18 urte ditu Ainarak. Amaitua du Batxilergoa, baina ez du garbi ikusten zer egin bizitzan eta, amari aurre eginez, ikasketak alde batera utzi eta amonaren etxera joango da bolada baterako. Handik lagun bati idatziko dizkio gutunak, bere bizitzaren berri emateko: bururatzen zaizkion ideiak, gertatzen zaizkion pasadizoak… Tartean izango dira hainbat ustekabe eta bihotza pilpiraz jarriko dioten zenbait abentura. Eskutitz horien bidez joango gara ezagutzen Ainara bera, eta baita haren ingurua ere: gaztaroaren lilurak eta beldurrak, norbere buruaren eta geroaren jabe izateko egin beharreko borrokak…
Hala dio liburu honetako pasarte batek, amaiera aldean (138. or.): Liburu honetan ere, norberaren munduaren adierazpenarekin edo egolatria ttantta batzuekin batera, honelako uste bat dago sakonean: bizitzaren zertzelada guztiz diferenteen azpitik edo gainetik oinarrizko parametro batzuetan gizon-emakume guztion sentipenak direla funtsean berdintsuak; parametro horien artean dago noski norbaiten seme edo alaba izatea, norbaiten biloba, non edo non izatea sustrai edo jatorri bat, dela egiazkoa dela amestua... Leihotik begira jarri da egilea. Bere etxeko sukaldeko leihotik ikusten denari begira hasi eta, hortik abiatuta, hainbat gogoeta, oroitzapen, pasadizo eta irakurketa harilkatu ditu.
Peru eta Marixe bikote maitemindu bat dira. Peruk, gauetan, puzker galantak botatzen ditu ohean. Marixe, hotzak egoten denez, galtzerdi eta guzti sartzen da ohean, eta ohe barruan kentzen ditu. Gau batean, Peruren puzker bat Marixeren galtzetin baten barruan sartu zen, eta elkartze horretatik izaki harrigarri bat sortu zen: Puzkertin. Umorez eta fantasiaz beteriko abentura.
Bost lagun dira Munstroen Eskolako ikasleak: Hagintxo, Mamutxo, Sorgintxo, Frankitxo eta Neskaotso. Eta haien irakaslea Andereño Herminia. Guztien bizitzak eta komeriak ezagutu ahalko dituzu orain Munstro Txikien istorioak irakurriz. Neskaotsori barre egin diote laminek, gorputz iletsua duela-eta. Lotsaturik, berak ere publizitatean bezalako gorputz ilegabea izatea amestuko du, eta bide guzietatik saiatuko da depilatzen: aitzur, krema eta laser
Printzesa txizontzia, Xabier Mendiguren Elizondo: Karolina Potolina printzesak bazuen ezaugarri bat, munduko printzesa guztien artean berezia egiten zuena: txizontzi bat zen, beti eta nonahi pixa egin behar izaten zuena, eta horrek hainbat arazo sortzen zizkion: txikitan, jolasten edo ikasten ari zenean; eta berdin handitu zenean eta Erresumako ardurak hartu behar izan zituenean: militarren desfileetan, dantzaldi dotoreetan, ministro eta abarrekin egiten zituen bileretan, beste zeregin guztiak utzi eta txiza egitera joan behar zuen, lasterka eta korrika. Zer egin? Nola konpondu arazo hori, konponbiderik baldin bazeukan?
Arantzak barrurantz, Xabier Mendiguren Elizegi: Gogoz kontrako turista batek bidaiak zergatik ez dituen maite azalduko du; bere bizitza gorabeheratsua azkenetan dela jakinik, gaztetan gauzatu gabeko maitasun haren kapitulua amaitu nahiko du herrira itzuli denak; besteen traumak osatzen lan egiten duen psikologoak gogora ekarri beharko du, nahi ezta ere, ahazturaren zokoan bazterturiko atxiloketa hartan gertatuaAzken urteetan idatzitako bost kontakizun hauetan, nora ezean dabiltzan pertsonaiak marraztu ditu Xabier Mendigurenek, arantza zaharren bat atera behar dutenak edo bere baitako gabeziak nola izendatu ez dakitenak. Epika goitarrak bukatuak diren gaurko Euskal Herrian badirelako itxi gabeko zauriak, nonahi eta noiznahi bezala sentimenduz umezurtz diren gizon-emakumeak.
Aita eta ama lanik gabe gelditu dira. Hodei txikia ez da egoeraz ohartzen, baina Irati bai, eta kezkatuta dago, etorkizunak zer ekarriko dien. Krisi egoerari buruzko ipuin bat, familien zailtasunak eta haurren beldurrak lantzen dituena.
En las vidas de los tres protagonistas del libro aparecerán chicas, música, drogas, política y otros muchos asuntos. El autor nos retrata con encanto la complicada época de la adolescencia por la mano de los protagonistas y sus allegados.
Ertzain gotorki armatuak, ekologista sutsu solidarioak, kazetari zinikoak edo jakingoseak Denak doaz Sasiondora, han, diotenez, baserritar txoro edo terrorista fanatiko batek tiroka egin baitie aurre agintariei, AHTk desjabeturiko baserria, Sakoneta, hustera zetozenean.24 ordu eskasean, hainbat pertsonaia gurutzatuko dira, nor bere amets eta esperientziekin, eta guztien berri emango digu nobela labur eta koral honek, 48 atal laburren bidez, errealismotik esperpentora egiten duen umore maltzurrez eta biziaren zipriztinak sentiarazten dituen hizkeraz.
Lo gelditu naiz nonbait... Esnatu naizenean ez nuen ezer ikusten, ez nuen ezer aditzen. Non nago? Galdetu dut. Orduan gogoratu naiz: garbigailuaren barruan, supermekatuan, aitarekin eta amarekin eros
Vikingoen sorterrira. Aita ezezagun eta urrundik miretsiaren bila doan neska; ebakuntza larri baten atarian, bere bizitzako amodio sekretua kontatzera doan emakume heldua; familia-giro itogarri batean bere arrebarekiko obsesiotik nola askatu ez dakien mutila; parkin batean nahi gabe ume bat zapaldu ondoren, erruaren zamari aurre egin behar dion gizon gaztea ...
Xabier Mendiguren Elizegi (Beasain, 1964), de formación filólogo y de oficio editor, es autor de una amplia obra que abarca desde la literatura infantil y juvenil hasta el cuento y la novela. En el género dramático ha publicado una docena de libros y ganado los más importantes premios literarios del país. Puede encontrarse, traducida al castellano, su obra Cementerio clausurado. Dos obras dramáticas, dos propuestas estéticas para la escena. Telesforo no es Bogart juega a recrear la historia, a imaginar otros protagonistas para la película Casablanca, en una relación dialéctica entre verdad y ficción, entre el tópico y su superación, entre los lenguajes del cine y del teatro. La noche de los héroes comienza con una cena entre dos parejas de mediana edad, con sus pequeñas y cotidianas miserias; mas bajo sus palabras se van adivinando otros miedos más profundos, con el fondo del conflicto político del País Vasco.
