Libros de Literatura en gallego, página 34 de 244

As horas rotas. No tronco dunha vella sobreira agóchanse a risa do vento ou talvez o asubío dun xílgaro que coñece os segredos do bosque. Quizais sexa tan só a sombra dun fuxido republicano, un maquis que ten as mans negras da tinta do seu oficio de impresor. Serán só David e Antía, dous rapaces que viven unha conmovedora historia de amor e exilio interior e exterior no bosque, os que descubran o seu rastro invisible de paxaro de voo truncado. As horas rotas fálanos de feridas nunca pechadas, de como o pasado determina as nosas vidas ou de como as batallas comezan cando a loita remata e, para facelo, bota man de diferentes planos espaciais e temporais ao longo de varias xeracións de mulleres que sofren as consecuencias devastadoras dunha guerra que parece non rematar nunca. Escrita cun ritmo poético de notable factura evocadora, As horas rotas supón unha nova achega a esa reelaboración sentimental ideolóxica e moral da memoria de noso.

Todas as familias felices se parecen, máis cada familia e desgrazada dun xeito diferente. Coma nun encrucillado, en O imposible de desatar os lectores van ir compoñendo a historia dunha familia de hoxe. A dunha semana da sua vida, desde o almorzo a noite, para descubrir a verdade que hai detras dos xestos nimios e as medias palabras. Para compartir sentimentos ocultos e revelar o sentido dos silencios. Cun novo e sorprendente xeito de narrar, Ivan Garcia Campos traza o retrato da cara oculta da sociedade actual.

En Santiago de Compostela, nos derradeiros anos do franquismo, unha xeración contempla, entre a impotencia e o cinismo, o naufraxio dos soños no crespo mar da vida. Na epoca de cambios e reviravoltas que lle toca vivir, Daniel Linde, protagonista desta novela, establece coa sociedade do seu tempo unha relacion marcada polo enigma e a indagacion.

A miña nai na praia, tarde turba de ondas a ferver. A miña nai quebrada, brinquedo de latón contra os muros do mar. Que non se entende a música do tempo, onde estarei cando o meu fillo poña neste verso aquela tarde furna, o vento escuro no estupor da luz

Era una muller sarda, romántica, namoradiza e ilusionada, que buscaba o amor ideal, pero que foi obrigada a casar cun home do que non estaba namorada. O seu mal de pedra levouna ata un balneario onde por fin atopou o amor desexado. Esta novela de Milena Agus, galardoada co Premio Elsa Morente 2006 e unha obra delicada e intensa que transporta os lectores ata un mundo entre a realidade e a fantasia, narrada cunha linguaxe sinxela, fermosa e chea de sensibilidade.Ilustracion de cuberta de MARC TAEGERMentres prepara o seu casamento, unha moza recorda a vida da sua avoa: unha muller sarda, romantica, namoradiza e ilusionada, que procura o amor ideal, ata o punto de escribir apaixonados poemas e de considerar que un home a pretende so con sorrirlle. Mais a familia obriga a muller a casar con alguen de quen non esta namorada; un home que debe aceptala para saldar debedas coa familia dela. Ao pouco de casar, a muller ten que visitar un balneario na peninsula para curar o seu mal de pedra; ali atopara o amor desexado e mesmo conseguira sandar dos seus colicos renais. Cunha linguaxe sinxela, fermosa, e chea de sensibilidade, que a vez transmite unha fonda emocion, Milena Agus tece para os lectores unha sutil rede xeografica, historica, familiar e sentimental para ofrecerlles esta obra delicada e intensa, transportandoos ata un mundo a cabalo entre a realidade e a fantasia. A historia da avoa e a imaxe da dura vida en Italia despois da II Guerra Mundial, mais tamen o exemplo para perseguir os soños, con personaxes unidos pola sensibilidade artistica, o sufrimento, a loucura, os amores inventados ou frustrados. Mal de pedra, publicada en 2006, traduciuse a mais de vinte e cinco idiomas e vendeu mais dun millon de exemplares.

Unha tarde… se cadra unha mañá… Alicia deixou de ser a que era e volveuse outra. Ou ao mellor sempre houbo dúas Alicias. O Coello Branco, o Rato, a Eiruga Azul, a Cociñeira, a Duquesa, o Gato de Cheshire, a Lebre, o Grifón, a Tartaruga Artificial e, por suposto, a Raíña de Corazóns, comparten co Sombreireiro a súa tolemia, o seu enfado co tempo, son personaxes sen pasado nin futuro, viven no presente desa Alicia que corre para fuxir de quen é. E Alicia vólvese espectadora e intérprete dese xogo entre o seu presente, o seu pasado e o seu futuro

Publicado por primeiro vez en 1998, A sombra dos teus soños marcou un xiro na obra de Anxo A. Rei Ballesteros. Escritos despois da súa novela Loaira, estes relatos sitúanse en "tempos de triunfante nihilismo", cando o unico valor indiscutible seica e o diñeiro. Tempos de soños idos nos que soamente compre escribir sobre a sua sombra.

Cando o doutor Vítor Moldes comeza a traballar na clínica psiquiátrica Beira Verde, ten como primeira paciente a Laura Novo, unha muller coa memoria borrada, que ocupa as horas do día en escribir de xeito compulsivo o seu nome, aferrada a el coma se fose o unico resto dalgun naufraxio emocional. Mediante unha terapia innovadora, o doutor consigue que a paciente abandoe a sua prision interior e comece a lembrar o seu pasado.Escribao todo, reviva outra vez o que pasou. Escriba o que non e capaz de expresar con palabras en voz alta. Asi iran collendo sentido as lembranzas que agora permanecen enmarañadas na sua memoria. O doutor conseguira que Laura rememore todo o que lle sucedeu nos meses anteriores, cando unha escura sombra parecia ameazar a sua vida. Ningun dos dous podia imaxinar que lle estaban abrindo a porta a unha realidade terrible, ao esqueceren que por baixo da tranquilizadora superficie da vida os terrores mais fondos agardan a ocasion propicia para destruirnos.

Novo volume integrado na colección promovida por El Patito Editorial, que recupera a poesía dunha muller tan fóra das convencións do seu tempo e tan universal como Rosalía de Castro (Santiago de Compostela, 1837-Padron, 1885) en edicions ilustradas por senlleiros artistas. Esta nova entrega, cuxa edicion coincide coa celebracion en 2012 do 175 aniversario do nacemento da autora, vai dedicada a Follas novas, poemario de gran fondura e riqueza expresiva que supuxo a consagracion definitiva da padronesa nas letras galegas. Nestes poemas, Rosalia convertese en cronista comprometida dos problemas da sua epoca, centra a sua atencion nas mulleres desde unha ollada radicalmente moderna e ispese a si mesma, intima e melancolica. As ilustracions de Alvaro de la Vega (Paradela, 1954) afondan e dialogan cos diferentes rexistros manexados por Rosalia, nun percorrido que traduce en imaxes a sua melancolia, a sua ironia ou a sua rebeldia, revelando, unha vez mais e con grande acerto, o alcance universal e a vixencia das suas creacions.