María Pilar García Negro

Unha colección interdisciplinar que aborda os grandes temas do pensamento e a cultura, nun rexisto que fai asequíbel o ensaio a un amplo público.

Edicións Laiovento congratula-se en oferecer aos leitores e leitoras galegas un novo libro da profesora Maria do Pilar Garcia Negro–unha das máis relevantes figuras da nosa sociolingüística–, quen, c

A língua galega está moi necesitada de estudos que, desde o compromiso co proceso normalizador, interpreten o fenómeno lingüístico, aliando o rigor epistemolóxico e metodolóxico coa defensa dunha prá

Este libro reúne 25 estudios sobre la figura del poeta Manuel María y su obra lírica, dramática y narrativa, que fueron presentados en el Congreso celebrad

Agrándanse, co paso do tempo, a personalidade e a obra de toda unha vida de RICARDO CARVALHO CALERO (1910-1990). Non as cualificaremos como irrepetíbeis, mais si, desde logo, como irrepetidas até o presente. Varias circunstancias invulgares concorren para xustificarmos tal afirmacion. Leitor precoz desde moi neno, axiña esta dedicacion leitora ha de se converter en vocacion escritora e, asi, de moi cedo van datar as suas primeiras incursions poeticas. Bacharel aos quince anos, tenos ainda cando accede as aulas da Facultade de Dereito na Universidade de Santiago de Compostela.Coñecida a sua traxectoria, ao longo de nada menos que cincuenta anos, desde o inicio da decada dos cuarenta ate o momento mesmo do seu falecemento, tal semella que a tormenta e o tormento da guerra civil española, o seu desenlace, funcionasen a maneira dunha especie de catarse ascetica ou ascetismo catartico que o fortificase de por vida para todo o que, non leve, precisamente, lle restaba por experimentar.Nas decadas seguintes, foi a sua unha actividade incesante na investigacion literaria, nos estudos gramaticais e linguisticos, na critica, no traballo de campo e na analise literaria e historiografica, para alen de non abandonar nunca o cultivo da convencionalmente chamada literatura de creacion, que serviu igualmente en todos os xenero...

É a poesía de María Mariño (1907-1967) existencialista por antonomasia, como a que pioneiramente inaugurará o Manuel María de Advento (1954), o que acredita na literatura galega un alento criativo, orixinal (para os perpetuos contempladores do exterior, un estar a la page), que, mais unha vez, pede clamorosamente unha analise desde dentro da especificidade da propria literatura galega, non a reboque das literaturas institucionalizadas do centro do sistema.E sin esperar espero para ver o lonxe en min: o resumo paradoxal perfeito da ansiedade autorial, da utopia e da ucronia do imposibel, da aspiracion a captar un misterio que vai seguir sendo tal: Oio algo ala mui lonxe e nada del sei decir, e sin esperar espero para ver si o vexo vir.Penso si polo arrodeo ou si non sabe o camin e sin esperar espero para ver o lonxe en min.

Reúne este volume artigos, estudos e traballos varios de case unha década, a inicial deste século, todos eles referidos á lingua de noso. Ben quixera a autora que todo o aquí recollido non tivese nada a ver coa actualidade e formase parte so dunha recordacion do pasado. Pasado superado polo cambio linguistico favorabel a lingua nativa e nacional, a lingua galega. Lamentablemente, non e asi.Como todos eles van ordenados simplesmente de forma cronoloxica, quer a casualidade que o primeiro, do ano 2000, se titule cunha pergunta que, hoxe, volve ter, por desgraza, toda a vixencia: ¿a quen ofende o (idioma) galego? Xogabamos daquela coa dupla posibilidade: o nome da lingua e nos mesmos, a Galiza, as galegas e os galegos, metonimia e simbolo que seguen a ser practicabeis no presente: ¿a quen lle sobra -si, sen eufemismos- a existencia da Galiza e do signo principal que a exterioriza? ¿Vai ser mais potente a forza destrutora dos colonizadores de antano e de hoxe, en alianza co autoodio dos nativos, do que a ansia por deixar de liquidarmonos?

O Xornal de Galicia tivo o privilexio de contar entre as súas firmas cunha líder de opinión de indiscutible ni¬vel argumentativo. A chegada da profesora Pilar García Negro a Xornalde Galicia impregno

Mª Pilar García Negro convoca a un excelente elenco de docentes e escritoras/es en un libro coral. En él podremos leer textos de autoras y autores contemporáneos de Rosalía de Castro, en un diálogo literario que arranca -como primera obra seleccionada- en Follas Novas (1880).Este ensayo demuestra, con valentia y originalidad, como los debates ideologicos y esteticos en el mundo del XIX estan presentes en la escritora gallega, y como, desde Galicia, se puede emprender un viaje a la literatura universal.

Queremos demostrar, en primeiro lugar, que as galegas e os galegos estamos vivas e vivos; que aspiramos a seguilo estando, na nosa Terra e coa lexítima propiedade da lingua galega. En segundo lugar, non aceptamos resignadamente que se nos inoculen doses mortais de amnesia, que derrame ou vaporice tantos anos -decadas- de loita pacifica, democratica e pedagoxica a prol do idioma, coas unicas armas que el nos da: as palabras, os significados recuperados e a forza da razon e da devolucion do que nos foi extirpado. En terceiro lugar, en fin, porque e xa anacronismo sobexo e insolencia demasiada termos que aturar, transcorrida case unha decada do seculo XXI, o revival de vellos e resesos prexuizos, de exclusions antigas disfrazadas, en camuflaxe oportunista, de proscricions modernas