Xosé Durán

A televisión, o teléfono móbil, a navegación por Internet e o emprego de videoxogos están a marcar as pautas de conduta dos mozos e nenos galegos. Se sumamos as horas fronte ao televisor, as partida

Unha amena e sinxela biografía do escritor conmemorado no Día das Letras Galegas de 1999. Blanco Torres, republicano convencido e galeguista, viu a súa vida prematuramente truncada pola violencia e a inxustiza. Nun estilo narrativo e non exento de emotividade, o coñecido xornalista Xosé Durán afonda nesta traxectoria vital de Blanco Torres, na súa personalidade e nas circunstancias humanas e históricas que lle tocou vivir e nas que tivo que desenvolver o seu traballo como xornalista e escritor. Este libro, sen dúbida, constitúe un paso máis cara á recuperación da nosa memoria colectiva.

Nacín hai xa moitos séculos. Son a lingua galega, filla dunha poderosa raíña e duns belicosos reis que moraban no noroeste da Península Ibérica. Fun admirada en Europa e cortexada por reis, nobres e bispos. Os trobadores tanxian os seus instrumentos cantandome nos pazos e castelos, mentres os xograres alegraban as festas comigo. Mesmo os poetas de Castela, Andalucia e a Provenza devecian por min. Cos Irmandiños fun derrubar castelos de nobres opresores e coas xentes do comun escorrentei os franceses ao que ousaron pisar Galicia. Pero cando me deixaron de escribir, so o alento do pobo conseguiu manterme viva. Agardo contigo, que me les, recuperar os esplendorosos momentos de gloria e vivir orgullosa outras mil primaveras mais.Nacín hai xa moitos séculos. Son a lingua galega, filla dunha poderosa raíña e duns belicosos reis que moraban no noroeste da Península Ibérica. Fun admirada en Europa e cortexada por reis, nobres e bispos. Os trobadores tanxian os seus instrumentos cantandome nos pazos e castelos, mentres os xograres alegraban as festas comigo. Mesmo os poetas de Castela, Andalucia e a Provenza devecian por min. Cos Irmandiños fun derrubar castelos de nobres opresores e coas xentes do comun escorrentei os franceses ao que ousaron pisar Galicia. Pero cando me deixaron de escribir, so o alento do pobo conseguiu manterme viva. Agardo contigo, que me les, recuperar os esplendorosos momentos de gloria e vivir orgullosa outras mil primaveras mais.

Dez relatos que de variadas maneiras tratan dunha sociedade na que as máquinas empezaron a levar o control. As posibilidades e os perigos da revolución tecnolóxica son os verdadeiros protagonistas deste inquietante libro, que non deixará a ninguén indiferente. Non faltando humor e misterio, a lectura de O asasino invisible faise amena á vez que convida á reflexión sobre o ser humano dun futuro que xa está a empezar. A fin de contas: un exemplo logrado de ciencia ficción en galego.