JOKIN MITXELENA ERIZE

TONTOLAPIKOri barre egiten zioten haurrek: "TONTOLAPIKO, PIKO, PIKO, A ZER MUTIKO BARREGARRIZKO".

Puka, erleak eta traktoreak. Mitxelena Eritze, Jokin. Egun-pasa doa Puka bere familiarekin. Aitona-amonen baserrira doaz, ondo jan eta hobeto pasatzeko asmoarekin, baina burugabe samarrak dira denak ere, arriskuez ohartzen ez direnak, eta Pukak, bere usaimenari esker, bataren eta bestearen atzetik ibili behar, gizaki arraio horiek deskalabrurik ez izateko.Txakur baten ikuspegitik idatzi du Jokin Mitxelenak bere estreinaldiko liburu hau: istorio alai eta eder bat,naturaren kolorez eta usainez betea: erleak, traktoreak, belarra, intxaurrak, txokolatea, erregaliza...

ZUNI poema liburua da, Aizkorri argitaletxe honek berak argitaratutako JIRAN-BIRAN deritzan poema liburuaren segidakoa. Liburu hartan, poema laburrak idatzi bazituen Pello Añorgak, oraingoan ere esan daiteke antzera jokatu duela Pellok, bizitzaren dantza erritmikoan sarraraziz, bizitzaren sekretuak elkarrekin konpartitu ditzagun, elkarren arteko hitzaren oihartzunak eta txirikordak burutuz. Alabaina, hori bai, liburu hartan ez bezala, esan daiteke gai nagusi bat dagoela liburu honetan: maitasuna. Izan ere, ZUNI liburua maitasunezko harreman bizian baitago ainguratua, non denbora eta espazioa hartzen den elkarri kantatzeko (12-13 or.), elkar ukitzeko ( 42-43 or.), musukatzeko ( 14 or. ), bidaiatzeko (16-17 or.), hegan egiteko (8 or.), eta abar egiteko, denbora eta espazio zabalean zehar: direla olatuak, dela elurra, dela euria edo ekia, orain txinpartak elkarrekin ereinez, orain argia ilunarekin sustraituz, orain isiltasuna garrasiarekin batera uztartuz. Azken finean, biziaren taupadak gertuago entzun ahal izan ditzagun, elkarrekin, Ni eta Zu, Zu eta Ni, ZUNI, maitasunean.

Nik ez daukat anaiarik eta ez arrebarik; baina badaukat aita eta badaukat ama. Eta badaukat munstro bat, nire laguna dena: Mux. Gaur nire ama etorri da gelara eta heldu dit belarritik, untxi bati bezala, eta deitu dit Okakanarru". Eta esan dit jostailu guztiak jaso behar ditudala, oso desordenatuta dudalako nire gela; eta gogorarazi dit gaur larunbata dela, eta, larunbatero bezala, aitaren etxera joan behar dudala bazkaltzera, berari tokatzen zaio-eta Ozaintza".

Ettore Bilboko etxe dotore batean bizi da; abokatua du ama eta medikua aita, eta, bere etorkizunerako hobe delakoan, ikastetxe pribatu batera, alemanezko klaseetara eta kontserbatoriora bidaltzen dute gurasoek. Ettorek beste plan batzuk ditu, ordea: ahal bezain laster, artzaina izan nahi du.

Artikutzako Gamio etxean gizon bat azaldu da hilzorian. Aizkoraz jotako zauri latz bat darama petxoan.Artikutzako meatzarien artean, azkar zabaldu da gizon hori Berdafiyo baserrikoarekin tratutan ibiltzen den Tratuko bandidoa dela.

Puka artzain-txakurraren lagunek gaurkoan ez daukate plan onik. Marina Mostaza, Nora Ketchup, Kepa Piper, Blas Amuarrain eta Lizar Txanpu erabat aspertuta daude. Ondo pasatzen ari den bakarra Puka da: Kepa Piperrek errekako putzu handira botatzen dion makila harrapatuz jostatzen ari da. Halako batean, ordea, Pukak Erdiko Kaletik Mateo Legami herriko okina ikusi du aiene batean, guztiz aztoratuta. Ronaldo oilarrak ihes egin dio eta haren kukurrukurik gabe, ezin du herriko bizilagunentzat ogia egiteko garaiz esnatu. Ronaldok erabaki du mundua ikusi nahi duela eta ihes egin du. Herriko biztanle guztien gosari goxoak daude arriskuan.