Un novo poemario de Luís González Tosar, con limiar de Xosé Luís Méndez Ferrín e ilustracións de Manuel Quintana Martelo. [...] escribo a eito, en remuíño, sobre Luís González Tosar, que é un poeta que traspasa, con esta sua Esturdiga materia, a plenitude e a madurez. Fagoo desde o punto de vista daquel que o viu nacer como escritor, que o viu medrar e se converter no home grande que e. Isto quere decer que, mais ca nunca na miña vida, estou a producir un texto discursivo no que experimento o certo da velleza. De por parte, escriboo na Underwood que mercara meu pai en 1919 e na que el lle facia as cronicas de Vilanova dos Infantes a Zarpa de Blanco Torres e don Basilio. E todo canxa ben porque o Tempo nos leva coma o rio de Diaz Castro, todo en lapas... Diciamos plenitude, sabedoria, cume: este libro de Luis Gonzalez Tosar arrastra por popa toda a literatura galega e parte da feita noutras linguas que o autor frecuenta. Nesta tradicion e dialogo de culturas Esturdiga materia e unha leccion maxistral que ha perdurar alen da nosa morte. Do limiar de Esturdiga materia, Xose Luis Mendez Ferrin
Esta edición da poesía galega de Rosalía de Castro está prologada e anotada polo profesor Varela Jácome. O prólogo e mailas notas a pe de páxina facilitan a lectura da poesía rosaliana e supoñen un bo instrumento para estudiar nas aulas a primeira dos nosos clasicos.
La luna cambia su cara redonda de espejo para darle media al tiempo. Ritmo lunar, calendario poético... Frágil y profunda, Rosalía de Castro transitó por la vida con palabras de revelación y misterio, de modo adverso. En un pais sin voz propia, fue la primera en atreverse a llamar a las cosas por su nombre. Los libros Cantares gallegos y Follas novas, de los que forman parte esta seleccion poetica, son textos reivindicativos, que ensalzan a la tierra, la mujer gallega, los niños, los ancianos, los desposeidos... Belen Padron le da forma y color a cada poema, plasmando en sus ilustraciones su vision del imaginario rosaliniano. Imagenes de contenido onirico y simbolico, sobre el desamor, la morriña, la belleza del paisaje, la vida del paisanaje, las injusticias sociales, la saudade, el desconsuelo interior...
(...) Prenderei a lareira, de Vicente Reboleiro, constitúe a mellor homenaxe que se pode facer a Uxío Novoneyra, poeta do Courel mais tamén poeta da Galiza, poeta da nación e adaíl na defensa da nosa identidade política, cultural e lingüística; e por todo iso poeta universal, pois só desde a identificación co propio se pode atinxir a verdadeira universalidade (...). Na esteira dos bos e xenerosos está Uxío Novoneyra e está tamén o autor deste libro que me honro en prologar. (...) van sendo horas de afirmar que Vicente Reboleiro -veciño, amigo, discípulo, incansábel lector, recitador e admirador de Uxío Novoneyra- é un galego consciente, cabal e comprometido, e que neste fermoso libro de poemas homenaxea o seu mestre infelizmente desaparecido. Con esta obra convértese Vicente Reboleiro no novo poeta do Courel, o poeta do Courel do século XXI, un Courel que posúe a mesma grandiosidade e beleza dos seus tesos cumes e dos seus profundos vales. (Xosé Ramón Freixeiro Mato)
O libro é froito do XXII Premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón. En palabras do prologuista "Conservas suscita a memoria do que se nos vai perdendo, revisitado polo poeta que traza os primeiros rascuños da súa patria-paraíso, nunha infancia aínda non lonxe no tempo, pero distante no ser e na experiencia." "Xosé Daniel Costas converte en materia poética o ollar do neno sobre aquel cosmos de rebulicio, organizado polas sereas da fábrica da Guía e o estaleiro de ASCON".
O Códice Calixtino é unha das xoias da cultura galega. Conservado na Catedral de Santiago de Compostela, os seus contidos, atribuídos ao papa Calixto II, foron recopilados desde 1160. Nel se conservan textos liturxicos, narracion de miragres, descripcions dos camiños a Santiago e apoloxeticas do rei Carlomagano. Fundamental para a historia medieval de Galiza, esta edicion e a primeira no que se presenta o Codice Calixtino traducido integramente a lingua galega por Xose Lopez Diaz.
