Mikel Hernandez Abaitua

Adin ertaineko gizon bat, ogibidez irrati-esataria, rock eta pop zaharrean espezializatua, eta aldi berean literatur kritikaria, nora ezean sentitzen da neska-lagunak utzi duelako, baina laster hasiko dira berri onak sortzen bere inguruan: neska autobus-gidari bat ezagutzen du, harreman posible bat ekar dezakeena; editore lana eskaintzen diote argitaletxe batean, bere idazle miretsienarekin lan egiteko aukera emango diona... Protagonistaren izaera txepelak, ordea, pikutara bidal dezake dena.Nobela psikologiko errealista bat sortu du Mikel Hernandez Abaituak, espazio-denbora zehatzetan kokatua eta giza harremanetan zentratua, idazleen munduko trapu zikin batzuk ere kontatzen dituen arren. Estilo pausatua erabili arren, kontakizunaren interesak irakurlea harrapatu eta berarekin darama orriz orri. Klasiko bihurtzen ari den gure idazle handi baten itzulera, pertsonaiekin batera bizitzan funtsezkoa zer den galdetzera garamatzana.

Nork ez du inoiz fantaseatu ihes egitearekin, dena utzi, urrutira joan eta hutsetik hastearekin? Eleberri honetako protagonistarentzat hau ez da fantasia bat ordea, behar bat baizik. Euskal Herriko egoeraz aspertuta Italiara doa lan egitera, baina ez da konturatzen ez dela egoera politiko batetik ihes egiten ari, bere iraganetik baizik. Autopista amaigabean bere bizitzako urteak berrikusten ditu eta hasierako kanpo-bidaia barne-bidaia bihurtzen da. Bere begien aurretik pasatzen diren lekuak oroitzapenak berpizteko aitzakiak baino ez dira izango, porrotak eta garaipenak gogoratzeko elementu eragingarriak.

Era guztietako narrazio-tailerretan eta batxilergo mailako irakaskuntzan erabilgarria izateaz gain autodidakta moduan ikasi nahi duenarentzat ere izan daiteke interesgarria liburu hau, gazte zein heldu. Inor ez da narrazio idazle bihurtuko liburu hau irakurtzeagatik soilik, baina batzuek idazten, esperimentatzen eta jolasten hasteko bitarteko egoki bat aurkituko dute alderdi teorikoa zein praktikoa jorratzen dituen lan honetan. Helburu nagusia ipuinak idaztea bada ere, hemen erakusten diren baliabide narratologikoek ez dute balio istorio laburrak idazteko bakarrik, baliagarriak izan daitezke eleberriak, komikiak, nobela grafikoak eta istorio filmatuak burutzeko ere. Edo besterik gabe, edozein narrazio hobeto ulertzeko.

Introducción de Jon Kortazar. Traducción del autor.La obra narrativa de Mikel Hernández Abaitua (Vitoria-Gasteiz, 1959) se inició en el relato breve en el que se ha decantado por la configuración de una estética cercana a la narrativa fantástica, pero ha cultivado también la novela, donde ha preferido el tratamiento de algunos de los graves problemas de la actual sociedad vasca. Bazko arrautzak [Huevos de Pascua] significa un resumen de las tensiones estéticas en las que se mueve el autor y un paradigma de las relaciones entre fantasía y realidad.

Etorriko haiz nirekin? /¿Vendrás conmigo? es una novela escrita en clave realista que consta de once capítulos extensos donde se narran las vicisitudes de un profesor de universidad que comienza a recibir anonimos amenazantes, y, a modo de contrapunto, de otros once capitulos de extension mas breve, donde se intercalan sucesos tragicos basados en hechos reales que reflejan el clima sociopolitico del Pais Vasco en los años ochenta del siglo XX.El relato de las horas y los dias que narra la vida del protagonista en segunda persona se ve salpicado por acontecimientos que, desgraciadamente, vienen a perturbar la memoria historica de este pais.

Hirurogeita hamarreko eta laurogeiko urteen kronika sentimentala da Mikel Hernández Abaituak eskaintzen diguna liburu eder honetan. Literatura, musika, politika ... Dudarik ez da idazlea bera ezagutzeko balio digula kronikak, bizi izandakotik ari baita, baina hori baino gehiago eta garrantzitsuago da: garai hartan Euskal Herria nolakoa zen eta gu nolakoak ginen ulertzeko lagungarri saihestezina da.Batzuetan azukre xehez goxatua dator, ez da falta, ordea, gatz larririk, baina ez dira oroitzapen alferrikakoak, adin bateko irakurleari bere oroitzapenen atea zabalduko dio, eta inoiz itxi gabeko zauriak ere agertuko zaizkio. Zer beste egin behar du oroitzapen liburu batek?

Panpinen erreinua 1983. urtean argitaratu zen lehen aldiz, euskal ipuin modernoaren urrezko hamarkadan, eta urte asko iragan diren arren, ez dute freskotasunik galdu bertan agertzen diren kontakizunok. Estilo ezberdinak lantzen dira liburua osatzen duten bost ipuinetan, xehetasunak maite dituen errealismotik fantasia alegorikoraino, umore jostalaritik tristura hunkigarriraino.Bigarren edizio honetarako, narrazio bat bezala irakurtzen den epilogo autobiografiko luze bat idatzi du autoreak, non ipuin hauek idatzi ziren garaia islatzen den.