Asier Serrano lasa (1975, Eibar). Euskal idazle eta musikaria. Literaturan ia genero guztiak ukitu ditu eta musikagintzan Lorelei taldeko gidaria izan eta gero bakarkako lanari heldu zion hiru disko utziz: "Ez esan inori", "Gerrari bai" eta "Hoteleko kantuak".
Narrazioa:Mari Basajaunaren eremuan (2001, Txalaparta)
Hoteleko kontuak (2001, Apokaliftin)Nobela:
Eskuetan mapak (2007, Txalaparta)Erlojugilea (2009, Txalaparta)
Abisalia (2014, Txalaparta)Poesia:
Bada hiri gorri bat (1997, Elkar)Picassoren zaldia (2007, Elkar)
Hiri gorritik (2010, Elkar)Desterratuen piztiarioa (2011, Alberdania)
Ate osteko itzalak (2016, Algaida)Linbotarrak (2016, Pamiela)
Recibe novedades de ASIER SERRANO LASA directamente en tu email
Paradisurik eskaini gabe utzi dugu sagarra usteltzeneta haren haziek ez dute zuhaitzik ernalduko etxeko saloian.Eraman itzazu maleta marroia eta zuria,ez zaizkit gustatzenaireportuetako fakturazio txartelik zintziliksekula eraman ez dituzten maletak,ez dakit,dominarik gabeko soldadu beteranoak ekartzen dizkidate gogora.Eta bete itzazu maletak inoiz jantzi ez ditudan zure pijamekin etaapalategi hautseztatuan dauden diskoekin,alaiegiak begitandu zaizkit betitik entzuten dituzun kantuak;tristeziari eskainitako aria isil bat inprobisatuko dut egun hauetanauzoek behingoz joan zarela sinetsi dezaten.Esfortzu handia ez badaemadazu despedidako besarkada.Bai, arrazoia daukazu:ez zaigu sagar alerik gelditzen hozkailuanazken bekatu txiki hori gauzatzekoParadisurik eskaini gabe utzi dugu sagarra usteltzeneta haren haziek ez dute zuhaitzik ernalduko etxeko saloian.Eraman itzazu maleta marroia eta zuria,ez zaizkit gustatzenaireportuetako fakturazio txartelik zintziliksekula eraman ez dituzten maletak,ez dakit,dominarik gabeko soldadu beteranoak ekartzen dizkidate gogora.Eta bete itzazu maletak inoiz jantzi ez ditudan zure pijamekin etaapalategi hautseztatuan dauden diskoekin,alaiegiak begitandu zaizkit betitik entzuten dituzun kantuak;tristeziari eskainitako aria isil bat inprobisatuko dut egun hauetanauzoek behingoz joan zarela sinetsi dezaten.Esfortzu handia ez badaemadazu despedidako besarkada.Bai, arrazoia daukazu:ez zaigu sagar alerik gelditzen hozkailuanazken bekatu txiki hori gauzatzeko
EL MOTIVODespues de robarle la bataa alguna matrona despistada,has bajado a la planta de neonatos intentando entenderel motivo de tanta prisapor venir al mundoen la leve respiraciondel recien nacidoque yace en la incubadora de plastico tan parecida a una urnapara votar en blanco.
Emakume batek mila aurpegi ditu. Edonora baina zurekin joan nahi dut. Poliki, min apur bat egiten dit. Hobe ez bazintudan sekula ezagutu. Bai, nahi dut. Aurki aita izango zara. Umea galdu dugu. Zoaz infernura, laztana. Ez, txokolatezko magdalenak ez ditut nik jan. Bakarrik igaro dut asteburua. Beldurra ematen didazu. Distantzia behar dut. Dagoeneko ez nago zutaz maiteminduta. Gero arte, kontaktuan gaude. Emakume batek mila aurpegi ditu.Emakume batek mila aurpegi ditu. Edonora baina zurekin joan nahi dut. Poliki, min apur bat egiten dit. Hobe ez bazintudan sekula ezagutu. Bai, nahi dut. Aurki aita izango zara. Umea galdu dugu. Zoaz infernura, laztana. Ez, txokolatezko magdalenak ez ditut nik jan. Bakarrik igaro dut asteburua. Beldurra ematen didazu. Distantzia behar dut. Dagoeneko ez nago zutaz maiteminduta. Gero arte, kontaktuan gaude. Emakume batek mila aurpegi ditu.
bisalia es una nueva isla en el universo literario de Asier Serrano. Un nuevo no-lugar en la literatura vasca. Es el escondite de Lorelei e Hiri Gorria que mudan sin llegar a agotarse y que se han convertido ya en marca de nacimiento del escritor eibartarra.Para descender a las llanuras abisales de los personajes, Serrano hace uso de todas las tpertenecientes al relato. Gracias a la pulsipode la literatura, crea imestde enorme fuerza, pero el eco de sus palabras va malltiene como objetivo reclamar los impulsos de las personas que vivimos en una tierra amprofunda que o que sus profundidades.Vamos a crear un nuevo universo bajo las sllamado, por ejemplo, Abisalia. Provocaremos continuos terremotos y los abrazos reclamarreposo una y otra vez, pero no nos separaremos de la penque formamos.y los abrazos reclamaran reposo una y otra vez, pero no nos separaremos de la peninsula que formamos.
Aldi honetako bataz besteko maila hein bat apalagoa bada ere, izan dira irabazletzat jotzeko moduko zenbait lan. Egin ohi diren hautaketa jarraituen ondorioz, 3 lan gelditu dira finalista: Koma komunak, Linbotarrak eta Talaiatik begira. Hiruen arteko aldekoak eta kontrakoak aztertu eta eztabaidatu ondoren, epai-mahaiak, azkenean, Linbotarrak lana jo du irabazletzat.Linboaren metaforak besterik iradoki balezake ere, ez da hemen aingeru konturik batere. Aitzitik, arras kontu mundutarrak dira poemotan jorratzen direnak, eguneroko jokabideetatik hasi eta kritika sozial eta politikorainoko esparru guztian. Askotarikoak dira irudi poetikoak, erreferentzia eta estilo arras desberdinetakoak, eta gehienetan ageriko loturarik gabe, collage moduan uztartuak. Bestalde, ez dira gutxi poemotan agertzen diren ukitu surrealistak, eta poemategiak dezente du pop-etik edo are poesia filosofikotik ere. Ororen buru, hizkera eta irudi zuzenak erraz biltzen du irakurlea poetak egiten duen barne bidaira. (Epaimahaiaren aktatik)