Libros de Poesía en gallego, página 4 de 71

Os nomes da terra, do gran escritor asturiano Xuan Bello, supón na obra do autor o achado da verdadeira voz, inmensa e sentida. Os nomes da terra está cheo de matices sensuais, onde a vista, o oído, o olfacto, o gusto e o tacto voan por riba de todos os poemas. E a importancia da paisaxe e da natureza acompaña sempre a unha linguaxe sinxela e natural.

Centoonce, un e un e mais outro un. A monotonía dunha vida covarde. Un poeta arrodeado das súas máis tristes referencias: as rutinas diarias do seu traballo, da súa parella e das visitas tristeiras aos bares. Ate que, mesturada entre os seus soños, principia a descuberta doutra rapaza, arredada e non, desexada, pero tampouco. A imaxe, en definitiva, de todos os seus anceios. Unha escusa para se sentir vivo. Ou algo asi. Daquela, atrapallado, covarde e mesmo miserable, con letras espidas, vai indo o poeta cara ao seu soño (que si, que non), decidido ao cabo, a se maldecir unha e unha e outra vez, ate sumar centoonce poemas.Centoonce, un e un e mais outro un. A monotonía dunha vida covarde. Un poeta arrodeado das súas máis tristes referencias: as rutinas diarias do seu traballo, da súa parella e das visitas tristeiras aos bares. Ate que, mesturada entre os seus soños, principia a descuberta doutra rapaza, arredada e non, desexada, pero tampouco. A imaxe, en definitiva, de todos os seus anceios. Unha escusa para se sentir vivo. Ou algo asi. Daquela, atrapallado, covarde e mesmo miserable, con letras espidas, vai indo o poeta cara ao seu soño (que si, que non), decidido ao cabo, a se maldecir unha e unha e outra vez, ate sumar centoonce poemas.

Libro compuesto por un poema largo, alegato coral contra el poder represivo de la iglesia católica y la perniciosa invención del “Dios omnipotente, creador putativo y adornado con todos los atributos

Este é un disparatado intento de explicar o Universo e a vida. Tiven a desvergonza de poñelo en verso, marabillado polo incesante brillo dos astros e a estupefacción elemental que supón estar vivo. Alguns foron inspirados por nenos e nenas que me contan cousas do seu dia a dia; outros xurdiron da chistera do ilusionista nada. So pretendo prender a faisca da alegria, ainda que tamen dispon dun oco para a tristeza, porque ambas son irmas que van collidas da man. Un poema levarache a unha illa perdida no oceano do noso interior, onde te agardo. Supoño que quereras saber algunha razon pola que considero que o debes mercar. Non a hai. Iso depende de ti. Abre o libro ao chou. Le uns versos. Se algun che fai sorrir, dareime por satisfeito. Coidado!, debes ver cos ollos do primeiro neno que ergueu a cabeza cara ao firmamento.

"Este libro existe gracias a meu ben querido amigo e poeta Celso Fernández Sanmartín, que xuntando a nenos de a cinco e a vellos de a 100 nunha residencia de anciáns, tiveron a ben escribirme e mandarme debuxos de baleas.Con eses debuxos e esas experiencias tentei escribir un libro que fora para todos: poemas de adultos para nenos e poemas de nenos para adultos coa intención de que a lectura fora conxunta, as explicacións e entendementos recíprocos, e de que as risas, se as houber, foran compartidas. Do que si estou certo, é de que todos estes textos nunca estarán á altura do acontecido eses días, e de que, etesa eu onde estea, e pasen os anos que pasen, eu sempre vivirei alí, con eles:habitando entre cetáceos."

O silencio constrúese sobre a pausa que se crea entre dous bombardeos, no lugar no que a realidade se converte en distorsión e se borran os límites entre as palabras e o que designan realmente. É ademais unha xeografia tridimensional das guerras, cartografa a planicie na que se enfrontan os estados cos seus exercitos e descende aos abismos nos que os pobos, as minorias e as clases populares libran a sua particular batalla contra estes, espazos onde as fronteiras non existen ou se configuran dun xeito completamente diferente. O autor concibe este libro como unha estrema da sua propia producion poetica, un punto de inflexion que deixa o camiño da sua escrita tocado e todas as posibilidades abertas.

Poesía, música e Caneiro en estado puroNeste novo libro-disco Xosé Carlos Caneiro, axudado pola voz de Emilio Rúa, agasállanos cunha viaxe poética moi singular. Nas súas propias palabras, tiradas do prologo do libro, contanos: Queria cambiar o mundo: velaqui a razon da miña poesia. O mundo concreto e sensible, cercano: aquel que doia, levantaba, acariñaba ou cuspia. Queria cambiar o mundo, prometo. (?) Creo que a poesia e o que fai mover o silencio. Non encontro definicion mais certa para este libro de versos e cancions. Poema e canto. Para os gregos eran a mesma cousa; en realidade, cantor e poeta resultaban identica voz. Orfeo congregaba coa sua lira a homes e mulleres, tamen a ninfas e deuses e musas inspiradoras, para que contemplasen o movemento invisible do silencio. As veces choraban os seres reunidos, arrancadas as bagoas polo silencio. As veces repousaban a sua alma e deixaban correr entusiasmo: naufragos de ventura, felices. Como escritor non encontrei ainda maior felicidade que un poema que emocione a quen o escoita (creo que a poesia sen emocion e unha mentira mais; unha acrobacia intelectual, hermetica, criptica e voraz: carcome a literatura). Recito. Sempre. Camiño por diante, asfalto, nubes, quilometros, verso por verso. (?) Con Despois de ti, a chuvia so pretendo mover o silencio. Emilio Ru...

Neste ano 2011, e coincidindo co centenario do nacemento do poeta Çlvaro Cunqueiro, Editorial Galaxia edita un libro de poemas do autor de Mondoñedo, acompañado de dous CDs, un cos poemas musicados por Cesar Moran, e outro coa gravacion da derradeira conversa concedida por Cunqueiro, precisamente a Cesar Moran, dias antes de morrer. Estamos a falar dun libro-disco que ademais de conter unha excelente proposta musical, agasallanos cun documento historico de primeira orde. Cesar Moran rodeouse de musicos de primeiro nivel (entre os que destaca a voz de Uxia Senlle) para ofrecernos un excelente e elegante traballo que vai namorar aos seguidores de Cunqueiro pero tamen aos amantes da boa musica que poderan comprobar como soa o de Mondoñedo agarimado pola guitarra, a frauta traveseira, o saxo alto, o contrabaixo e a percusion da banda de Cesar Moran, quen presta a sua voz sintonizando a perfeccion coa lirica contida dos versos de Cunqueiro. Un proxecto innovador que nos presenta a Cunqueiro doutra maneira, unindo literatura, musica e un documento sonoro de innegable valor historico e literario, como e esa derradeira conversa co de Mondoñedo.

Manuel Vilariño, (A Coruña, España, 1952) fue Premio Nacional de Fotografía 2007, pero en realidad siempre quiso ser poeta y es evidente que lo es, en la acepción más amplia del término. Sin duda, la

Os clásicos galegos a ritmo de rapRapoemas é un libro-disco da rapeira Aid no que se musican os grandes clásicos da literatura galega. Nunca antes se escoitara a Rosalía ou a Curros cantados desta maneira. A sorpresa vai ser grande. A calidade musical, tamen o e. Xa que logo, Rapoemas e unha viaxe que vai dende o seculo XIX, cando foron escritos moitos destes textos que tan ben coñecemos, ata este seculo XXI cheo de ritmos novos. Un libro-disco que vai facer que movamos as pernas e o corazon.