Libros de Poesía en gallego, página 13 de 71

O silencio constrúese sobre a pausa que se crea entre dous bombardeos, no lugar no que a realidade se converte en distorsión e se borran os límites entre as palabras e o que designan realmente. É ademais unha xeografia tridimensional das guerras, cartografa a planicie na que se enfrontan os estados cos seus exercitos e descende aos abismos nos que os pobos, as minorias e as clases populares libran a sua particular batalla contra estes, espazos onde as fronteiras non existen ou se configuran dun xeito completamente diferente. O autor concibe este libro como unha estrema da sua propia producion poetica, un punto de inflexion que deixa o camiño da sua escrita tocado e todas as posibilidades abertas.

Poesía 1933-1981Reúnese neste volume toda a obra poética publicada por Álvaro Cunqueiro desde 1933 ao ano do seu pasamento. Un período fundamental na súa obra, no que a voz poética destila un pouso de sabedoria lirica poucas veces acadado antes na literatura galega contemporanea. Esta nova edicion, que recupera a ordenacion dada polo autor a ''Herba aqui e acola'', engade un mangado de poemas nunca antes publicados en libro.

A morta é unha reflexión, esaxerada e hipnótica, sobre a pureza e o valor que lle damos. Un canto baixo a auga. Unha voz que laia na ruptura coa adolescencia ao saberse corpo e ao vivir o amor coma renuncia. Desacougo, metamorfose, descubrimento e reaccion. Pero tamen a luz aparece ao nomearse: o xeito e importante, non so o xesto. Asi, o eu poetico mergullanos no claroscuro das ondas e debatese entre a terra e outro estado liquido.

Infancia de vacas mortas é o retrato dun mundo deshumanizado e mecanizado, dunha roda que crava o seus dentes nos soños dos máis febles. Os seus versos debuxan infancias roubadas e aniquiladas, infan

Libro compuesto por un poema largo, alegato coral contra el poder represivo de la iglesia católica y la perniciosa invención del “Dios omnipotente, creador putativo y adornado con todos los atributos

Inconformista percorre a mitoloxía grega:Eros e Psique: Psique era a menor e máisfermosa de tres irmás, fillas dun rei deAnatolia. Afrodita, celosa da súa beleza,enviou ao seu fillo Eros (Cupido) para quelle lanzase unha frecha que a faria namorarsedo home mais horrible e ruin que atopase.Con todo, Eros namorouse dela e lanzoua frecha, ao mar; cando Psique durmiuse,levouna voando ata o seu palacio. Belatolemia de amor. Non se atopou identificado.Observa aRomeo and Juliet, asRimas deBecquer. Non atopa o seu sitio. Sofre unhametamorfose, emana del o brote dunha liricainconformista, rebelde, libre; expresa a suavivencia nun amor, en Rosa, aportando unnovo estilo de expresion poetica.

Nesta obra séguese o ritmo vagaroso do dicir.A expresión destes versos non está en consonancia con preceptiva ningunha: explora esgazaduras, fendas, desconcertos típicos dos nosos días. O poemario móvese entre o sublime e o popular, tal que, nos tempos modernos que corren, quizais o popular e o sublime sexan cousa semellante: expresar a nosa posicion perante a continxencia. Igual ca Epicuro insistiu na prolepse e no pracer da amizade, Manuel Outeiriño insiste na amizade coas palabras e incluso con algunha expresion que da para matinar na imprecision vital. A poesia, ben mirada, e o pulso, e non a imaxe, que manten ainda as arelas; a poesia e onde pousa o remol do sentido.

Coa alusión bíblica do seu título, Correa Corredoira entoa todo un rosario de salmos laicos nos que o eros trata de escorrentar a morte e puxar a brazo partido pola vida.Son tan tenaces e apaixonados coma a sua pintura: so trasladan a mensaxe das pinceladas ao codigo escrito. Identicos e vitais; coherentes. E un mesmo Xabier o que pinta, o que escribe, o que desexa.E asi de hibrido e ardoroso e este Cantar de corpos. Un libro no que o amor se fai pero tamen se come, se preme, se fuma, se soña, se cociña, se zarrapica, se debulla... se respira.[...]Porque se algo e quen de exorcizar o mal candosangran as nubese a humidade vivificante de duas linguas que se beixan; porque se algo e capaz de combater ese grito mudo e a forza centrifuga do mais fondo abrazo. Porque so podedemorar a estrela onde pace o tempoo amor.Do Limiar, de Yolanda Castaño

Libro CD no que se recollen varios poemas de Xosé Neira Vilas vinculados coa natureza que son belamente musicalizados e adaptados ao xénero lírico polo tenor Cesáreo Torres e a soprano Susana de Lorenzo, co acompañamento musical do pianista Alejo Amoedo.