MANUEL ANTONIO PINA

A partición das palabras xigantes e ananos en dúas metades e a posterior mestura cruzada, serve para dar comezo e título a este libro, que é un desatino do comezo á fin.Ana, a protagonista, comeza definindo ou describindo os xiganos e anantes. Posteriormente bate cun escaravello da pataca chamado Bocaxe, que lle conta a súa vida, logo de que esta lle axudase a botar unha carta no correo, aínda que é tal o xeito do escaravello que Ana pensa que non regula ben. Logo, baixo o epígrafe de A revolución das letras, encóntranse catro fragmentos dedicados ás letras do alfabeto, onde as letras cuestionan a orde alfabética, se aparecen máis veces nas palabras as vocais ou as consoantes, a organización das cosoantes en SCTRD, o Secretariado das Consoantes, e por fin, a revolución das letras, que non aceptaban a orde alfabética; e, despois, das letras, revolucionaranse as palabras, e despois os libros, e despois todo... Volve o escaravello cunha versión sui generis da resurrección de Lázaro. Por último, a historia dun cativo que tiña un defecto de pronuncia: non era quen de dicho te; e cambiaba o te polo que, o tepoloque. Como a tódolos que teñen un defecto de pronuncia, entaramelábaselle a lingua; claro que, no caso deste rapaz, encaramelábaselle...

Pina és un dels poetes més destacats de lactual lírica portuguesa. La cerca del jo, la incertesa, la qüestió de lalteritat, la dialèctica entre linterior i lexterior, entre el conegut i el desconegut