El punto de partida de esta obra es un sentimiento de impaciencia ante la apariencia de naturalidad con que la prensa, el arte, el sentido común, encubren permanentemente una realidad que no por ser la que vivimos deja de ser absolutamente histórica, ante la constante confusión entre naturaleza e historia en el relato de nuestra actualidad. Barthes pretende poner de manifiesto el abuso ideológico oculto en la exposición decorativa de lo"evidente-por-sí-mismo", y lo hace recurriendo a la noción de mito para dar cuenta de esas falsas evidencias.
El mito es un lenguaje. Al ocuparse de hechos aparentemente alejados de toda literatura (un combate de catch, un plato de cocina, una exposición de plástica), Barthes explora otros tantos aspectos de esa semiología general del mundo burgués cuya vertiente literaria es el tema fundamental de la mayor parte de su obra. El ensayo más extenso que cierra el volumen constituye un primer intento de aproximación metódica al mito desde el punto de vista general de semiología, que se convierte así en instrumento de análisis al servicio de una denuncia: la semiología como semioclastia.Otras obras de Roland barthes publicadas por Siglo XXI son Crítica y verdad, El grado cero de la escritura, El placer del texto, Fragmentos de un discurso amoroso y S/Z
Ficha técnica
Traductor: Héctor Schmucler
Editorial: Siglo Xxi
ISBN: 9788432303814
Idioma: Castellano
Número de páginas: 257
Tiempo de lectura:
6h 5m
Encuadernación: Tapa blanda
Fecha de lanzamiento: 01/05/1980
Año de edición: 1980
Plaza de edición: Madrid
Alto: 18.0 cm
Ancho: 10.5 cm
Peso: 156.0 gr
Especificaciones del producto
Escrito por Roland Barthes
XX. mendeko semiologo garrantzitsuenetako bat izan zen. Haurtzaroa Baionan pasa zuen, 1924an Parisko Montaigne lizeoan ikastera joan zen arte. 1934an tuberkulosiarekin gaixotu eta hamar urtez egon zen erietxeetan. Eztabaidarako eta jakintzarako une erabakigarriak izan ziren erietxe garaiak; besteak beste, Georges Fournié militante trotskista ezagutu zuen, eta Karl Marxen funtsezko lanak irakurtzen hasi zen. CNRSeko (Zientzia ikerketa zentro nazionaleko) ikerlea izan zen 1953-1954an eta, gerora, irakaslea. Besteak beste, Miarritzen, Alexandrian eta Bukaresten irakatsi zuen. Pianoa jo zuen bizitza osoan zehar eta hiru dozena musika pieza konposatu zituen. Kotxe istripu baten ondorioz zendu zen, 1980an, Sorbonako unibertsitatetik gertu. Semiotika estrukturalista eta literatur kritika landu zituen bereziki baina argazkigintzaz, musikaz, arte plastikoez eta zinemaz ere idatzi zuen. Hogei lan baino gehiago argitaratu zituen, tartean Testuaren atsegina/ Idazkuntzaren zero gradua (Klasikoak 1996, Juan Garziak itzulia). Euskaraz irakurgai daude ere Sud-Ouestaren argia eta Frantziako Turra epopeia gisa (Armiarma 2005 eta 2015, Koldo Izagirrek itzuliak).