Aita, bi kutxa ttiki egin behar dizkidazu.Bi kutxa ttiki? Baina zertarako?Beno, hori gero esango dizut. Egurrezko bi kutxa ttiki nahi ditut. Egingo al dizkidazu?Zertarako nahi ote ditu Kattalinek bi kutxatxo horiek?Eskolako burlak direla eta, bere haserreak gordetzeko?Edo, gaxorik duen amaren muxuak jasotzeko?
Txirrixt sagua munduko animalia guztien lehendakaria da, eta Burkail Zuri izeneko mendi erraldoiaren oinera deitu ditu animalien ordezkariak, batzar horretan garrantzizko gauza bat erabakitzeko. Ximun mutikoa beldurrak airean dago. Zertarako elkartu ote ditu Txirrixtek animalia guztiak?
Udalekuak, ibilaldiak, lagun berriak… Zeinen polita! Zeinen atsegina eta gustagarria! Baina beti ez dira izaten udako kontu hauek hain politak eta zoragarriak. Ez horixe! Bestela irakurri Alainek kontatzen digun historia hau. Alain, Itsaso, Maddi, Iratxo eta Eñauten bizipen beldurgarria. Maitasun historiatxoak ere barruan, baina bestelakoak ere bai. Batez ere bestelakoak, beldurrezkoak. Itsasori gauaren erdian bere ohe atzean agertzen zitzaion mutil sonanbulu hura, ez pentsa gero ametsetakoa edo gezurrezkoa zenik! Udalekuak politak izaten dira, baina egunez. Ilargiaren argitan gertatzen direnak, beti ez dira parte onekoak izaten.
Poema liburu honetan estilo desberdinetako poemak aurki daitezke; hala nola:Itsasontzia kulunkanitsasoa kulunkari.Eta amaren bihotz samurraumearentzat opariItsasontzia kulunkanitsasoa kulunkari.
Pellok ipuin asko zituen etxean. Irakurtzen ez zuen denbora gehiegi pasatzen, baina ipuinak ehundaka zituen bere logelako apaletan. Ttikitan gurasoek ia egunero kontatzen zioten ipuinen bat arratsean ohera joandakoan... Ia buruz zekizkien guztiak. Liburuaren azala ikusi orduko, bazekien barruko istorioaren nondik norakoa.
Haurrak eta gazteak dira ipuinotako protagonista gehienak, eta, sortu dituen pertsonaia horien bitartez, bere haurtzaroaren berri ematen digu Anttonek. Kontu, pasadizo edo abentura polit ugari dago ipuinotan, baina horien gainetik, nik uste, bizimodu baten erretrato halako bat egiteko, giro bat birsortzeko ahalegin ohartu bat dago, narrazio guztietan nabarmen.Alde eta aldi guztietakoak diren kanpai hotsak dira, bai, esku artean duzun liburu honetan entzungo dituzunak. Aspaldi isildutako beste hots batzuen oihartzuna ozenberrituko ahal dizute, irrakurle, niri egin didaten bezala
Ines triste bizi zen aita galdu zuenetik. Lehen hain neska bizia eta alaia zena, zeharo goibeldu zen. Itzalita bezala gelditu zen gaixoa. Haren begiak ez ziren lehengoak, ez haren begiratuak ez zuen lehengo brilorik, ez lehengo eguzki-izpirik. Buru-makur, pentsakor eta triste gelditu zen neska txikia. Ikastolan ere ezinean hasi zen. Lehen ikasle bizkor, argi eta langilea zena, beherakada hasi zen. Eta irakasleen ahaleginak ere ez zuen ezertarako balio. Itxita zegoen. Uda gainean zegoen, eta amak bazuen eguzkiaren printzek alabatxoa berpiztuko zuten esperantza.
