Libros de Narrativa en gallego, página 2 de 156

Publicado por primeira vez em 1937, um dos livros mais celebrados de Zora Neale Hurston, é hoje considerado unanimemente pola crítica um clássico da literatura afroamericana e o romance pioneiro no tratamento literario do preto como um ser humano completo, complexo e nom diminuido. E a historia de Janie Mae Crawford, heroina deste romance, simbolo privilegiado da negritude feminina.Traducçom do ingles de Elvira Souto.

Unha mañá de outono calquera no MoMA de Nova York Abril Andrade contempla «A noite estrelada» de Van Gogh cando recibe noticia da irreversibilidade do seu cancro e, seguidamente, do falecemento do tí

Catarina pertence a unha estirpe de bruxas. Herda da súa avoa o oficio e afonda nos segredos das plantas medicinais. Críase nunha consulta demencial, onde acoden enfermos con todo tipo de doenzas. Nos ultimos anos da Inquisicion, no medio da fame e a miseria, elas son o mais semellante a un doutor que existe en Merlo, pero cunha diferenza: son necesarias pero tamen odiadas. Lola e unha muller do seculo XXI que atravesa unha crise persoal. Entra en contacto cunhas forzas que non comprende. A ruptura coa sua parella, as suas dubidas sobre a maternidade e o desbloqueo de recordos que tiña esquecidos provocanlle un colapso. Ledicia Costas afonda no espertar sexual, na violencia e na maxia con grandes doses de fantasia. Unha novela hipnotica, que explora o erotismo e a escuridade e nos envolve nunha atmosfera tan terrible como preciosa.

A capacidade de resistencia á dor física ou psicolóxica non se pode medir. Tampouco o grao de maldade que pode chegar a concibir o ser humano. É en situacións límite cando as persoas sacan a relucir comportamentos insolitos, para ben e para mal. No escenario da II Guerra Mundial tiveron lugar episodios tan estarrecedores e crueis que alguns deles resultan imposibles de dixerir. ``Un animal chamado neboa`` e un libro de relatos onde a ficcion se construe a partir de diferentes acontecementos sucedidos durante o conflito...

Un relato fascinante que combina crime, esoterismo e misterio. Para quedar atrapados ata a última páxina... polo inevitable.

Unha cuadrilla de cazadores, urbanos e con relacións de amizade e negocios, participa nunha batida na que o obxectivo é «O Solitario», un lendario porco bravo, considerado moi perigoso, a quen se lle

Son Farruco Louro Lestedo, e alá polos anos sesenta do século pasado fun concibido nos miolos dun urbanita chamado Xosé Luís Bernal.Traballei na radio e televisión e alanquei por escenarios de toda Galicia referindo contos, lendas e caralladas, polo que recibin gabanzas e parabens, pero tamen algunha couce ben dada.Nas paxinas que seguen contareivos alguns contos que fun debullando ao longo da miña vida, uns baseados en feitos reais, outros en feitos que merecian ser verdadeiros e a outros notaselles ben que son unha andromena. O meu creador, Xose Luis, tamen quixo participar achegando unhas lerias escollidas entre as suas colaboracions radiofonicas.

Celeste decidiu fuxir con 83 anos, un día de abril, o mes en que abren as rosas das cerdeiras. Atopou a maleta onde levaría as súas pertenzas entre mantas e mantóns de estopa, la e angora; blusas de seda en tons pasteis e colo con brocado; bolsos de coiro de res criada coa mesta herba eterna da Pampa; broches dourados con forma de coleopteros maxicos...O can Elvis e o seu consogro, Anton, taxista xubilado ao que sempre acompaña o fantasma de Vita, a sua muller, seran as unicas compañias na sua longa odisea cara ao Sur. Este e o relato da sua viaxe. En 'Os mortos que amei', Iria Collazo escribe unha road trip disparatada a traves de estampas da vida e da morte dos seus avos, co humor e a tenrura como protagonistas, que contan con nostalxia unha historia de amor imposible, onde todo o que coincide coa realidade e inventado.

Tres rapaces xogan preto dun bosque misterioso ata que unha sombra aparece e marca os seus destinos. Un deles desaparece causando rebumbio na vila de Cangas, que en pleno século XIX afronta a nova como pode. A escuridade abrese camiño, pero so os mais ousados se atreven a desafiala. E enton cando se inicia unha carreira contra o reloxo para atopar o culpable, pero todas as pistas parecen sinalar cara a unha direccion: meigas.

Este libro, un dos máis recoñecidos do autor, é un conxunto de relatos que rescatan a grandeza do pequeno. Manuel Rivas ofrécenos unha interpretación lírica, dura e delicada á vez, dun país habitado polo tempo e por xentes que reclaman o seu dereito a ter unha historia que contar. Un libro de extrema sensibilidade, que conten os contos que foron levados ao cine no filme A lingua das bolboretas. Premio Nacional de Narrativa e Premio Torrente Ballester, este libro de relatos de Manuel Rivas (A Coruña, 1957) supuxo a sua consagracion definitiva como narrador. Un orixinal universo literario que enxalza a grandeza do pequeno, que descobre o milagre do mundo no soño dun saxofonista ou na brancura luminosa do leite fresco. Unha ollada dura e, ao tempo, delicada sobre ese territorio no que a realidade linda cos soños, onde se agocha a verdade de cadaquen.

Unha das obras máis populares da narrativa galega e "A nosa cinza". Xavier Alcalá (Miguelturra, 1947) relembra o mundo da infancia a traves do seu protagonista, un rapaz que medra durante os anos da posguerra. Os dias da escola, a adolescencia, coas suas inseguridades e medos, o espertar dos sentimentos amorosos e a descuberta do valor da amizade contanolos o autor coa frescura e autenticidade do vivido. A experiencia cotia feita literatura.

Penélope é unha muller de corenta e cinco anos que vive co seu home, Ulises, e o seu fillo adolescente, Telémaco, no ano 2024. Forman unha familia convencional que un día recibe a inesperada noticia de que ela esta embarazada. Tras o impacto inicial, nai e fillo comparten ilusion e preparativos para recibir o novo membro da familia, ante a aparente indiferenza de Ulises, os prexuizos sociais e o estrito seguimento medico. En Itaca, a sua primeira novela, finalista do Premio Xerais, Maria Besteiros emprega un estilo lirico pero contundente para enfrontarnos a desesperacion dunha nai que vive por inercia e que se sente incapaz de actuar e decidir. Neste caso e ela, Penelope, quen emprende unha viaxe para atopar os fios invisibles que tecen a sua propia identidade e transformar a sua vida cun unico obxectivo: sobrevivir.

Podería contar moitas cousas daqueles dous días. Pero supoño que agora o único que importa é que Gordo era o meu mellor amigo, e que eu estaba fodido coma nunca. Porque ela xa non quería saber nada de min. E eu queriaa, maldita sexa, queriaa. Por riba das cidades, por riba das autoestradas, por riba do mar e das estrelas, eu estaba tolo por ela... Pero agora non parecia disposta a escoitarme. E Gordo comprendeuno. Neno, o que ti necesitas e unha boa festa, dixera. E asi foi como decidimos tomar prestado o coche do vello, un impresionante Dodge Charger do 68, e botarnos a estrada nunha viaxe feroz. A tumba aberta. Sen coidado nin precaucion, sen tregua, sen limites. Sen piedade.

PREMIO DE NARRATIVA ILLA NOVA 2018A novela das mulleres que rachan co silencio.Unha influencer sobe unha foto ás redes sociais onde aparece unha man fantasma. Xusto unha semana máis tarde, a moza é atopada morta.A partir deste fio tecense as vidas de varias mulleres de diferentes seculos. Mulleres que tiveron que vivir as suas vidas supeditadas as dos seus homes, baixo as estritas normas non escritas (ou si) que as sinalaban como inferiores. Mulleres que, cando intentaron recuperar o unico que lles pertencia por dereito, a sua vida, viron como ata esta lles podia ser arrebatada.Tempos que semellan totalmente diferentes, pero que non o son tanto. Mulleres senlleiras que merecen ser lembradas.

Na torre da illa de Toralla, en plena ría de Vigo, aparece o cadáver dun saxofonista. O asasinato, dunha crueldade e sangue frío inusitados, vai ser investigado por Leo Caldas, inspector de policía que busca o seu lugar no mundo e que, ademais do seu traballo na comisaria, interven nun consultorio radiofonico ao que os cidadans se achegan coas queixas mais diversas. O seu axudante, Rafael Estevez, e un aragones destinado na cidade, un elemento estraño en terra hostil cun caracter demasiado impetuoso para os seus novos veciños. O caso desenvolverase entre o ambiente calido e nocturno dos clubs de jazz e a atmosfera tensa e afectada da alta burguesia viguesa. Novela policial salferida de humor e con grandes doses de suspense, Ollos de auga situa ao seu autor na liña de escritores que, coma Andrea Camilleri e Henning Mankell, renovan o xenero negro desde Europa cunha obra na que o interese da narracion se ve acrecentado por unha vision critica da sociedade. Na obra de Domingo Villar conviven certa melancolia coa ledicia da musica e o viño branco. Unha historia de misterio zarrapicada de ironia, unha intriga retranqueira, unha novela negra en cores.

A través da vida de Rosalía Carcedo (1911-1972) faise unha viaxe durante unha parte do século XX, desde a Galicia da que ela era natural, pasando polo Madrid da República e da Guerra Civil, ata a aldea de orixe na que volveu vivir durante a Ditadura e na que continuou exercendo a sua profesion, curandeira, a pesar da incomprension que a rodeaba e da incredulidade de persoas con ignorancia invencible, que non entendian ou que non querian saber. Esta biografia ficticia dunha curandeira galega permite coñecer a relacion daquelas persoas coa xente e coas autoridades civis e relixiosas. Ademais, axuda a aproximarse ao uso das herbas e dos cogomelos, tanto con fins curativos como maxicos, nese mundo criptico e infravalorado das meigas galegas.

"Herba Moura" de Teresa Moure, novela gañadora do Premio Xerais 2005, trasládanos, da man dun personaxe contemporáneo chamado Einés Andrade, ao século XVII, onde nos atopamos coa figura dun Descartes humano e fraxil -nunha perspectiva inedita do filosofo- e, sobre todo, coa figura de duas mulleres: a raiña Christina de Suecia e Helene Jans, unha entrañable meiga residente en Amsterdam. A traves dunha miscelanea de textos (cartas, poemas, recetarios, herbarios) a autora, coma se fose un compendio de estilos literarios e botando man de recursos tan dispares como a epistola, o diario, o ensaio, a poesia, o estilo directo, etc, construe unha novela estilisticamente deslumbrante, sen caer nunca no lirismo gratuito nin no sentimentalismo, chamada a situar a narrativa galega nun novo contexto. "Herba Moura" e un canto as paixons: a paixon amorosa, dende logo, mais tamen a outras paixons deostadas como a do amor polo coñecemento, a da amizade, a da maternidade, a da lectura e a da palabra. Unha novela que deita unha ollada critica sobre o devir das mulleres na historia, dandolles voz e recuperandoa para elas."Herba Moura" de Teresa Moure, novela gañadora do Premio Xerais 2005, trasládanos, da man dun personaxe contemporáneo chamado Einés Andrade, ao século XVII, onde nos atopamos coa figura dun Descartes humano e fraxil -nunha perspectiva inedita do filosofo- e, sobre todo, coa figura de duas mulleres: a raiña Christina de Suecia e Helene Jans, unha entrañable meiga residente en Amsterdam. A traves dunha miscelanea de textos (cartas, poemas, recetarios, herbarios) a autora, coma se fose un compendio de estilos literarios e botando man de recursos tan dispares como a epistola, o diario, o ensaio, a poesia, o estilo directo, etc, construe unha novela estilisticamente deslumbrante, sen caer nunca no lirismo gratuito nin no sentimentalismo, chamada a situar a narrativa galega nun novo contexto. "Herba Moura" e un canto as paixons: a paixon amorosa, dende logo, mais tamen a outras paixons deostadas como a do amor polo coñecemento, a da amizade, a da maternidade, a da lectura e a da palabra. Unha novela que deita unha ollada critica sobre o devir das mulleres na historia, dandolles voz e recuperandoa para elas.

Premio Illa Nova de Narrativa 2022 O medo é un sentimento forte e poderoso, unha arañeira que te atrapa nos seus fíos e da que custa saír por unha mesma. Mariña sente esa impotencia con só catorce an

Durante as decadas de 1980 e 1990, moitos mozos descubriron simultaneamente o amor e a droga. As consecuencias desa vivencia marcáronos para sempre, a algúns de xeito dramático. Este libro e un reencontro con ese tempo, coa sua presenza proxectada no futuro. Un futuro que xa non pode ser perfecto mais e esperanzado.