Moritz Petz

Bost egun luzez etxetik kanpora egon behar du trikuak, eta sagutxo emea bakarrik geratuko da. Elkarren mira ederra izango dute egun hauetan! Bata eta bestea, elkarri txanda hartuz, saiatzen dira lagunaren hutsunea betetzen, elkar besarkatzeko egunak kontatuz. Azkenik etorri da berriz biltzeko eguna, baina ezusteko bat gertatu da. Trikuak ez itzultzea erabaki badu? Nitaz ahaztu bada sagutxoa? Hutsuneak, ordea, bihotz samurtzea dakar egiazko maitasuna ospatzen duen ipuin goxo honetan.

Martín el erizo descubre la música. Pero, por desgracia, su voz no le gusta a nadie. Ni siquiera sirven de nada las clases de canto que recibe del ruiseñor. Nadie quiere escuchar a Martín, y nadie quiere cantar con el en el coro. Solamente el lobo, el cuervo y el ciervo, que tambien cantan bastante mal, estan dispuestos a cantar con Martin. Pero pronto descubriran que no todo el mundo tiene los mismo gustos, y que tambien hay a quien le gusta su forma de cantar.

Martin Triku musikaren ederraz jabetu da. Kantari hasi da, baina, zoritxarrez, inork ez du bere abesteko modua atsegin. Urretxindorraren eskolan ikasten saiatu den arren, alferrik izan da dena. Inork ez dio Martini kantuan entzun nahi, inork ez du berarekin abestu nahi koruan; otsoak, beleak eta oreinak beste inork ez. Baina hauek ere hala-holako abeslariak dira, ordea. Aurki konturatuko dira denek ez dutela berdin pentsatzen, eta badela beti norbait beren abesteko eraz gustatua.