📗 Libro en gallego SERMO

Quen veña sendo, alí no saibo fondo, non sei. Con quen aparelle os brazos meus ha me dar outro oco que se me fixe entre as paredes. Debruzado ventre do tempo, cheira, gosta de mantras coma este que fai colono. Esgótame cando seña a hora, pero de aquí a alá déixame cos meus baleiros queridos e co medo que me producen os meus mortos vivos e polos que fun e tou sendo inda tan seguido