Bernardo Atxaga, página 4 de 13

Mc Atxagen dama ingelesak kontatzen duen ipuina. Behin batean baziren Londresen txito batzuk oso-oso zinezaleak. Hain zinezaleak, nahiago zuten zinea ikusi beste ezer egin baino. Afaldu baino ere nahiago zuten filma bat ikusi. Ez zituzten film guztiak berdin maitatzen, hala ere. Maitasunezkoak baino nahiago zituzten abenturetakoak. Eta abenturetakoetan, behizale edo bakeroetakoak. Eta guztien gainetik, Bakarty James-enak. O! Bakarty James, Bakarty James!!! Hamar txitoen eta irakurle guztion heroi: Bakarty James!.

Atxagini italiarrak kontatzen duen ipuina Lurralde bat non herri guztiek itxura berezia zuten. Beti zerura begira egoten zen jendearen herriak, adibidez, izar forma zuen. Gosea pasatzen zuen jendearenak, arraultze frijitu edo odolki itxura. Antonino Apretaren herriak, berriz, zapata itxura zuen, herriko den-denak zapatari zirelako. Zapataririk onena zen Antonino Apreta. Zoriontsu bizi izan zen Bonbolino erraldoia azaldu arte. Erraldoiak bere neurriko zapata pare erraldoia nahi zuen. Lan erraldoia, baina Antoninok egiteko modukoa. Dena den, kontuz egin beharreko lana, jenio biziko eta oso petrala baitzen Bonbolino.

La Xola sha entestat a acompanyar el senyor Grogó a caçar senglars. I està molt emocionada, perquè es pensa que els senglars són com els béns, però molt negres i amb un morro molt gros. Quan descobre

Bambulo está en crisis, pero conserva intacta toda su chispa...Encuadernación: Cartoné.

Atxaga euskaldunaren ipuina Gure herrian bada gizon bat galtza eta txapela urdinez jantzita ibiltzen dena. Herriko jendearen alaitasuna zaintzea da bere lana eta Irri Zaintzailea hotsegiten diote. Ez du lan handirik izaten... nahiz eta duela gutxi kokoteraino egin lanez. Lapurretak hasi zirenean pilatu zitzaion lana. Barrika bete ezti lapurtu zuten janaridendan, azukre koskor guztiak tabernan, bi tarta pasteleroari. Nor ote lapur gozozalea? Nor Irri Zaintzaileari lan handia eginaraziko diona? Eta..., nor da Jimmy Potxolo?.

Boris Atxagof-ek kontatzen duen ipuina Lasartevich, belar berde-berdeko hipodromoa zuen herria. Udako beroak heldu orduko zaldiz beteriko tren dotore-dotorea iristen zen herrira. Zaldi txuri, gorri eta beltzak ekarri ohi zituen eta, haiekin batera, zaldi gaineko jokeiak. Ondoren, berriz, morroiak heltzen ziren azken. Inork ez zuen uste morroiak inportante zirenik. Baina, behin, Lasartevich-eko bizimodua aldatu zuen morroi inportantea heldu zen: Maurizio, astoa. Gainerako astoak bezalakoa baina gainerako astoak ez bezala janzten zena: sonbreilua buruan, korbata horia lepoan eta betaurrekoak. Bi maleta handi harturik bidaiatzen zuen astoa.

Ezjakintasunak bihurtzen duelako mundua zatar, baldar eta higuingarri idatzi ditu Bernardo Atxagak Bambuloren Istorio Bambulotarrak. Edo, bestela esanda, Bambulotar handien ekintza handiak. Familia handia dira, izan, Bambulotarrak: Beatus Bambulo Markoni, Bambulio, Bambulus, Bambulko, Bambulias, Bambulides, Bambulillo, Bambulegi, Bambulsson... Bambulotar dira denak ere, haritz bereko ezpalak. Alditan Kalkulator, alditan Kezkator, edo Historiator, Investigator, Korrektor, Susmakor... Bambulo, beti ere. Bambulotar handi dira, nahiz eta Jon, Maria eta Ariadna ttikia beti ez izan iritzi horretakoak. Bambulo, orduan, Mamulo dugu, edo Mamolo Totolo, Bambulo Memelo, Bombolo, Bimbili... Era guztietara ere, kontinenteko txakurrik bizkorrenetakoa, edo agian bizkorrena. Eta temosoenetakoa. Hori ere bai. Dena dela, ez dadila nahasketarik izan: Bambulok ez dauka zerikusirik Walt Disneyren Bambirekin, filmetan jauzi eta jauzi egiten zuenarekin. Are gehiago, Bambulok ez du nahi harekin nahas dezaten. Ez eta ez. Ezta inola ere.

La vaca Mo es troba en una situació ben galdosa. S’ha fet de nit, el camí està cobert de neu i no sap pas per on ha de tornar a casa. I, a sobre, al Pesat, una veu interior d’allò més inoportuna, no se li acudeix res millor que parlar-li de llops famolencs...

Sugeak txoriari begiratzen dionean, txoria itsutu egiten da, eta ordurarte begien bistan eduki duen munduaren zati laburra -zuhaitz batzuk, bizpahiru teilatu, bidea, zeruaren urdina- ezkutatu egiten zaio bat-batean. Barraketako magoen paineluekin gertatzen den bezala, une batez hantxe dauka guztia: koloreak, mugimendua, argia. Hurrengoan, berriz, guztia joan egin da, ezin liteke hutsune beltz bat baizik sumatu.