Leo Lionni, página 2 de 4

Matthew the mouse lives in a dreary corner of a dusty attic. But a trip to the museum helps him to see his surroundings in a new way. With brush in paw, Matthew sets out to paint "the shapes and colors of joy." A cleverly told and beautifully illustrated tale of self discovery from four-time Caldecott Honor winner Leo Lionni.

La primera visita a un museu canvia la vida d'en Mateu i li serveix per enfocar les seves aspiracions: de viure en unes golfes humils, passarà a viatjar i exposar les seves obres d'art a sales de pre

Four time Caldecott Honor winner Leo Lionni's beloved tale about three young frogs learning to work together.Three selfish frogs live together on an island in the middle of Rainbow Pond. All day long they bicker: Its mine! Its mine! Its mine! But a bad storm and a big brown toad help them realize that sharing is much more fun. With characteristic clarity, simplicity and exuberance, Leo Lionni makes it possible for kids to see themselves through the antics of others who share our world.

Arrarik arra, 1960koa, Leo Lionniren klasiko bat da, hauxe izan baitzen haren lehen ipuina. Har zuhur bat du protagonista, ederki moldatzen dena hainbat hegaztik irentsia ez izateko. Haren abenturak hasten dira bere isatsa zenbat neurtzen duen jakin-minez dagoen txantxangorri batekin.Bide horretatik, intsektu burutsua joango da neurtzen flamenkoaren lepoa, tukanaren mokoa, eta istorioan agertuko diren beste hegazti batzuen anatomiako atal bitxiak. Harik eta, berriz ere irentsia izateko arriskuan dagoela, hartxoak etekin ederra aterako dio bere adimenari eta irudimenari onik ateratzeko ataka berritik, irakurleak harrituko dituen modu batez.

infantil en portugues

Libro precursor que ya es un clásico del diseño. Sencillez y armonía convertidas en obra de arte gracias al talento de Leo Lionni.

Leo Lionni gaur egungo album irudidunaren artiaitzindari handienetakoa da. Frederick honetan inurriaeta ttirrittaren alegian oinarritzen da, baina harenadiera morala aldatuz eta edukian sakonduz, haurrenipuinek ohi duten xalotasuna galdu gabe.Ipuin honen gai handietako bat norberareda, norbera izatearen ikastea eta onartzea. Frederickpoeta da eta, bere moldean, lagungarri zaio taldeari,taldekidea da. Honela, artista ez da ageri nahitabazterrera egiten duen izakia bezala, baizik eta besteeibeharrezkoa zaien petsona gisa. Lanaren garrantziarenaurrean, Frederick-ek gogora arazten digu lastoaz etaintxaurrez gainera, badugula beste zenbait hazkurrirenpremia ere.

–Socorro! Socorro! Un rato! –berraron. Despois, oíuse un golpe. Cuncas, pratiños e culleressaíron voando en todas as direccións. Álex correu ao seu burato tan veloz como as súas patas llo permitiron.

–Auxili! Socors! Un ratolí! –es va sentir un crit. I seguidament una trencadissa. Tassetes, platetsi culleretes van volar pels aires en totes direccions. L’Àlex va córrer cap al seu cau tan de pressa

Leo lionniren maisutasunak ez dauka su artifizialen beharrik irakurleari jakinnarazteko kameleoiaren emoziak egilearenak direla eta animaliatxoaren ziurtasun ezak ere parekatuak direla.

Barraskilo batzuk aza goxo batean bizi ziren. Etxeak gainean zeuzkatela, poliki mugitzen ziren hosto batetik bestera jateko mokadu bigun baten bila. Egun batean barraskilo txiki batek esan zion aitari: "Handitzen naizenean munduko etxerik handiena eduki nahi dut". "Hori tontakeria galanta da", erantzun zion aitak, hauxe baitzen barraskilorik jakintsuena aza hartan. "Gauzak batzuk hobe txikiak baldin badira". Eta istorio hau kontatu zion.. Leo Lionni, haurtzaroan, oso animaliazalea zen, narrastizalea batez ere, eta narrastiak zituen etxean, harearekin, herriekin, iratzeekin eta goroldiarekin egokitutako terrario batean. Zaletasun haren fruitu izanen ziren, handik denbora puska batera, barraskiloaren kontakizuna eta halako beste batzuk. Barraskiloak bere lagunek baino etxe handiagoa izan nahi zuen. Metafora bat da, gai hauek biltzen dituena: bizitzari, zuhurtzia, gauzen praktikotasuna, apaltasuna eta xalotasuna. Eta harrokeria eta axalekokeria kritikatzen ditu.

Basotik hurbileko urmael batean, bi adiskide banaezin bizi ziren: arraintxo bat eta zapaburu bat. Arraintxoak ez zuen sinesten zapaburua igel bihurtu izana, eta beraz, eztabaidan aritu ziren, zapaburuak mundua ezagutzera alde egitea erabaki zuen arte. Itzuli zenean, urmaeletik harago ikusitako gauza harrigarriak bere lagunari kontatu ostean, arraintxoak ere haren urratsei jarraitzea erabaki zuen. Laster, ordea, ohartuko zen lehorrean bizitzea ez zela uste bezain erraza. Arrainak arrain albumean, lehenago Lionniren obretan landutako gaiak agertzen dira, hala nola adiskidetasunaren garrantzia edo desberdintasunaren onarpena. Guztiarekin ere, beste zenbait alderdi sakon ere lantzen dira modu originalean: nola ezagutzen ditugun gauzak, nola dakigun dakiguna, nola ikusten ditugun besteak edo nola ikusten gaituzten besteek. Abiapuntu ezin interesgarriagoa gure gaitasunei buruz eta besteek egin ahal duten zerbait ezin egiteari buruz mintzatzeko.

Saguak oso pobreak ziren, baina Matias zen haien itxaropena. Handitzean sendagilea izan zitekeen, agian. Eta orduan gazta parmesanoa izango lukete gosaltzeko, bazkaltzeko eta afaltzeko. Baina Matiasi zer izan nahi zuen galdetzen ziotenean, erantzuten zuen: «Ez dakit… Mundua ikusi nahi dut». Artea, mundu osoko kulturaren eta jakintzaren erakusleiho gisa; sorkuntzaren eta askatasunaren adierazpen gisa; errealitatea eraldatzeko bide gisa. Museo batera egindako lehen bisitak bizitza aldatu dio Matiasi, eta bere etorkizuna bideratzen lagundu dio: ganbara apal batean bizi izatetik bidaiatzera eta bere margolanak nazioarteko prestigioko aretoetan erakustera. Leo Lionnik zenbait estilotara hurbiltzen gaitu, portreta historikoen eta izadi hilen klasizismotik inpresionismo, kubismo edo surrealismoaren tankerako arte-abangoardietara. "Matiasen ametsa" haurrak hezkuntza estetikoan eta formakoloreen interpretazioan abiarazteko album bat da. Fantasiaz betetako istorio hurbil baten bidez, eta collage erako aberastasun kromatiko handiko ilustrazio deskriptiboen bitartez, egileak bere bi grina nagusiak partekatzen ditu irakurleekin: artea eta musika, haurtzaroa markatu baitzioten eta gaur eguneko haur literaturako erreferente nagusietariko bat bihurtu baitzuten.

–¡Socorro! ¡Socorro! ¡Un ratón! –gritaron. Después, se oyó un golpe. Tazas, platos y cucharas volaronen todas direcciones. Álex corrió a esconderse tan veloz como sus patas se lo permitieron...Este c