Manu López Gaseni

Andoniren gurasoak oso urduri daude gaur: inork ez dakien arrazoiren batengatik, bakarrik egon nahi dute, eta ahapeka mintzatzen ari dira.Estu eta larri daudela dirudi.Zertan ari ote dira gurasoak, A

Arratsaldeko bostak dira. Berandu egin da, eta maistrak ezin izan digu arratsalderoko ipuina kontatu. Ni amorratzen jarri naiz, ipuin horren zain egoten naizelako arratsaldero. Eta gaur ipuinik gabe geratu naiz. Ze ipuin izango da semaforokoa?

Xarmanta sendagile gaztea Marte inguruko Delta estazio espazialera bidali dute lan egitera. Han dagoela, langileen bizi-baldintza kaxkarrak ikustearekin batera, itxaropenaren ateak ustez zabalduko dizkion aurkikuntza harrigarri bat egingo du. Gogoa lege zientzia-fikzioko eleberri laburrak XXI. mendearen amaierako gertakizun ikaragarrien berri ematen digu.

Antonen familia, zorretatik ihes eginik, beste hiri batean bizi diren senideengana joaten da bizitzera. Etxeko baratzea ikusita, Antonen aitari diru etekinak eman ditzakeen nekazaritza intentsiborako asmo bat bururatzen zaio, baina azkenean gaizki ateratzen zaio. Egoera ekonomiko larria zuzentzeko bidea, ordea, Antonen proiektu bitxietatik etorriko da. Azken batean, liburu honetan, ikuspegi futurista batetik, erabat desberdinak diren bi bizimoduren arteko desoreka azaltzen da, umorea eta ironia baliatuz.

Esklaboa imintzioka dabil (Marble) Hogeita sei urte besterik ez eta jada hiltzear dago. Lanaren gehiegiari zigor-ukaldiak erantsirik nor den edo zer den ez dakiela janari ezak ahulduta azkenetan dago. Bat-batean gorputz enborra bihurritzen hasi da biraka besoak gorantz mugitzen eskortzoak proposatuz dantza anakroniko batean. Iragan klasikotik

Hogei bat minutuz ibili ondoren, Borroka Arrokara iritsi ginen: zelai gorabeheratsu baten erdian altxatzen zen hamar bat metroko haitza, gailurra nahikoa laua zeukana. Haren inguruan norgehiagokak egiten ziren eskolako maila guztietako mutilen artean... [...] Mikel eta biok, bada, kontu handiz hurbildu ginen Borroka Arrokaren inguruko sasi batzuetara; bagenekien ordu hartan bilduta egongo zirela gure kurtsoko helduenak haren gailurrean. Helduenak ezezik, bihurrienak ere baziren, beti aritzen zirelako gutariko honi edo hari okerkeriaren bat egiten, irakasleekin eta auzoko jendearekin sartzen ez zirenean.

Isabella gaztea literaturaren eta krimenaren arteko bidegurutzean suertatzen da halabeharrez. Susmagarria zaion idazle baten arrastoaren atzetik, kemenez ekin dio ikerketari, baina emaitzak ez dira inondik ere espero zituenak. Patua (edo sinua) ez omen dago batzuek uste duten bezain garbi idatzita.

Euskal HGL urte askotan zehar hurbiletik jarraitzearen, eta zatikako azterketa ugari egitearen ondorioz, gaiari era sistematiko eta oro hartuta heltzeko garaia dela iruditu zaigu. Aipatutako azterketetatik, orobat, geure gaur eguneko HGLren ibilbidea ikusi ahal izan dugu: 70eko urteetan nekez abiatuta eta 80ko hamarkadako bultzada instituzionalari esker indartuta, 90eko hamarkada jo ahal izan dugu euskal HGLren behin-betiko finkatzearena. Hori dela eta, hamarnakako mugaketek dituzten arriskuez jabetuta ere, muga horietako euskal HGL aztertu nahi izan dugu, sendotze gure ustez iraunkorraren klabeen bila.