Recompuestas ya sus carnes, tras haber resucitado y dejado la tumba atrás, León de Bretaña aguarda a ser coronado como primer monarca de un imperio que existe sin necesidad de fronteras, porque nace, ajeno a los mapas, de la memoria y de la fabulación. Mientras la hora de la ceremonia se acerca, el emperador, que no distingue entre sus propios recuerdos y los recuerdos ajenos, se reencuentra, en este libro que sirve de escenario al mayor de los milagros -la vuelta a la vida de los muertos con las voces de quienes custodian la historia y los secretos de un universo atlántico. En este mítico universo Galicia se hermana, a través del mar, con la Irlanda de San Patricio, con la Armórica en la que aún fue joven Merlín y con todas las islas errantes que un día habitaron los que, cuando Roma ni siquiera era un sueño, leían el futuro en las estrellas.
Ficha técnica
Editorial: Editorial Edaf, S.L.
ISBN: 9788441421684
Idioma: Castellano
Número de páginas: 240
Tiempo de lectura:
5h 40m
Encuadernación: Tapa blanda
Fecha de lanzamiento: 26/11/2009
Año de edición: 2009
Plaza de edición: España
Colección:
Clio
Clio
Serie/Saga: Voz y Tiempo
Alto: 23.0 cm
Ancho: 16.0 cm
Peso: 380.0 gr
Especificaciones del producto
Escrito por Ramón Loureiro
Ramón Loureiro (Sillobre, Fene, 1965), xornalista, compaxina o seu labor periodístico en La Voz de Galicia coa literatura. Toda a súa ficción ten como epicentro a soñada Terra de Escandoi, un territorio a medio camiño entre o mundo dos mortos e dos vivos, ao pé do Atlántico, no Poñente desa Terceira Bretaña que o autor identifica coa Galicia do Norte, entre Mondoñedo e Ferrol. Como narrador, publicou Morgado (1997) e O corazón portugués (2000, finalista do Premio Eixo Atlántico). No 2002 sacou á luz Carlos Casares: nove retratos e unha conversa inacabada, e no 2003 a biografía Carlos Casares. Como fotodocumentalista é autor dos ensaios fotográficos Aceiro sobre a auga (1992) e As Pontes (2003), dedicados ao mundo da construción naval, ás transformacións sociais e ás intervencións na paisaxe das minas de carbón a ceo aberto. No ano 2001 recibiu das Universidades do Minho o Premio Caminhos da Memoria polo seu ensaio fotográfico A escura terra de Escandoi, no que se reflicte, a través de imaxes en branco e negro, o seu particular universo literario. Como conferenciante, interviu en diversos foros, sempre arredor do tema central da súa literatura: a convicción de que «a Terra que aínda ve a Deus nos ollos dos vencidos non é o lugar onde o mundo remata, senón o faro que alumea cantos mundos hai».