Manuel María

O rei Bululú, que leva unha grande cachiporra, semellante á do rei de bastos, entra no salón seguido do Ministro de Facenda, o Médico Real e do Gran Canciller. Cando senta no trono ordena o xantar: poñeremos caldo de verzas con ben unto e moitas fabas, chourizos con cachelos, callos ben picantes con abundancia de prebe, razo asado, figo encebolado. Viño do Ribeiro, branco e tinto. Hoxe deixamos o postre que estou desganado. Escrita entre 1969 e 1970, esta peza, baixo o título O meu mundo non é deste reino, obtivo en 1973 o primeiro premio do Concurso Teatral Abrente de Ribadavia. Foi estreada en 1979 en Perlío co título Farsa de Bululú polo Grupo Teatral Tagallo de Perlío-Fene e publicada en 1992, con carácter no venal, polo xornal El Correo Gallego dentro da súa Biblioteca 114.

Mimí, cando non está a xogar co seu bo amigo Fiz, anda a perseguir ratos e todo o tempo que lle queda libre dedícao a enfeitar o bigote que, igual cós seus ollos, é verde, azul e acastañado. A súa vaidade e os enredos do Fiz son malos conselleiros e, como nós sabemos o que lle pode ocorrer a un gato sen bigote, a piques está de se converter no cazador cazado.

Estes relatos escribíronseá marxe de modas e de modos de narrar que, por aquel entón, privaban na nosa literatura. Neles o autor procurou plasmar, na medida das súas posibilidades, os días e os tra

Poucos coñecen o segredo que agacha unha muralla ou a verdadeira orixe das fontes de agua quente. para iso cómpre descubri-los versos capaces de movelo-lo vento e erguer un montePoucos coñecen o segredo que agacha unha muralla ou a verdadeira orixe das fontes de agua quente. para iso compre descubri-los versos capaces de movelo-lo vento e erguer un monte. Ben cho sabe Manuel de Paderna, que desta vez bota a andar o encontro cos amigos polas sete cidades do Reino de Galicia, mais Pontevedra,e vive anacos da sua historia lendaria.

O medio cento de poemas que constitúen este volume percorren o mundo infantil galego con estructuras sinxelas e rítmicas. Abren o libro dous poemas dedicados a Galicia. Un deles, que leva o mesmo nome, e case unha declaracion de principios sobre o noso pais para os nenos e nenas.De seguido, e baixo o epigrafe de "O mundo", aparecen o sol, as etrelas, a lua, o arco da vella, o mar, o rio e o vento. No poema "As cousas" falan as campas, o barco, o chifre, o muiño, o ourizo, a fouce, o bolo, o foguete, o carro, o tractor, o arado."Os homes, nenos e nenas", e o titulo xenerico onde entran o labrego, o soñador, o afiador, a festa do patron, os xogos, o lume novo, o pastor, a boneca, a roda-roda.Por ultimo, dous epigrafes dedicados os animais: o año, a bolboreta, o caracol, a pita choca, a vaca, o burro, a lebre, o galo, o gato, o lobo, o grilo, o corvo, o merlo, o carrizo, o escribinte, as andoriñas, o pazpallar, o cuco, o pardal, as pegas.Este libro e un clasico da nosa literatura infantil. O autor, nunhas palabras iniciais, di que "son versos que este humilde autor botou de menos cando el era neno. Versos que, por outra banda, non habia na literatura galega e que tan preciosos son. Eu quixera encher, en parte, este oco". .

Manuel de Paderna é barbeiro e alguacil do concello. E, tamén, poeta. El coñece os versos que fan nacer regatos e erguer quioscos de música.Manuel de Paderna é barbeiro e alguacil do concello. E, tamen, poeta. El coñece os versos que fan nacer regatos e erguer quioscos de musica. Entendenlle a sua fala as fontes e o rio e amigo seu. E teu, se o queres soñar.Ainda que a don Capiton, o alcalde, non e que lle chisten moito esas andromenas.

"Un intento de facer, con elementos surrealistas, unha poetización desta sociedade de consumo na que vivimos". Así resumiu a obra o propio autor, Manuel María. O poeta escribiu este poemario en 1978 e saíu publicado por vez primeira en Alvarellos Editora ao ano seguinte, en febreiro. O Catavento de neutrós domesticados é un libro sorprendente, innovador e anticipador. Un dos títulos históricos do primeiro catálogo desta editorial que, tres décadas despois da súa aparición, cumpría recuperar. A obra destila altas doses de inconformismo, retranca, desacougo e caos. Transcorre entre o íntimo e o social. Nela emerxen verdadeiros achádegos semánticos nun altísimo dominio do idioma. A presente edición mantén a portada orixinal de 1979 coas ilustracións interiores de Xohán Clodio, e complétase cun amplo e documentado estudo por parte do profesor e escritor Camilo Gómez Torres, un profundo coñecedor da obra de Manuel María, a quen cualifica de "autor total".

Manuel María Fernández Teixeiro (Outeiro de Rei, 1930) é unha das voces poéticas máis representativas das xeracións de postguerra. É unha das máis fecundas, pois ensaiou os rexistros máis variados: a poesía social, a poesía paisaxística, a poesía de escarnio, a imprecatoria relixiosa... Terra Cha, publicado por vez primeira en 1954, é sen dúbida un dos seus libros máis intensos e logrados, un sentido canto ós eidos da súa pequena patria luguesa onde os homes, a paisaxe, a palabra, o mundo todo acada unha dimensión íntima e poderosa.