Coa intención de recuperar o tempo e lugar da súa infancia, a vila mariñá de Pontedeume, Ramiro Fonte converte as páxinas destas memorias primeiras nun relato emocionante no que recrea ó detalle, cunha prosa esencial, cristalina e precisa, dotada dunha conmovedora ollada poética, a vida dunha vila galega nos anos sesenta. Ademais dun exercicio de recuperación vivificadora da memoria individual e colectiva, “Os meus ollos (Vidas de infancia)” é, tamén, un ensaio sobre a vivencia da perdurabilidade do tempo e dos espacios humildes que nos son queridos. Un relato engaiolante no que o autor emprega a emoción, a piedade e certa ironía para recuperar espacios derruídos polo tempo e devolverlle a vida a ducias de personaxes reais, populares, tratados co mesmo rango cós protagonistas históricos. Historias particulares que demostran que o local é o universal. Un libro de historia cotiá que se le coa mesma paixón que nos proporcionan as novelas exemplares. Unha obra que demostra a vixencia da frase de Baudelaire, “O xenio non é máis que a infancia netamente formulada”; e proba que a infancia non representa o camiño, senón todo o camiño. “Os meus ollos”, primeira entrega dunha obra máis ampla na que Fonte está a traballar, abre unhas perspectivas inéditas na narrativa contemporánea. Unha grande novela para ler varias veces.
Ficha técnica
Editorial: Xerais
ISBN: 9788497820745
Idioma: Gallego
Número de páginas: 367
Tiempo de lectura:
8h 44m
Encuadernación: Tapa blanda
Fecha de lanzamiento: 27/11/2003
Año de edición: 2003
Plaza de edición: Vigo
Especificaciones del producto
Escrito por Ramiro Fonte
Ramiro Fonte nació en Pontedeume (A Coruña) en 1957. Es uno de los escritores representativos de la literatura gallega actual. Entre sus libros de poemas destacan Pasa un segredo (1988), Adeus Norte (1991), Luz do mediodía (1995), Capitán Inverno (1999), y A rocha dos proscritos (2001). Ha recibido los premios Esquío, Crítica de Galicia, Crítica Española, Losada Diéguez, Irmandade do libro y González Garcés. Con Capitán Inverno, que cubre un largo ciclo de su quehacer poético, y que presentamos aquí en su versión castellana, fue, por segunda vez, finalista del Nacional de Literatura. Entre su obra narrativa destaca la novela Os leopardos da lúa (1993). Crítico y ensayista, ha estudiado y editado a diversos poetas, y es autor de As bandeiras do corsario (1995), en el que reflexiona sobre la poesía y algunos poetas fundamentales del siglo XX. Presente en numerosas antologías de poesía gallega y peninsular, con traducción a varias lenguas, es, quizás, el poeta gallego actual que más se ha implicado, con su presencia y su obra, en los últimos debates de la poesía española.