Francisco Calo Lourido

Importantísimo traballo adicado á arqueoloxía galega. O seu autor impúxose a tarefa da catalogación total das labras en pedra, figurativas, simbólicas ou decorativas, da nosa Prehistoria. Obra inxente pola dispersion dos materiais en museos e colleitas privadas, na longa area que, con rasgos comuns, abarca desde o Cantabrico a Lisboa. Admiramos a teimosia e o rigor do inquerito que requeriu o exame e o inventario de medio millar de pezas, asua descripcion, a sistematizacion das formas e o encadro cronoloxico. O libro e un catalogo de pezas significativas, pero asemade un inventario de perto de cen xacementos, coa referencia do historial das excavacions e da bibliografia basica, repertorio que deica agora non tiñamos e que vai ser da meirande utilidade para investigadores e mestres, e mesmo para os que gosten de segui-las rutas de antiguidade nas suas viaxes.

Volumes monográficos con grande aportación de datos sobre períodos e temas concretos. Pola cantidade e mentalidade dos autores o producto final combina unidade e pluralidade de interpretación. Un traballo que conta co entusiasmo de todos porque nel tratamos de rescatar a "memoria histórica" da nosa nación, imprescindíbel tanto para calquera proxecto colectivo como para unha convivencia en liberdade.

Un libro que cuestiona toda a construción historiográfica de España dunha maneira.Todos os pobos sentiron a necesidade de posuír unha Historia que lles permitise fachendear diante dos veciños. A de España foise forxando ao longo dos tempos ata rematar fixada, canonicamente, nos seculos XIX e XX. A sua sintese sera transmitida, como adoutrinamento, a todos os cativos e cativas da totalidade do territorio: España e unha unica nacion cunha Historia comun que, arrancando desde Altamira, facendo unha Reconquista, sendo unificada polos Reis Catolicos, gobernando un Imperio etc., chega ata hoxe como a nacion mais antiga de Europa. Con esta deturpada informacion historica ficou a case totalidade da poboacion. Os hispanistas discordaron con ese devir da nosa Historia e alguns historiadores españois sabian perfectamente que as cousas sucederan de xeito diferente a como tiñan que contalas, iniciandose, xa neste seculo, as discrepancias abertas coa Historia oficial. Este libro cuestiona toda a construcion historiografica dunha maneira orixinal, xa que o seu fio condutor discorre a base de ganduxar as ideas propias por medio de textos alleos para que aquelas vaian ben arroupadas cientificamente. Galicia non podia ficar a marxe desta historiografia.Todos os pobos sentiron a necesidade de posuir unha Historia que lles permitise fachendear diante dos veciños. A de España foise forxando ao longo dos tempos ata rematar fixada, canonicamente, nos seculos XIX e XX. A sua sintese sera transmitida, como adoutrinamento, a todos os cativos e cativas da totalidade do territorio: España e unha unica nacion cunha Historia comun que, arrancando desde Altamira, facendo unha Reconquista, sendo unificada polos Reis Catolicos, gobernando un Imperio etc., chega ata hoxe como a nacion mais antiga de Europa. Con esta deturpada informacion historica ficou a case totalidade da poboacion. Os hispanistas discordaron con ese devir da nosa Historia e alguns historiadores españois sabian perfectamente que as cousas sucederan de xeito diferente a como tiñan que contalas, iniciandose, xa neste seculo, as discrepancias abertas coa Historia oficial. Este libro cuestiona toda a construcion historiografica dunha maneira orixinal, xa que o seu fio condutor discorre a base de ganduxar as ideas propias por medio de textos alleos para que aquelas vaian ben arroupadas cientificamente. Galicia non podia ficar a marxe desta historiografia.

Os celtas, despois de moitos anos nos que se fixo investigación arqueolóxica sen precisar deles, rexurdiron, en Europa e en toda a Península Ibérica, como tema de investigación e, sobre todo, de polémica, na decada dos oitenta. A comunidade cientifica, sensu lato, sufriu, en Galicia, unha division negativa entre celtofilos e celtofobos, como se de equipos de futbol se tratase. Proliferaron, aqui, publicacions sobre o celtismo, nas que todo era, e ainda e, celta, ou nas que a verba celta pouco mais ocupaba que unha parte do titulo. Neste libro, o autor fixo un achegamento a cuestion, fuxindo dos topicos e das repeticions mimeticas do que se escribiu sobre o celtismo europeo. Galicia ten unha personalidade propia e diferenciada desde a Prehistoria, polo que o estudo do seu devir historico precisa dun tratamento especifico. Partindo da premisa de que o celta e, primo et per se, unha cuestion de lingua, faise un percorrido polo campo do indoeuropeo, polo Hallstatt e La Tene, tratados como culturas arqueoloxicas, asi como polas actuais teorias cientificas peninsulares, para rematar entrando en Galicia. Repasase, aqui, a historiografia de precursores e romanticos sobre celtas e analizanse as fontes clasicas que fan referencia a Terra. Dedicase un denso capitulo a fulcral cuestion linguistica e outro a sociedade e a relixion no resto de España e en Galicia, sempre procurando as posibles semellanzas e diferenzas. Faise tamen unha incursion na materia de Bretaña, polo achegamento celtico (continua...) medieval que puido significar e comparase a arte peninsular dos pobos ibericos, da Meseta e galaicos, para rematar cun achegamento aos aspectos etnograficos que, de xeito superficial e mistificador, figuran nas publicacions sobre celtas. Ilustra o libro un completo aparato grafico, elaborado ad hoc polo autor, asi como unha bibliografia ampla, actualizada e en version orixinal dos diferentes paises europeos nos que se investiga a presenza ou ausencia de celtas.