Alain-G. Gagnon Kanadako Quebeceko eta Kanadako Ikasketen Ikerketa Katedraren (CRÉQC) titularra eta Quebeceko Aniztasunari buruzko Diziplinarteko Ikerketa Zentroaren (CRIDAQ) zuzendaria da. Quebeceko Unibertsitateko Zientzia Politikoko Departamentuan irakasten du. Horrez gain, Nazio Anitzeko Enpresen Ikerketa Taldearen (GRSP) zuzendaria eta kide sortzailea da. 2007an Josep Maria Vilaseca i Marcet saria jaso zuen, Kataluniako gobernuaren Institut d’Estudis Autonòmics delakoak emana, bai eta Marcel-Vincent saria ere, Association francophone pour le Savoir (ACFAS) elkarteak emana. 2008ko Zientzia Politikoko Quebeceko Elkartearen bikaintasun saria ere eman diote.Federalismoa, nazionalismoa, herritartasuna, identitate nazionala, nazioanitzeko gizarteak eta aniztasuna dira Alain- G. Gagnonen ikerketen gai nagusiak, eta liburu ugari argitaratu ditu haien inguruan; ALBERDANIAn Ziurgabetasunen aroa argitaratu zuen 2012an.
Recibe novedades de ALAIN GAGNON directamente en tu email
Por múltiples razóns, as nacións minoritarias en busca de recoñecemento e de homologación teñen que superar, hoxe máis ca nunca, numerosas probas. A desconfianza das nacións grandes, os prexuízos das organizacions internacionais, que son mais favorables a estabilidade dos reximes xa establecidos, a fragmentacion das colectividades arredor de proxectos plurais e a division das forzas politicas responsables das reivindicacions nacionais son algunhas delas. Malia ser esencial unha politica a prol do recoñecemento das reivindicacions nacionais para que poidan existir unhas relacions sas entre nacions, compre que os estados con diversidade nacional dean un paso adiante instaurando unha politica de acomodacion mais flexible. Inspirada en investigacions sobre o federalismo multinacional, esta obra de Alain-G. Gagnon abre un debate sobre os motivos polos que os cidadans necesitan institucions comuns para profundar no exercicio democratico e acrecentar os cambios intercomunitarios.
"Jatorrizko Herriek eta Nazio Gutxituek testuinguru demokratikoan jorratzen dituzten lanetan inspiraturik, Alain-G. Gagnonek begirada berri bat eskaintzen die gehiengoen eta gutxiengoen arteko harremanei, eta, aldi berean, aurrerapen teorikoak aztertzen ditu, bai ikasketa federalen alorrean, bai nazionalismo garaikideenean. 2020-2030eko hamarkada egokia izan liteke federalismo multinazional bat sortzeko nazioarte mailan. Estatu berrien sorreraren aurrean potentzia handiek eta nazioarteko erakundeek bizi duten deserosotasun gero eta handiagoaren aurrean, federalismo multinazionala aztertzeak berebiziko garrantzia du une honetan. Gutxiengoen nazioek estatu subiranoarekiko erakusten duten leialtasunaren ordainetan, federalismo multinazionalak aukera emango lieke jatorrizko subiranotasuna berreskuratzeko edo berrezartzeko, betiere kontuan hartuta kide politikoekin koordinatu eta ituntzeko premia dutela, eta haiekin bizi behar dutela egitura federaletan edo federalizazio-bidean daudenetan. Gaur egun, funtsezkoa da errebindikazio-gatazkak legitimitatearen kontzeptuan oinarritzea, estuegia gertatzen den legezkotasunaren kontzeptuan oinarritu ordez.
Gero eta handiagoak dira estaturik gabeko nazioen bidean agertzen diren erronkak beren ezagutzaren eta egiaztatzearen bila. Nazio handiek kezka erakusten dute eta mesfidantza ez gutxitan; nazioarteko erakundeek, berriz, egonkortasuna bilatzen dute beste ezeren gainetik. Elkar aitortzea, ordea, nahitaezkoa da nazioen arteko harreman osasuntsuak eduki nahi badira. Garrantzitsua da nazio anitzez osatutako Estatuek urrats bat egin dezaten aurrera, egiaztatzearen bidean. Gagnon-ek kultura federalaren kontzeptuan sakontzen du liburu honetan, hori baita haren ustez gizarte konplexuek behar duten zutabe nagusia elkarbizitzarako. Elkarrekikotasuna eta konfiantza oinarri dutela, etorkizun komuna nahi baldin badute, itunen bidezko federalismo horrek behar du aniztasunaren kudeatzaile arduratsua. Jadanik baiezta dezakegu Estatu berrien hurrengo bolada ez dela etorriko inperioek edo zenbait inperialismo formek atzera egin dutelako, Estatu-nazioen sorkuntzako lehenbiziko boladen kasuan gertatu zen bezala; aitzitik, gaur egungo Estatu-nazioek nazio aniztasuna beren baitan egokitzeko gai izatearen edo ez izatearen mende egongo da hori. Kataluniaren, Eskoziaren eta Quebecen kasuak izan litezke hurrengo Estatu berriak, baldin beren mende dauzkaten gehiengodun nazioek serioski hartzen ez badituzte haien aitorpen eta egokitze eskabideak.