ALEX ALONSO

Tempos de bebidas isotónicas e fast-food está constituído por trinta relatos breves que deitan unha ollada, unhas veces de gran angular, outras de teleobxectivo, sobre as contradicións e o devalo da sociedade galega do noso tempo. A utilizacion preferente da primeira persoa como voz narradora testemuñal, axustada en cada relato ao rexistro do personaxe, confirelle rotundidade e credibilidade a cada unha destas historias minimas. Un humor marabilloso, sutilmente retranqueiro, e un coidado rexistro linguistico coloquial, impregnado cos aromas dos viguismos e das variantes da fala popular das Rias Baixas, tiran dunha lectura tan engaiolante como acedamente divertida para configurar un libro que berra, que protesta, que denuncia. Dende o memorable relato O curso de novas tecnoloxias, que abre o libro a gargalladas, pasando pola version bifida de By Glory Lake ou polo emotivo Non me chames terrorista, ate o estremecedor Vitrasa, Alex Alonso debulla algunhas das causas e prexuizos da desigualdade e da precariedade da Galicia actual.Tempos de bebidas isotónicas e fast-food está constituído por trinta relatos breves que deitan unha ollada, unhas veces de gran angular, outras de teleobxectivo, sobre as contradicións e o devalo da sociedade galega do noso tempo. A utilizacion preferente da primeira persoa como voz narradora testemuñal, axustada en cada relato ao rexistro do personaxe, confirelle rotundidade e credibilidade a cada unha destas historias minimas. Un humor marabilloso, sutilmente retranqueiro, e un coidado rexistro linguistico coloquial, impregnado cos aromas dos viguismos e das variantes da fala popular das Rias Baixas, tiran dunha lectura tan engaiolante como acedamente divertida para configurar un libro que berra, que protesta, que denuncia. Dende o memorable relato O curso de novas tecnoloxias, que abre o libro a gargalladas, pasando pola version bifida de By Glory Lake ou polo emotivo Non me chames terrorista, ate o estremecedor Vitrasa, Alex Alonso debulla algunhas das causas e prexuizos da desigualdade e da precariedade da Galicia actual.

Baseada no famoso crime de Nigrán de 1994, esta novela de Álex Alonso, Premio Torrente Ballester, reconstrúe con pericia os acontecementos durante os cales dous policías asasinaron catro persoas da familia dun coñecido empresario do granito no seu chale tras un intento de extorsion. Alex Alonso aposta aqui pola ficcion, iso si, elaborada a partir dun enorme traballo de documentacion xornalistica. "Granito" conta o salto ao baleiro de dous seres que xa levaban o fracaso marcado nas suas costas, nunha accion completamente improvisada, sen reflexion nin preparacion previas: a accion case suicida de dous policias que non tiñan nada que perder. Unha novela trepidante, intensa e reveladora.Baseada no famoso crime de Nigran acontecido en xaneiro de 1994, esta novela de Alex Alonso, galardoada co Premio Torrente Ballester, reconstrue con pericia os acontecementos durante os cales dous policias asasinaron catro persoas da familia dun coñecido empresario do granito no seu chale tras un intento de extorsion. Fronte ao concepto de novela de non ficcion, tan vencellada ao escritor Truman Capote en "A sangue frio", Alex Alonso aposta aqui pola ficcion, iso si, elaborada a partir dun enorme traballo de documentacion xornalistica. "Granito" conta o salto ao baleiro de dous seres que xa levaban o fracaso marcado nas suas costas, nunha accion completamente improvisada, sen reflexion nin preparacion previas: a accion case suicida de dous policias que non tiñan nada que perder. Ao mesmo tempo, a novela convertese nunha cronica sentimental, case documental, dos anos noventa en Galicia. En "Granito" Alex Alonso racha cunha convencion nunca cuestionada na ficcion galega ao reproducir no propio dialogo dos personaxes a nosa realidade sociolinguistica. Unha novela trepidante, intensa e reveladora.Baseada no famoso crime de Nigran acontecido en xaneiro de 1994, esta novela de Alex Alonso, galardoada co Premio Torrente Ballester, reconstrue con pericia os acontecementos durante os cales dous policias asasinaron catro persoas da familia dun coñecido empresario do granito no seu chale tras un intento de extorsion. Fronte ao concepto de novela de non ficcion, tan vencellada ao escritor Truman Capote en "A sangue frio", Alex Alonso aposta aqui pola ficcion, iso si, elaborada a partir dun enorme traballo de documentacion xornalistica. "Granito" conta o salto ao baleiro de dous seres que xa levaban o fracaso marcado nas suas costas, nunha accion completamente improvisada, sen reflexion nin preparacion previas: a accion case suicida de dous policias que non tiñan nada que perder. Ao mesmo tempo, a novela convertese nunha cronica sentimental, case documental, dos anos noventa en Galicia. En "Granito" Alex Alonso racha cunha convencion nunca cuestionada na ficcion galega ao reproducir no propio dialogo dos personaxes a nosa realidade sociolinguistica. Unha novela trepidante, intensa e reveladora.