Carlos Negro

E no medio desta cacofonía , esta enxurrada de información ( onde se atopa a verdade ?) , desta confusión e deste , caos , xorden tres mosqueteiros que mudan a espada pola pluma dos seus sombreiros de aba ancha e transforman a arte da esgrima para mudala de ritual clasista en esgrima grmatical , defendendo asi a estirpe que os criou , que fixo deles seres adultos e autonomos . Como eremitas retornados as suas covas do deserto ( neste caso ficticias ) foron producindo reflexions aceiradas , salmos , metaforas e alegorias , pequenos poemas cal espiñas dunha coroa de sufrimentos e eivas descubertas , mais tamen de iluminacion e aprendizaxe.....

Territorio de choque entre o mito e a chatarra, millo e motos, uces irtas, ceos de uralita, xa non máis Arcadias nin Utopías. Só o Far-west. Unha fronteira mestiza que nos cruza as entrañas.

Con Aplicación instantánea, a poesía conecta de modo inmediato co sistema operativo das túas emocións. Se decides descargar este programa no teu menú de lecturas, terás acceso ilimitado ao universo afectivo de catro avatares que entran na vida co furor da irreverencia: contra a orde exacta dos armarios, contra o balbordo das atraccions de feira, contra o monocultivo cerebral dos eucaliptos, contra a ferruxe dos discursos que ignoran o movemento das dunas.Con Aplicación instantánea, a poesía conecta de modo inmediato co sistema operativo das túas emocións. Se decides descargar este programa no teu menú de lecturas, terás acceso ilimitado ao universo afectivo de catro avatares que entran na vida co furor da irreverencia: contra a orde exacta dos armarios, contra o balbordo das atraccions de feira, contra o monocultivo cerebral dos eucaliptos, contra a ferruxe dos discursos que ignoran o movemento das dunas. Atrevete a entrar e descubriras que a poesia ofrece sempre un perfil inesperado.Siguenos en Instagram: @aplicacion_instantaneaCon Aplicación instantánea, a poesía conecta de modo inmediato co sistema operativo das túas emocións. Se decides descargar este programa no teu menú de lecturas, terás acceso ilimitado ao universo afectivo de catro avatares que entran na vida co furor da irreverencia: contra a orde exacta dos armarios, contra o balbordo das atraccions de feira, contra o monocultivo cerebral dos eucaliptos, contra a ferruxe dos discursos que ignoran o movemento das dunas. Atrevete a entrar e descubriras que a poesia ofrece sempre un perfil inesperado.Siguenos en Instagram: @aplicacion_instantanea

O medo. Un xuramento de sangue. O fulgor dunha moeda romana. O voo dunha mosca sobre o mantel da cociña. O rastro dunha nova especie de lesmas. A rutina dun autobús escolar. A transparencia dunha piscina. A soidade dun tobogan. O misterio dunha carta sen remitente. O canto do vento nunha mansion a beira do mar... Colle unha manta, prende unha luz suave, ponte a gusto no teu sofa preferido. E a hora de experimentar o pracer nada culpable do medo. Porque neste bosque de relatos os paxaros non cantan. E o misterio segue ai, a agardar por nos, como unha pantasma familiar, como un desasosego que nos leva de viaxe ao territorio do alen.O medo. Un xuramento de sangue. O fulgor dunha moeda romana. O voo dunha mosca sobre o mantel da cociña. O rastro dunha nova especie de lesmas. A rutina dun autobús escolar. A transparencia dunha piscina. A soidade dun tobogan. O misterio dunha carta sen remitente. O canto do vento nunha mansion a beira do mar... Colle unha manta, prende unha luz suave, ponte a gusto no teu sofa preferido. E a hora de experimentar o pracer nada culpable do medo. Porque neste bosque de relatos os paxaros non cantan. E o misterio segue ai, a agardar por nos, como unha pantasma familiar, como un desasosego que nos leva de viaxe ao territorio do alen.

Makinaria de Carlos Negro e unha aceleración poetica de cero a cen en tres segundos. Se tes arredor de quince anos, vas de malote e mallas na música, este pode ser o teu libro; un libro de versos co deposito cheo de gasolina, testosterona e alcohol; un libro de versos tuneados, maqueados de furia xuvenil, sen mais limite que o do contaquilometros que sinala unha ruta suicida; un libro de versos sen final feliz: porque a Morte converte a euforia en chatarra, porque so admite como meta o destino cemiterio.

Este é un libro de versos que rompen as costuras do silencio; un álbum secreto para todas aquelas mozas que procuran una fenda nos valos, máis alá da gaiola rosa dos contos de princesas; un diario onde unha adolescente convulsa e opaca atopa a voz que nunca tivo. Porque medrar e aprender a fuxir da ditadura dos espellos. Non agardes mais: entra nun universo onde non todo vai ser fashion&cool&chic&sexy.Este é un libro de versos que rompen as costuras do silencio; un álbum secreto para todas aquelas mozas que procuran una fenda nos valos, máis alá da gaiola rosa dos contos de princesas; un diario onde unha adolescente convulsa e opaca atopa a voz que nunca tivo. Porque medrar e aprender a fuxir da ditadura dos espellos. Non agardes mais: entra nun universo onde non todo vai ser fashion&cool&chic&sexy.

A fenda, as escamas, a metamorfose; este libro intenta ser un punto de sutura entre un tempo clausurado e unha expectativa de cambio; desa crise abrollan imaxes e palabras nun acto de supervivencia que transforma o amor nun dente de leon a voar polo aire, porque medrar manca a pel, a casa, os adentros.

Masculino singular é un corte de sangue no medio do afeitado; unha refutación do macho alfa que destrúe os afectos e converte o terror en linguaxe dominante. Tamén é un diario íntimo que reclama a tenrura nunha revolucion de magnolias, pero sen polvora, porque xa non precisamos himnos de batalla nin falos erectos nas portas dos aseos. Masculino singular e un codigo aberto ainda inconcluso, que se construe mais ala do propio texto, naqueles espazos sociais onde alguns homes aprenden unha lingua sen sufixos de exterminio. Porque nada semella mais urxente que procurar unha saida de emerxencia dese templo onde a virilidade segue a ser o valor mais sagrado da tribo.Masculino singular é un corte de sangue no medio do afeitado; unha refutación do macho alfa que destrúe os afectos e converte o terror en linguaxe dominante. Tamén é un diario íntimo que reclama a tenrura nunha revolucion de magnolias, pero sen polvora, porque xa non precisamos himnos de batalla nin falos erectos nas portas dos aseos. Masculino singular e un codigo aberto ainda inconcluso, que se construe mais ala do propio texto, naqueles espazos sociais onde alguns homes aprenden unha lingua sen sufixos de exterminio. Porque nada semella mais urxente que procurar unha saida de emerxencia dese templo onde a virilidade segue a ser o valor mais sagrado da tribo.