Libros de Literatura en gallego, página 14 de 244

Traxedia, drama e comedia. Velaquí tres pezas teatrais de María Xosé Queizán que exploran os diferentes rexistros do xénero dramático. Acción, palabra, actividade pública, compromiso... En Antígona. A cartuxeira. Neuras a palabra xera o contacto co mundo e inicia un compromiso que atinxe o pensamento, os criterios e as conviccions. Tres situacions que exploran a realidade para lle quitar a mascara, que aproveitan a capacidade do xogo teatral para establecer correspondencias entre escena e realidade.

Alexandre Nerium María Do Cebreiro

Joana Dalva vive cos seus pais, cun irmán pequeno, que é o neno máis pesado do mundo, e coa súa avoa, que pasa os días na cama sacando a pintura da parede coas unllas e que non se decata do que pasa

O xardín das pedras flotantes, a obra de Manuel Lourenzo González, gañadora do XXV Premio Xerais de Novela, é o relato dun amor extraordinario de dous adolescentes, Simón e Anabel, marcado por unha historia xenealoxica, que arrinca desde a Idade Media e nos conduce ate a actualidade. Unha historia fermosa gobernada por unha gran imaxinacion e ateigada de riquisimas cronicas que acaban encaixando na engranaxe da novela coa precision da maquinaria dun reloxo. Botando man de elementos da literatura fantastica ou da traxedia e sen esquecer nunca un sutil e estimulante sentido do humor, esta novela podente homenaxea esa literatura que viaxa de Lovecraft a Poe, e adobiase, desde as roupas da contemporaneidade, cos intensos sentimentos humanos que o amor provoca nos comportamentos dos personaxes. Desde o discurso memorialistico inicial, que o personaxe realiza e que preside toda a narracion orixinandose moito antes da sua propia infancia ate o desenlace final, o lector non perde de vista en ningun momento que a historia de Simon e Anabel e o autentico motor que tece o entramado singular desta novela entretida, viva, vizosa e sedutora.

Daniel Pennac, na liña narrativa de Coma unha novela (Xerais 1993), aborda en Mal de escola a cuestión da escola e da educación dende o punto de vista dos malos alumnos. O autor, un dos máis celebrados das letras francesas contemporaneas, un pesimo estudante adolescente, estuda esta figura do folclore popular outorgandolle a nobleza que se merece e restituindolle a carga de angustia e dolor que a acompaña. Mal de escola mestura as testemuñas autobiograficas (como estudante e profesor que exerceu a docencia durante vinte e cinco anos nun instituto de Paris) con reflexions sobre a pedagoxia e as disfuncions da institucion escolar, o papel dos pais e da familia co papel da television e dos medios de comunicacion actuais, a sede de aprendizaxe coa dor de ser un mal estudante, o sentimento de exclusion do alumno e o amor a ensinanza do profesor. Mal de escola, Premio Renaudot 2007, obra traducida ao galego por Xavier Senin Fernandez e Isabel Soto Lopez, e un fenomeno editorial en Francia capaz de reabrir, tamen en Galicia, un gran debate arredor das razons do fracaso escolar e do estado e do futuro da educacion publica.Daniel Pennac, na liña narrativa de Coma unha novela (Xerais 1993), aborda en Mal de escola a cuestión da escola e da educación dende o punto de vista dos malos alumnos. O autor, un dos máis celebrados das letras francesas contemporaneas, un pesimo estudante adolescente, estuda esta figura do folclore popular outorgandolle a nobleza que se merece e restituindolle a carga de angustia e dolor que a acompaña. Mal de escola mestura as testemuñas autobiograficas (como estudante e profesor que exerceu a docencia durante vinte e cinco anos nun instituto de Paris) con reflexions sobre a pedagoxia e as disfuncions da institucion escolar, o papel dos pais e da familia co papel da television e dos medios de comunicacion actuais, a sede de aprendizaxe coa dor de ser un mal estudante, o sentimento de exclusion do alumno e o amor a ensinanza do profesor. Mal de escola, Premio Renaudot 2007, obra traducida ao galego por Xavier Senin Fernandez e Isabel Soto Lopez, e un fenomeno editorial en Francia capaz de reabrir, tamen en Galicia, un gran debate arredor das razons do fracaso escolar e do estado e do futuro da educacion publica.

Se comes un limón sen facer xestos, libro de vinte relatos de Sergi Pàmies, traducido por Antón Dobao, afronta con mestría, situacións cotiás e fantásticas que nos mergullan nas emocións humanas. A p

Premio Novela Europea Casino de Santiago 2007 Situada en ambas as beiras do Atlántico, nos EUA e en Inglaterra, a terceira novela de Zadie Smith (Londres, 1975) é unha brillante e divertida ollada á vida dunha familia, a parella, ao vencello entre vida persoal e politica. Unha honesta e fonda pescuda na desilusion da xente e nas suas consecuencias para a sociedade. Da beleza conta a historia dos Belsey, un profesor ingles casado cunha afroamericana, e os seus tres fillos. A historia dos seus ideais, da sua busca do amor e mais do seu compromiso con eles mesmos e cos demais.

Volume coeditado por Sotelo Blanco e o Servizo de Igualdade da Xunta de Galicia contén, en tradución da investigadora Iria Sobrino Freire, a colección de relatos curtos entre o xornalismo e a ficción titulada Exoticas, e publicada por vez primeira en Madrid en 1913, xunto cunha compilacion de obra xornalistica de Sofia Casanova. Posto que a sua producion e extensisima, necesariamente tivemos que nos cinxir a un aspecto da sua obra, e inclinamonos por nos achegar a sua faceta de xornalista. Para ofrecermos unha vision antoloxica coherente deste labor, partimos de Exoticas (1913), obra que reune unha serie de estampas ou comentarios persoais daquela realidade chocante que, ao noso xuizo, supuxo un exercicio previo a consolidacion do que despois seria un xeito de facer moito mais complexo que a escritora desenvolveria nas suas cronicas para o ABC. Continuamos despois mostrando o seu labor como correspondente no xornal madrileño e engadimos o texto dunha conferencia que cremos de maximo interese, tanto polo seu contido -unha verdadeira declaracion de principios- como pola excepcionalidade do auditorio.

Este primeiro libro de contos de Xosé Miranda, agora reeditado, revisado e actualizado polo autor, recolle oito pezas de impecable construción e gran forza argumental que van engaiolando ao lector a cada paso. Un libro plural, aberto, no que os relatos parten do cotian para adentrarnos nas perplexidades da vida que sempre acaban por marcar o desenlace. Oito fermosos relatos inquedantes, asombrosos, premonitorios, desacougantes para o lector, pero tamen, sen dubida ningunha, frescos, divertidos, ironicos, escritos nunha lingua axil e capaz, que mestura con habilidade o real e o fantastico para recrear, desde unha poderosa imaxinacion, o onirico, o asombroso, o misterioso. A biblioteca da iguana navega sobre o tema da identidade, especulando, anticipando, creando incomodidade, fatalidade, coma se fose un cruel anecdotario do asombroso, suxerindo unha lectura orixinal e gozosa para os lectores.

Premio Ramón Piñeiro de Ensaio 2007 En Paisaxe e nación explórase o nacemento e a evolución do modo de ollar e de relacionarse coa paisaxe. As distintas teorías sobre a paisaxe e o seu desenvolvemento historico como creacion cultural a traves da pintura, a literatura e a reflexion historica. Os diferentes xeitos de entender a nacion e a sua relacion coa elaboracion discursiva do territorio, que lle outorga a paisaxe un papel simbolico primordial. A cartografia e a literatura como fornecedores dunha ollada sobre o espazo que nunca e inocente.

Nun espazo pechado dous personaxes espidos descobren a súa violencia. Un pai e un fillo, sen poesía, sen adornos, coa dureza dunha realidade que non é tan allea ao país para o que se conta. Como a chuvia que cae todos os dias, que alguns poetas cantan e que amola a meirande parte da xente. A pequena historia dun pai e dun fillo que forma parte dunha historia colectiva, en que a emigracion e asunto central. Historia da chuvia que cae todos os dias de Roberto Salgueiro obrtivo o XVIº Premio Alvaro Cunqueiro para Textos Teatrais 2007