Armando Quintero

Caracol se sentía oscuro y sin brillo hasta que Caracola le demostró que era hermoso. Con sus cuernitos al sol, anda que anda y habla que habla, descubrirán juntos en qué consiste la amistad.

Caracol y Caracola dan un paseo lleno de aventuras. La perra Fifí los confunde con dos bombones y el gato Marujo, con un par de bolas. «¡Qué susto!», coinciden ambos, cuando salen airosos después hab

 «Es que soy feo», respondió Caracol a Caracola cuando con ojos hermosos y cuernitos brillantes, le preguntó por el motivo de sus tristes suspiros. «Pues a mí no me lo pareces», le contestó, y juntos

Cando o avó conta, vólvese pequeniño; e todos viaxan con el a lugares onde nada é imposible: ata os berros do silencio!

O amor é un sentimento básico, con múltiples formas, que pode actuar como guía e motor de decisións vitais importantes. Recoñecelo a través de contos coma este axuda a comprender e proporciona unha mirada sensible ante todo o que nos rodea.

Caracol anda despacito y Hormiga lo hace muy rápido, pero eso no les impide estar siempre juntos. Un día deciden irse a bañar a un lago, una excursión con la que conocerán mejor la naturaleza y tambi

Acababa de llover y el sol se escondía tras una nube gris. «Bonito día para navegar», concluyó Caracol. Decidido, zarpa en una hoja grande. Cierra los ojos y sueña que navega por un río caudaloso, ha

Ive brought him a letter that smellslike freshly cut flowersThrough this formula, full of lyricism,which the frog repeats to all the animals it meets,this album fills page after page with a typeof puzzle of creatures in the jungle,whose answers become little clues to find outthe reason the lion doesnt hunt or eatand the reason for his obsessionto reach the moon.The plastic and narrative collageconfirms how a demonstration of lovedoes not need fearful exploits.

Bidean aurkitzen dituen animalia guztiei lehoiagatik galdezka ari da igela. Ibilian-ibilian, orrialdez orrialde, oihaneko izakiekin puzzle gisako bat osatuz joango da, eta izaki horien erantzunetan, argibide txikiak azalduko zaizkio. Batek arrasto bat emango dio igel nekaezinari, beste batek beste arrasto bat, eta lehoia non sartu den asmatu nahian ari dela, gero eta jakin-min handiagoa izango dute igelak, oihaneko biztanleek eta irakurleak berak ere bai: lehoia, ez ehizatu eta ez jan… lasterka doa arrapaladan, baina zergatik? Eta zergatik ote dauka Ilargira iristeko tema hori? 4 urtetik aurrera

Caracol anda amodiño e Formiga faino moi rápido, pero iso non lles impide estaren sempre xuntos. Un día deciden irse bañar ao lago, unha excursión coa que coñecerán mellor a natureza e tamén a eles m

Caracol comía unha folla verde, enorme e saborosa. Vermiño comía outra igual, que resultou ser a mesma. Come por un lado, come polo outro e, como non, de súpeto atopáronse fronte a fronte, e con cara de poucos amigos. Pero mentres discuten, a pomba come por un lado e come polo outro

—Viches o león? -preguntou a ra-. Tráiolle unha carta que recende a herba e a flores frescas. A través desta fórmula, cargada de lirismo, que a ra repite a cada un dos animais cos que se atopa, este álbum completa páxina a páxina unha especie de crebacabezas de criaturas da selva, cuxas respostas se converten en pequenas pistas. Nelas revélanse detalles que levarán ao incansable anfibio a dar co paradoiro do león, ao tempo que incrementan a súa curiosidade, a dos habitantes da selva e tamén a do lector por descubrir o motivo polo que só corre e corre; nin caza nin come e, sobre todo, a súa fixación por alcanzar a Lúa. O escritor uruguaio-venezolano Armando Quintero ten unha longa e recoñecida traxectoria como narrador oral. Esta experiencia é evidente na tensión narrativa que constrúe en Viches o león?, álbum que supón a súa segunda colaboración con OQO tras inaugurar con Caracois a colección para primeiros lectores nanOQOs. O estraño comportamento do león intriga a todos: alcanzar a Lúa semella a pretensión dun tolo ou a proeza dun namorado. Co obxectivo de reflectir o seu desconcerto, a ilustradora Géraldine Alibeu presenta os animais da selva en actitudes estáticas e reduce ao límite a paleta de cores. Así, transmite a incapacidade destes, incluída a ra, para explicar o que lle está a suceder ao león e que temen trastornado. Pola contra, Alibeu reserva para o león as ilustracións en movemento e con maior cromatismo. Deste modo, busca crear unha atmosfera na que se respire a súa urxencia e o motivo amoroso da mesma. Ademais, estas imaxes non teñen texto, co que o lector debe entrar no terreo das suposicións para desentrañar o que lle ocorre ao turbado Rei da Selva. A ilustradora francesa súmase ao xogo de que o lector sexa un máis neste periplo investigador e poida recoñecerse, como se fose o seu alter ego nese pequeno nativo masai de constante presenza no libro. Este neno segue o devir da historia relaxado e feliz pero moi atento, como todos os que se mergullen nesta colaxe plástica e narrativa que amosa como as máis fermosas demostracións de amor non esixen épicas fazañas. Texto de

Five short stories, related but independent,that propose themes of interest for pre-readers:exploring the world, contemplating nature,discovering friendshipReading the images provides situationsand characters with which the reader can identifyand can build his/her perspective of the worldand experiment emotions, surprise, feelings,at the same time develop understandingof relationships with others.Tales to entertain, but also to read, tell,to speak about; to establish a dialogue and actionon the part of teachers, family and, definitively,to offer aesthetic and educative experiences

Caracol sentíase escuro e sen brillo ata que Caracola lle demostrou que era fermoso. Cos seus corniños ao sol, anda que anda e fala que fala, descubrirán xuntos en que consiste a amizade.

Mr Snail and Miss Snail have a walkfull of adventures. Fifi the dogconfuses them with two chocolatesand Tipsy the cat with a pair of marbles.What a fright!, they say at the same time,after coming out unscathed,thanks to them looking after each other.

Mr Snail was eating an enormous, tasty,green leaf. Caterpillar was eating another,the same. Eating from one side,eating from the other suddenly they met,with unfriendly faces they began to argue:Its mine! Its mine!. Meanwhile the pigeontook advantage and eating from one side,eating from the other

Mr Snail walks slowly and ant quickly,something which doesnt stop themfrom being together always, like good friends.One day they decide to go for a swimin the lake, an outing that will allow themto get to know nature better and themselves.

Mr Snail thought he was uglyand didnt stand out until Miss Snailfound him to be handsome and,with his little horns waving in the sun,they walked and walked and talkedand talked, discovering togetherwhat friendship is about that not onlythe garden snails

It had rained and the sun was hidingbehind a grey cloud. A beautiful dayfor sailing, Snail concludes. Decided,they set sail on a leaf down a little stream.He closes his eyes and dreamshe is sailing down a big riveruntil his own boat runs aground.The adventure allows him to know fiveinnocent marked reasons to put an endto the voyage, happier than when it began.

“No parlis llevat que puguis millorar el silenci”, deia Borges. Fins on pot transmetre un gest, una carícia, una mirada…? Perquè no cal la veu per mostrar afecte o dir coses boniques. El contacte fís