Ramón Caride

Bertiño é un neno trasto, sempre que quere facer algo remata rompendo todo. Fai a merenda e a cociña remata desfeita, colle un conto na librería e alá van os andeis e os libros, ata na gardería respiran se Bertiño cae con febre. Bertiño pon patas arriba a consulta do pediatra…

Un coello, curioso e viaxeiro, convértese no noso guía polo mundo do mar. Os seus ollos serán os nosos e con el iremos coñecendo a infinidade de seres que habitan este universo de auga e de sal. Unha boa oportunidade para que os máis pequenos aprendan a respectar e a coidar o medio que os rodea.

O frío azul.. Ano 1517. Nunha escura invernía, desafiando unha mesta nevarada, un viaxeiro chega ao mosteiro de Oseira. Acarrexa unha misteriosa bagaxe, a fonda tristeza do seu corazón mancado e, sobre todo, a ansia por saber a calquera prezo a razón da súa insólita desventura. Pouco a pouco, paseniño, a monotonía tépeda da pedra e a rutina dos ritmos monacais van minando a súa afouteza, ata que, finalmente, a impensada confesión do amo do mosteiro o leve sen remisión polos camiños máis abraiantes. Sen acougo, do val estremeiro do Xálima a Portugal, de Toledo ao Courel, o autor tece un sorprendente relato que se vai apoderando do lector. Un relato de guerras e de nigromancia, de panteísmo e de represión, de poder asoballante e de resistencia secular. Un relato sorprendente que oscila, a cada paso, entre a quentura do amor e a friaxe da morte, entre as historias reais que sobrecollen e as lendas que perviven, agochadas, nos curutos das serras máis afastadas. Ramón Caride debuxa con mestría paisaxes, feitos e soños en O frío azul (Premio Manuel Lueiro Rey de novela Curta 2007), para facernos vivir, na compaña dos seus protagonistas, unha viaxe inesquencíbel polo tempo e polo espazo que nos permite albiscar os abismos máis fondos, os que cada un de nós levamos dentro.

Este libro reúne seis historias independientes sobre los hermanos Said y Sheila escritas por Ramón Caride: Peligro vegetal, El misterio de Prión, Amenaza en la Antártida, El futuro robado, La negrura del mar y La primera aventura. Una narración de ciencia ficción, situada a finales del siglo XXI, en las que los dos hermanos viven las más sorprendentes y arriesgadas aventuras. Nos demuestran que el futuro es algo que depende de nosotros, que está por hacer, y para ello viajan del futuro al pasado, desplazándose en su transportador por todo el planeta, desde la Antártida a Grecia, desde Suiza a Argentina, desde Brasil a Loreda, la aldea gallega en la que viven. Son pacifistas, solidarios, defensores del medio ambiente, y con la ayuda de sus amigos sabrán enfrentarse a los que pretenden hacerse dueños del planeta.

A vida de Sara, unha meniña de sete anos, está a piques de sufrir unha mudanza repentina. Algo abraiante vai sucederlle cando, un día, atope un estraño tareco no sitio menos pensado. Pero... que é un tareco?, que ten de particular o tareco de Sara que non posúen os outros tarecos?

As palabras esenciais e fondas de Ramón Cabanillas, un dos nosos poetas máis polifacéticos, son testemuñas da historia e dos soños; fálannos dun tempo de mudanzas e de loita pola identidade e polos dereitos basicos. Pero tamen lembran as raices na aldea e no mar, a paisaxe de Cambados, as lendas arturicas, os grandes temas clasicos, o Alen...

Cando a mar está en calma, Roque baixa á praia, prepara a súa barca e sae a navegar. Un día, preto das illas Pixotas, un mal encontro cun habitante do mar deixará a Roque sen o seu máis preciado teso

Año 1517. Desafiando a una gran nevada, un viajero llega al monasterio de Oseira. Carga con un misterioso bulto y con una gran tristeza en su corazón, buscando una explicación a su gran desventura. Desea ver al abad del monasterio, pero este demora su encuentro para desesperacion del joven. Por fin, el señor del monasterio llama al viajero y este recibe una inesperada confesion del abad. Un estremecedor relato que habla de magia, poder, muerte y amor, pero tambien de una maldicion que ha extendido sus tentaculos hasta el presente de los protagonistas.

Boca da noite recrea universos irredentos e fatais. Personaxes cotiáns e atormentados, abocados a finais aterradores que somos quen de albiscar nestes relatos, mais que rematarán fóra das verbas derradeiras, no corazón da escuridade, do mesmo xeito como a negrura da noite máis pecha está presentida nas primeiras sombras do solpor, nun desacougante xogo de contraluces.

Quince relatos que constitúen un completo percorrido pola narrativa breve de Ramón Caride publicada dende 1991 ata a actualidade. Relatos que transitan polo real, polo fantástico, polo estraño e polo marabilloso. Unha achega dun dos narradores claves de entre séculos.En Escáner Ramón Caride fai un completo percorrido pola súa narrativa breve publicada dende o ano 1991 ata a actualidade, ofrecendo relatos realistas, na liña do seu volume anterior, Negros espellos (Xerais Peto nº 38), xunto con outros de temática fantástica. Escritor realista, Caride fai nestes relatos a crónica de sucesos da nosa sociedade, facéndoa dende dentro, pola carne e polo sangue. Para Xosé Miranda, prologuista do volume, a escrita de Caride está sempre preto do xénero negro “e por iso é sempre un escritor comprometido”, coa súa sociedade e co seu tempo, tomando partido para ver, para denunciar, para expoñer. Nestes quince relatos de Escáner hai unha visión de conxunto do ser humano. Nos catro primeiros relatos, inéditos ata o momento, (“Foto-Shock”, “Carta a Berta”, “Hendra” e “Viaxe de Volta”) e cos que comeza o volume, están tódalas tendencias da narrativa curta de Caride, desde o realismo, a denuncia, o compromiso e mesmo a hiperrealidade de “Foto-Shock”, un texto fondamente narrativo e fondamente reflexivo, que escarva tanto na alma humana como na situación do mundo; ata a ciencia-ficción de “Hendra”, unha ciencia ficción tanto ao xeito do cinema como biolóxica ou psicolóxica; pasando polo inusual final feliz de “Viaxe de volta”, esa case segunda oportunidade que só se lles con-cede aos felices como Ulises, e pola amarga crítica ao mundo literario, tan inzado de oportunistas e alpabardas, da “Carta Berta”.

Said e Sheila, os dous irmáns da época futura, viven nas páxinas deste volume as súas máis sorprendentes e arriscadas aventuras. Saben que o futuro non é algo inevitable, senón algo por construír, que temos que facer entre todos. E asi o demostran en cada unha das suas aventuras viaxando do futuro ao pasado, e desprazandose no seu transportador por todo o planeta, dende a Antartida a Grecia, dende Suiza a Arxentina, dende Brasil a parroquia de Loreda, a aldeiña galega onde viven conectados ao mundo co seu ordenador, pacifistas, solidarios, defensores da xustiza e do medio ambiente, coa axuda da sua panda de amigos e amigas, saberan enfrontar con optimismo a aqueles que pretenden facerse donos do planeta. Todo o alento das mellores narracions de aventura e ciencia ficcion, na primeira serie de personaxes da literatura galega dirixida a lectores adolescentes que Ramon Caride Ogando iniciou con Perigo vexetal, a novela gañadora do Premio Merlin na sua edicion do ano 1995. Dende aquela, Caride e o ilustrador Miguelanxo Prado uniron os seus xenios creativos para ofrecer unha serie coidadisima que, ata agora, se completou con tres novas entregas, publicadas todas elas na coleccion Xerias Merlin: Ameaza na Antartida, O futuro roubado e o conto ?A primeira aventura de Said e Sheila?, incluido no volume colectivo Historias para calquera lugar. Xerais ofrece agora nun unico volume, encadernado en cartone, o conxunto da serie para disfrute dos milleiros de seguidores de Said e Sheila, os irmasn ecoloxistas e pacifistas que loitan dende o futuro por un mundo mellor.

Negros espellos reune os mellores relatos de intriga e suspense de Ramón Caride.�Caride Ogando sabe enganchar ao lector coas súas historias de suspense, nas que os vellos temas de rancores, ciúmes, f

Nos relatos de A incerteza dos paraísos a presencia do enigmático coexiste co gozo, co asombro, coa traizón que marcan a vida dos protagonistas, que acabarán sendo víctimas das súas propias paixóns. Todos eles buscan o camiño o paraiso, pero a felicidade nunca e simple, esta chea de sombras e misterios.

historia dunha sobreira é unha obra teatral que alerta dos perigos de non coidar , respectar e amar a Natureza que nos rodea. Estructurada en tres actos, que poderían ser representados como pezas independentes, falanos da experiencia dun grupo de escolares que fai o imposible para evitar que tallen a sobreira que, desde sempre, e compañeira e amiga dos rapaces do colexio.

Coa conciencia definitiva e esmagadora do noso fracaso irreparábel, sento diante do teclado por última vez para gravar o informe final, que constará neste banco de datos, relativo ao chamado "Proxecto T". Anoto que, a beira da miña man dereita, repousan un paquete de tabaco, as chaves da miña casa a que non tornarei endexamais e un frasco con capsulas de veleno, o mais fulminante que puiden achar nos depositos de medicamentos deste centro. E dificil sobrevivir a unha soa capsula, imposibel a duas; eu tomarei xuntas as cinco que restan no frasco para acelerar a fin a que non teño xeito de fuxir e que tampouco desexo agardar mais.