Antón Baamonde

Esta é a crónica subxectiva dun tempo, os últimos vintecinco anos, narrada por unha persoa que posúe a percepción sensible e apaixonada dos que loitan activamente para mellorar unha reali-dade tan incerta como a Galicia deste período. Un libro que está a cabalo entre unhas memorias dun tempo presente, na metade do camiño da vida do seu autor, e un ensaio sociolóxico e político sobre o pasado inmediato e o devir do país.Empregando unha narración en primeira persoa, tan emotiva e fermosa como nalgúns momen-tos provocadora, Baamonde fai desfilar por estas páxinas a vida daqueles conmovedores rapa-ces que nos anos setenta aprendían antifranquismo. O autor ensaia un retrato do desenvolve-mento da nova clase política que provocou a Autonomía, perfilando unha imaxe da sociedade galega, sumida –para el– “na inercia, no marasmo e no desconcerto”, non exenta de dureza, pero descrita sen amargura, coa leve ironía e o tipo de humor distanciado de quen pretende desenvolver a madurez dunha conciencia crítica.O volume inclúe un ensaio final, “Recapitulación: Galicia, hoxe, máis ou menos”, onde Baamon-de realiza unha interpretación dos últimos vintecinco anos en Galicia, á luz da evolución do pensamento sobre a identidade e dos fenómenos políticos e sociais que supuxo a consolidación do proceso autonómico. Unha obra singular para animar o debate e a reflexión sobre un futuro por construír. Un libro que dará moito que falar.

¿Que podemos dicir do amor, senón que o necesitamos? ¿Que podemos dicir da literatura, senón que se relaciona coa escuridade que somos? Antón Baamonde escribe estes vinte e dous ensaios dende unha actitude lábil cun mundo sempre irredutible á súa aprehensión pola idea.

A colección de textos que compón este libro, ten dúas caras: intenta rexistrar as formas en que nos últimos trinta anos tivo lugar o proceso de modernización, pero alimenta a sospeita de que este país, inmerso nunha grande transicion de multiples vertices, esta fraguando nun sentido equivocado. En realidade, e posible constatar a inexistencia dun proxecto propio que non sexa pasivo, inerte, respecto da evolucion xeral española. Semella que os anos que veñen seran os do intento de recentralizacion de España e Galicia non parece preparada para resistir este asedio. Baamonde, un dos pensadores mais lucidos do noso tempo, entende que a identidade de Galicia teria que ser proactiva, de futuro, tecida sobre a base de novos consensos sociais e inscrita na sociedade-rede mundial. Un punto de amarre para evitar a disgregacion social, para que o territorio, a historia e a cultura se enmarquen no mundo dos fluxos que nos tocou vivir e para que a sociedade galega encare as suas propias transformacions. Entendida como expresion de dinamismo e de enerxia da sociedade civil teria que ser o cerne dun proxecto de cambio que articule ao conxunto da sociedade no seu conxunto.A colección de textos que compón este libro, ten dúas caras: intenta rexistrar as formas en que nos últimos trinta anos tivo lugar o proceso de modernización, pero alimenta a sospeita de que este país, inmerso nunha grande transicion de multiples vertices, esta fraguando nun sentido equivocado. En realidade, e posible constatar a inexistencia dun proxecto propio que non sexa pasivo, inerte, respecto da evolucion xeral española. Semella que os anos que veñen seran os do intento de recentralizacion de España e Galicia non parece preparada para resistir este asedio. Baamonde, un dos pensadores mais lucidos do noso tempo, entende que a identidade de Galicia teria que ser proactiva, de futuro, tecida sobre a base de novos consensos sociais e inscrita na sociedade-rede mundial. Un punto de amarre para evitar a disgregacion social, para que o territorio, a historia e a cultura se enmarquen no mundo dos fluxos que nos tocou vivir e para que a sociedade galega encare as suas propias transformacions. Entendida como expresion de dinamismo e de enerxia da sociedade civil teria que ser o cerne dun proxecto de cambio que articule ao conxunto da sociedade no seu conxunto.

Galicia ten que pensarse como unha única cidade con varios nós. Un diamante con vértices nas súas sete grandes cidades. A trama urbana do país, ese heptágono fenomenal, está inmersa en proce

En Europa estamos asistindo ao retorno da política industrial. É unha ventá de oportunidades e cabe tomar decisións estratéxicas. Galicia posúe un sector industrial interesante. Hai un abano extenso de empresas cun alto valor tecnoloxico e internacionalizadas. Nestas conversas, Daniel Hermosilla, director executivo de Rodiñas, insiste, contra a imaxe estereotipada, en que ?aqui hai unha biodiversidade de industrias moi interesante. Capitalizadas, con maquinaria de ultima tecnoloxia, e que saben contratar persoas de talento. Empresas que souberon cambiar a mentalidade e entender que o mercado e o mundo enteiro. Se isto o sabemos aproveitar e artellar, pode ser un dos grandes activos de Galicia?.