Libros de Literatura en gallego, página 2 de 242

PREMIO BLANCO AMOR 2020A través das páxinas de As malas mulleres, asistimos a unha dura e apaixonante viaxe polo tramo final do século XIX, nunha historia a varias voces, a de Sisca, de 15 anos, presa por non seren as mulleres donas do seu corpo; as de mulleres como Concepcion Arenal, visitadora de prisions; e Juana de Vega, cruciais para entendermos a nosa historia e as domudo coro das malas mulleres, que entoa prantos sobre encontros cos predadores sexuais.A novela esta escrita contra a desmemoria, para recuperar a memoria das excluidas, reclusas no carcere da Galera, da Coruña, en 1863. Unha atencion as excluidas onde Arenal e Juana de Vega, traballando a prol da dignificacion das persoas, foron pioneiras. Asemade e un canto ao papel dos libros e a lectura en mellorar a vida das persoas, en dar esperanza as desesperadas.Como e habitual na obra de Marilar Aleixandre, a novela vai enmarcada nun ton poetico e, sobre todo, nunha trama ben armada e chea de rexistros literariamente moi potentes.

«Intempériome», o derradeiro libro de poemas publicado por Xela Arias en 2003, racha, desde o propio título, as convencións lingüísticas para facer un uso libre, exploratorio e rebelde da sintaxe e da voz, examinando o territorio da existencia, do amor e da morte. A través dos versos flúe a sinceridade dunha poeta aberta, espida, que rompe a palabra para inxectarlle significados contestatarios e invocar a lectora ou lector a que se libere da alienación. En palabras da poeta Iolanda Zúñiga, que se dirixe a Xela Arias no limiar do libro, «Íspeste para asimilar, sen estorbos, o alento do suburbial». Esta edición especial, feita con motivo da celebración das Letras Galegas 2021, consta dun estoxo que contén o libro de poemas Intempériome, un caderno de notas e un CD coa gravación dos poemas na voz de Xela Arias acompañada dos músicos Pablo Carrera, Macarena Montesinos e Elena Vázquez, baixo a dirección de Fernando Abreu.

A maiora da xente non sabe como se chamaba a muller de Castelao, e entre a xente que si o sabe, prevalece a idea errnea de que Virxinia Pereira Renda -que as se chamaba- non era mais ca unha seorita conservadora, relixiosa e algo superficial da Estrada. Como moito, xorde a abnegada enfermeira e compaeira do home no exilio que si era, pero hai m¡is. Esa imaxe deixaba atr¡s outras facetas dunha muller que permaneceu rexa durante o tempo en que padeceu os rigores do exilio coa mesma intensidade que Castelao, e anda as puxo por riba de todo a defensa dos valores galeguistas, republicanos e antifascistas que pode que lle trasmitise el, pero que ela asumiu coma propios e defendeu ata o final da sºa vida.

.

Graza, tenrura e melancolía nun libro no que Castelao plasma a súa visión esencial do pobo galego. Esta novela, publicada por primeira vez en 1934, converteuse, desde a súa recuperación por Galaxia en 1967, nun dos libros preferidos polos nosos lectores, que fixeron del unha das obras de mais difusion de toda a historia da literatura galega. E a historia de dous tipos universais, Pedriño e Rañolas, que encarnan duas maneiras de ser de sempre. O primeiro, que ve o mundo desde a perspectiva da ra, seria quen de comer o seu pai polos pes. O segundo, que se fose rico andaria nun cabalo branco, ve o mundo desde a perspectiva alta do paxaro. Os dous de sempre e a unica novela de Castelao.

Novela intensa e chea de matices, un retrato de muller feito desde a emoción que provoca o paso do tempo. A voz narradora é a dunha muller que está de regreso na súa vila natal, despois da morte do seu pai. Laura reflexiona sobre a sua vida mentres planta un magnolio. Esta situacion da orixe a unha delicada peza narrativa coa que Marina Mayoral iniciou a sua traxectoria literaria en lingua galega e que agora ve a sua quinta edicion. A vontade de ter unha vida propia, a volta as raices e a necesidade de reflexionar sobre a amizade e o amor son os eixos que constituen unha novela intensa, suxerente e emocionante. Editorial Galaxia ven de publicar Ao pe do magnolio, novela na que a autora pecha o circulo deste apaixonante relato ao dar voz a outra parte, a do personaxe masculino da historia.

Crítica social e intimismo conviven nos poemas de Follas novas. Uns abordan cuestións como o paso do tempo, a morte e Deus, dende unha visión sombría da existencia humana. Outros denuncian situacións de marxinacion: as mulleres, os orfos, os emigrantes, os labregos. Neste poemario atopanse alguns dos versos mais celebres de Rosalia, distribuidos nas cinco partes das que consta o libro: "Vaguedas", "Do intimo", "Varia", "Da terra" e "As viudas dos vivos e as viudas dos mortos".

O Señor dos Aneis trata principalmente dos hobbits, e nas súas páxinas o lector descubrirá moito sobre o seu carácter e algo sobre a súa historia. Os hobbits constitúen un pobo discreto pero moi antigo, noutrora mais numeroso do que e hoxe en dia. Aman a paz e a tranquilidade, e o cultivo da boa terra; o seu habitat preferido constituiao unha rexion ben organizda e cultivada. Non comprenden nin gostan de maquinas mais complicadas ca un muiño de auga ou un tear de man, anque son habiles coas ferramentas. Xa nos tempos antigos desconfiaban polo xeral da "Xente Grande". Teñen o oido agudo e a vista penetrante, e anque tenden a ser gordos e non corren innecesariamente, son de movementos axiles e lixeiros.En As duas torres, o segundo volume desta triloxia, desfeita a Irmandade do Anel, a Frodo e o seu fiel Sam tocalles percorrer o camiño mais escuro na sua viaxe a Terra das Tebras. Paralelamente, os restantes membros da Compañia vense envoltos en batallas, descubrimentos e sucesos extraordinarios que constituiran o escenario principal da Guerra do Anel.Publicada en 1955, O Señor dos Aneis, a mais complexa das obras de Tolkien, supuxo a definitiva renovacion do xenero fantastico. J.R.R. Tolkien, como filologo e estudioso dos mitos, elaborou complexas estructuras nas suas historias, cheas de detalles e estilisticamente afastadas das modas. A traves do universo fantastico descrito en O Señor dos Aneis, debedor da mitoloxia escandinava, Tolkien formula o tema da corrupcion do poder e a impersonalizacion do mundo industrializado. O seu profundo coñecemento dos ritos e o seu estilo marcadamente ingles fixeron desta triloxia epica, novelas que hoxe teñen unha extraordinaria vixencia e aceptacion entre os lectores mozos de todo o mundo.

O Señor dos Aneis trata principalmente dos hobbits, e nas súas páxinas o lector descubrirá moito sobre o seu carácter e algo sobre a súa historia. Os hobbits constitúen un pobo discreto pero moi antigo, noutrora mais numeroso do que e hoxe en dia. Aman a paz e a tranquilidade, e o cultivo da boa terra; o seu habitat preferido constituiao unha rexion ben organizda e cultivada. En O Regreso do Rei Frodo e Sam, na sua penosa viaxe a Terra Escura, reciben a axuda inesperada dun ser a quen coñecian so das lendas. A traizoeira criatura intenta acabar con eles para apoderarse do Anel, sen conseguilo, anque Frodo acaba en mans dos orcos, ferido. So a cobiza deses seres detestables os salvara e lles permitira continuar a viaxe, tortuosa e esgotadora polo sinistro deserto de Mordor cara a Orodruin, a montaña de lume na que se forxou o Anel e onde debe ser destruido.Paralelamente, no antigo reino de Gondor, rexido por mordomos que agardan a chegada do descendente do rei, desaparecido hai seculos, Aragorn demostra que pode curar coas suas mans. Este prodixio revela o seu sangue real e abreselle o camiño o trono de Gondor, o mando do cal consegue derrotar definitivamente o Señor Escuro.Publicada en 1955, O Señor dos Aneis, a mais complexa das obras de Tolkien, supuxo a definitiva renovacion do xenero fantastico. J.R.R. Tolkien, como filologo e estudioso dos mitos, elaborou complexas estructuras nas suas historias, cheas de detalles e estilisticamente afastadas das modas. A traves do universo fantastico descrito en O Señor dos Aneis, debedor da mitoloxia escandinava, Tolkien formula o tema da corrupcion do poder e a impersonalizacion do mundo industrializado. O seu profundo coñecemento dos ritos e o seu estilo marcadamente ingles fixeron desta triloxia epica, novelas que hoxe teñen unha extraordinaria vixencia e aceptacion entre os lectores mozos de todo o mundo.

A novela parte dun descubrimento estarrecedor. Unha mañá, o cadáver dun mariñeiro é arrastrado pola marea ata unha praia da vila de Panxón, na ría de Vigo. Se non fose porque ten as mans atadas cunha brida de plastico, Xusto Castelo habia ser outro mariñeiro que encontrou a sua tumba entre as ondas mentres pescaba. Sen testemuñas nin rastro da embarcacion do finado, o laconico inspector Leo Caldas mergullase no ambiente mariñeiro para tratar de clarexar o crime entre homes e mulleres que recean de desvelar as suas sospeitas e que, cando deciden falar, apuntan nunha direccion insolita de mais. Un caso dificil para Caldas, que pasa malos momentos: o unico irman do seu pai esta enfermo de gravidade e a sua colaboracion no programa radiofonico de Onda Vigo estase volvendo cada vez mais inaturable. Tampouco non facilita as cousas o caracter arroutado de Rafael Estevez, o seu axudante aragones, que non se da adaptado a retranca e os sobreentendidos dos galegos. Domingo Villar volve introducir o lector nunha intriga sen acougo. Unha pescuda policial que, nesta segunda novela protagonizada polo inspector Leo Caldas, tamen e unha esculca na memoria e nas ilusions fanadas.

O Señor dos Aneis trata principalmente dos hobbits, e nas súas páxinas o lector descubrirá moito sobre o seu carácter e algo sobre a súa historia. Os hobbits constitúen un pobo discreto pero moi antigo, noutrora mais numeroso do que e hoxe en dia. Aman a paz e a tranquilidade, e o cultivo da boa terra; o seu habitat preferido constituiao unha rexion ben organizda e cultivada. Non comprenden nin gostan de maquinas mais complicadas ca un muiño de auga ou un tear de man, ainda que son habiles coas ferramentas. Xa nos tempos antigos desconfiaban polo xeral da "Xente Grande". Teñen o oido agudo e a vista penetrante, e anque tenden a ser gordos e non corren innecesariamente, son de movementos axiles e lixeiros.En A Irmandade do Anel, o primeiro volume desta triloxia, o Hobbit Frodo Bulseiro recibe un Anel maxico como herdanza do seu tio Bilbo. Para protexer este Anel e evitar que caia nas mans dos servidores do Señor Escuro crease A Irmandade do Anel, composta por representantes dos pobos dos elfos, os homes, os hobbits e os ananos, que acompañaran a Frodo durante unha longa viaxe por terras estrañas e perigosas.Publicada en 1955, O Señor dos Aneis, a mais complexa das obras de Tolkien, supuxo a definitiva renovacion do xenero fantastico. J.R.R. Tolkien, como filologo e estudioso dos mitos, elaborou complexas estructuras nas suas historias, cheas de detalles e estilisticamente afastadas das modas. A traves do universo fantastico descrito en O Señor dos Aneis, debedor da mitoloxia escandinava, Tolkien formula o tema da corrupcion do poder e a impersonalizacion do mundo industrializado. O seu profundo coñecemento dos ritos e o seu estilo marcadamente ingles fixeron desta triloxia epica, novelas que hoxe teñen unha extraordinaria vixencia e aceptacion entre os lectores mozos de todo o mundo.

Aleksy rematou os seus estudos e planea pasar as vacacións cos seus amigos en Amsterdam, pero todo se torce cando a súa nai ûa persoa que máis odia no mundoû o suborna para que pase con ela un último

Baseada no famoso crime de Nigrán de 1994, esta novela de Álex Alonso, Premio Torrente Ballester, reconstrúe con pericia os acontecementos durante os cales dous policías asasinaron catro persoas da familia dun coñecido empresario do granito no seu chale tras un intento de extorsion. Alex Alonso aposta aqui pola ficcion, iso si, elaborada a partir dun enorme traballo de documentacion xornalistica. "Granito" conta o salto ao baleiro de dous seres que xa levaban o fracaso marcado nas suas costas, nunha accion completamente improvisada, sen reflexion nin preparacion previas: a accion case suicida de dous policias que non tiñan nada que perder. Unha novela trepidante, intensa e reveladora.Baseada no famoso crime de Nigran acontecido en xaneiro de 1994, esta novela de Alex Alonso, galardoada co Premio Torrente Ballester, reconstrue con pericia os acontecementos durante os cales dous policias asasinaron catro persoas da familia dun coñecido empresario do granito no seu chale tras un intento de extorsion. Fronte ao concepto de novela de non ficcion, tan vencellada ao escritor Truman Capote en "A sangue frio", Alex Alonso aposta aqui pola ficcion, iso si, elaborada a partir dun enorme traballo de documentacion xornalistica. "Granito" conta o salto ao baleiro de dous seres que xa levaban o fracaso marcado nas suas costas, nunha accion completamente improvisada, sen reflexion nin preparacion previas: a accion case suicida de dous policias que non tiñan nada que perder. Ao mesmo tempo, a novela convertese nunha cronica sentimental, case documental, dos anos noventa en Galicia. En "Granito" Alex Alonso racha cunha convencion nunca cuestionada na ficcion galega ao reproducir no propio dialogo dos personaxes a nosa realidade sociolinguistica. Unha novela trepidante, intensa e reveladora.Baseada no famoso crime de Nigran acontecido en xaneiro de 1994, esta novela de Alex Alonso, galardoada co Premio Torrente Ballester, reconstrue con pericia os acontecementos durante os cales dous policias asasinaron catro persoas da familia dun coñecido empresario do granito no seu chale tras un intento de extorsion. Fronte ao concepto de novela de non ficcion, tan vencellada ao escritor Truman Capote en "A sangue frio", Alex Alonso aposta aqui pola ficcion, iso si, elaborada a partir dun enorme traballo de documentacion xornalistica. "Granito" conta o salto ao baleiro de dous seres que xa levaban o fracaso marcado nas suas costas, nunha accion completamente improvisada, sen reflexion nin preparacion previas: a accion case suicida de dous policias que non tiñan nada que perder. Ao mesmo tempo, a novela convertese nunha cronica sentimental, case documental, dos anos noventa en Galicia. En "Granito" Alex Alonso racha cunha convencion nunca cuestionada na ficcion galega ao reproducir no propio dialogo dos personaxes a nosa realidade sociolinguistica. Unha novela trepidante, intensa e reveladora.

Edición conmemorativa 25 aniversario Que me queres amor, Premio Torrente Ballester 1995 e Premio Nacional de Narrativa 1996, supuxo para Manuel Rivas a súa consagración definitiva como narrador, e, vinte e cinco anos despois da súa publicación, que celebramos con esta edición ilustrada, segue a descubrir o milagre do mundo no soño dun saxofonista ou na brancura luminosa do leite fresco, onde Rivas, sobre ese territorio en que a realidade linda cos soños, nos ofrece unha interpretación lírica, dura e delicada á vez, dun país habitado polo tempo e por xentes que reclaman o seu dereito a ter unha historia que contar. Un conxunto de relatos que rescatan a grandeza do pequeno.

No século XIII, unha "troupe" de artistas itinerantes procedentes de Galicia percorre os reinos do Camiño de Santiago. É un momento de cambio político, cultural e lingüístico nunha Europa inmersa en

Mais Lelo se vai cos pais para o Brasil. E os dous amigos carteanse. Balbino comeza a contarlle todo ao seu compañeiro de aventuras que está lonxe, máis alá do mar. Un día vai á súa aldea e fala desta correspondencia. E outro rapaz, Toño, comeza tamen a escribirlle a Lelo. E Lelo contestalle dende o Brasil. Estas son, pois, as cartas de Toño nas que algunha vez alude ao contido das que recibe do seu amigo.

O que o lector, ou a lectora, ten nas mans e o libros máis lido e máis traducido da literatura galega. Memorias dun neno labrego, de Xose Neira Vilas recolle o suposto caderno no que Balbino, un rapaz de aldea que vive na decada de 1940, escribe: "Vexo o mundo darredor de min e adoezo por entendelo [...]Ninguen me di para que serven as estrelas nin onde morrren os paxaros". Con esta nova edicion Editorial Galaxia inaugura a Biblioteca Neira Vilas.

Cunha introdución na que o poeta Daniel Salgado propón unha nova lectura da obra de Lois Pereiro, esta antoloxía inclúe 51 poemas que testemuñan a homoxeneidade dunha obra concibida case a xeito de poema unico, case coma as follas dun diario. Unha poesia en tension que so resiste ao fracaso, a claustrofobia vital, mediante a rebeldia contra un mundo convulso.

O escritor Suso Paradela convértese involuntariamente no protagonista dunha novela que escapa ao seu control. A presenza dun home que agarda sentado nun banco sostendo na man un tarro cun ollo é o detonante que fai estourar os limites entre realidade e ficcion. Os ollos de K non e tanto a escrita dunha aventura como a propia aventura da escrita. Un texto que vira sobre si e descobre os fios labirinticos dunha trama entretida e intrigante, na que Anton Riveiro Coello (Xinzo de Limia, 1964) ispe o feito literario e deixa a vista dos lectores o material artistico e a funcion creadora.