📗 Libro en gallego XELARIAS. PALABRA A INTEMPERIE

Emma Pedreira (A Coruña, 1978). Filóloga, poeta e narradora. Membro da Plataforma de Crítica Feminista A Sega. Forma parte da denominada Xeración Poética dos 90. Como poeta publicou "Diario bautismal dunha anarquista morta" (1999, Premio Johán Carballeira), "Grimorio" (2000, Premio Eusebio Lorenzo Baleirón), "Corpo" (2001, Premio Faustino Rey Romero), "As posturas do día" (2001), "Velenarias" (2001, Premio Johán Carballeira), "Os cadernos d'amor e os velenos" (2002, Premio Johán Carballeira), "Casa de orfas" (2006, Premio Fiz Vergara Vilariño), "Xoguetes póstumos" (2010), "Antítese da ruína" (2011, IX Premio de poesía Novacaixagalicia), "Libro das mentiras" (2012, Certame de poesía Concello de Carral) e "s/t" (Xerais, 2015, Premio Gonzalo López Abente). Como narradora publicou "Bestiario de silencios" (2001), "As cinzas adentras" (2004), "Corazón e demais tripas" (2016, Premio Narrativas Quentes), "Bibliópatas e fobólogos" (2017, Premio da Crítica de narrativa galega 2018), "Besta do seu sangue" (2018, Premio Xerais de Novela) e "As fauces feroces" (2019). "Os corpos invisibles" gañou o Premio Jules Verne de Literatura Xuvenil no ano 2019.

Licenciada en Belas Artes, comeza no eido da ilustración profesional á vez que se incorpora á veterana banda de rock Zënzar. Este feito fai que moitos dos proxectos creativos e de investigación en que traballa teñan relación coa música. É ilustradora do proxecto de rock infantil Pakolas, tanto dos libros como debuxando en directo no espectáculo Cores, contos e rock'n'roll. En 2017 comeza Músicas Galegas Ilustradas, un proxecto onde visibiliza o papel da muller na música galega e que foi recoñecido co premio Martín Códax da Música 2020. É coautora do libro Ferreñas&Rock'n'roll xunto con Iria Pedreira. Preside a Asociación Galega de Profesionais da Ilustración (AGPI) desde o ano 2022. En Xerais, é autora das ilustracións de «Luísa Villalta, melodía de palabras» (Xerais 2023); «Unha gorxa chea de paxaros» (Xerais 2024), «Milú e o edificio das persoas extraordinarias» (Xerais 2024) e «Tacón, punta, tacón» (2025).