La mala suerte está considerada como una de las mejores novelas del autor, por la extraordinaria homogeneidad de su lengua, que basa su originalidad en el acoplamiento perfecto con el universo narrado. La maestría de Fenoglio, como lo demuestran los numerosos estudios, se hace patente a la hora de saber elaborar un lenguaje absolutamente personal, único, donde el elemento dialectal logra impregnar el texto, no ya sólo a nivel del léxico (que suele ser lo más inmediato), sino también en lo que se refiere a la sintaxis y a la morfosintaxis. Un lenguaje, pues, elemental, de matiz realista, que lejos de mimetismo dialectal propio de la literatura neorrealista, se adapta perfectamente a la pretendida veracidad del relato y sabe contar con enorme eficacia, por boca de un muchacho campesino de principios de siglo, la duraza, casi primitiva, de la vida rural de una región deprimida del ahora próspero norte italiano, particularmente abrupta y aislada.
Ficha técnica
Traductor: María Doleres Valencia, Victo Peña
Editorial: Huerga y Fierro Editores
ISBN: 9788483745885
Idioma: Castellano
Número de páginas: 128
Tiempo de lectura:
2h 58m
Encuadernación: Tapa blanda
Fecha de lanzamiento: 07/09/2006
Año de edición: 2006
Plaza de edición: Madrid
Especificaciones del producto
Escrito por Beppe Fenoglio
Beppe Fenoglio (1922-1963) Berrogeita bat urterekin hil zenean egin zen idazle ezagun. Alemanek Italia inbaditzean bere jaioterriko mendietako Erresistentziarekin bat egin zuen, aurrena Garibaldi brigada komunistetako kideekin, autonomo urdinekin gero. 23 egun iraun zituen Albako Errepublika Partisanoko kide izan zen. 1946ko erreferendumean monarkiaren aldeko bozka eman zuen. Gerraren ostean ardo enpresa batean lan egin zuen eta bi eleberri eta ipuin liburu bat argitaratu zituen. Italo Calvinoren, Elio Vitorriniren eta Natalia Ginzburgen laudorioak eta laguntasuna jaso zituen. Ingelesezko literaturaren oso zalea zen eta eraman zituen Coleridge, Eliot, Browning edota Edgar Lee Mastersen lanak italierara. 1960an zibilez ezkondu zen (ez zen sinestuna), oso erretzailea zen (hirurogei bat zigarro erretzen zituen egunero bere arreba gazte Marisaren esanetan, bereziki idazten zuenean) eta asma zuen. Bronkioetako minbizia sortu zitzaion eta erradioterapiak ezin izan zuen sendatu. 2013an, alabak gurasoen etxeko armairu zahar batean M1 fusil bat eta Colt 45 pistola bat topatu zituen, Kontu pribatu bat eleberrian erabilitako armak.