Libros de Narrativa en gallego, página 26 de 155

Ismael, o coxiño, o fillo da Rosaura da casa dos Boullosas, pasou aos catorce anos da escola de Andrade á de Santomé, onde aprendeu o manexo da tesoira e da agulla, habilidades propias do oficio de xastre. O enterro do seu avo, a quen lle preparou o primeiro traxe, foi o escaparate que lle permitiu comezar a contar con clientes na sua parroquia e despois tamen nas aldeas limitrofes. A cousa non empezaba mal. Poren, a division da herdanza familiar, obrigouno a coller outro camiño. O 5 de agosto de 1955, saiu do porto de Vigo a bordo do transatlantico Santa Maria rumbo ao porto da Guaira de Caracas. Iniciaba asi Ismael o seu percorrido emigrante que o levaria despois a Brasil e Arxentina e, mais tarde, de regreso a outra beira do Atlantico, a aquela primeira Suiza dos galegos.Nunha prosa gozosa e vibrante, labrada cunha lingua de inequivoca estirpe popular, e cunha presenza constante dun humor sutilmente retranqueiro, Bautista Alvarez reconstrue nesta sua novela alboral os vieiros da emigracion galega da segunda metade do seculo XX, unha epopea colectiva merecente de ser rescatada do esquecemento.Ismael, o coxiño, o fillo da Rosaura da casa dos Boullosas, pasou aos catorce anos da escola de Andrade á de Santomé, onde aprendeu o manexo da tesoira e da agulla, habilidades propias do oficio de xastre. O enterro do seu avo, a quen lle preparou o primeiro traxe, foi o escaparate que lle permitiu comezar a contar con clientes na sua parroquia e despois tamen nas aldeas limitrofes. A cousa non empezaba mal. Poren, a division da herdanza familiar, obrigouno a coller outro camiño. O 5 de agosto de 1955, saiu do porto de Vigo a bordo do transatlantico Santa Maria rumbo ao porto da Guaira de Caracas. Iniciaba asi Ismael o seu percorrido emigrante que o levaria despois a Brasil e Arxentina e, mais tarde, de regreso a outra beira do Atlantico, a aquela primeira Suiza dos galegos.Nunha prosa gozosa e vibrante, labrada cunha lingua de inequivoca estirpe popular, e cunha presenza constante dun humor sutilmente retranqueiro, Bautista Alvarez reconstrue nesta sua novela alboral os vieiros da emigracion galega da segunda metade do seculo XX, unha epopea colectiva merecente de ser rescatada do esquecemento.

Tradución do inglés de Estela Villar. Helen McGill é unha muller de 39 anos que vive nunha granxa co seu irmán, Andrew, ao que só lle interesa converterse nun escritor famoso. Helen está cansa de te

Castelao foi feliz en Pontevedra, a pequena capital de provincia á que chegou en 1916, cando era fundamentalmente artista. Dúas décadas despois, sendo xa sobre todo político e dirixindo a loita do galeguismo, o estoupido da guerra no veran de 1936 afastao de ali para sempre. Debe deixar atras, canda recordos imborrables, o fillo que tivera que enterrar e o compañeiro Boveda, fusilado ao pe dun piñeiro polos sublevados. A vida arrastrao daquela por metropoles coma Nova York, Bos Aires, Paris e, de novo, Bos Aires. Son tempos que incluen o seu paso por un ministerio sen carteira do Goberno da Republica no exilio e mais o reencontro casual con Jose Gomez Gayoso, o militante comunista ao que podera recorrer cando a dor do fracaso o leve a facer un encargo que o desacouga: por que non vingar o martirio do seu mellor amigo da Pontevedra onde creron que os soños ian ser posibles? Do peso na alma dos homes da historia colectiva e das incertezas morais dunha peticion dificil nace a historia con que Rei Nuñez regresa a novela de non ficcion. Un titulo que agranda o territorio conquistado polas letras galegas. Unha regalia para os lectores.Castelao foi feliz en Pontevedra, a pequena capital de provincia á que chegou en 1916, cando era fundamentalmente artista. Dúas décadas despois, sendo xa sobre todo político e dirixindo a loita do galeguismo, o estoupido da guerra no veran de 1936 afastao de ali para sempre. Debe deixar atras, canda recordos imborrables, o fillo que tivera que enterrar e o compañeiro Boveda, fusilado ao pe dun piñeiro polos sublevados. A vida arrastrao daquela por metropoles coma Nova York, Bos Aires, Paris e, de novo, Bos Aires. Son tempos que incluen o seu paso por un ministerio sen carteira do Goberno da Republica no exilio e mais o reencontro casual con Jose Gomez Gayoso, o militante comunista ao que podera recorrer cando a dor do fracaso o leve a facer un encargo que o desacouga: por que non vingar o martirio do seu mellor amigo da Pontevedra onde creron que os soños ian ser posibles? Do peso na alma dos homes da historia colectiva e das incertezas morais dunha peticion dificil nace a historia con que Rei Nuñez regresa a novela de non ficcion. Un titulo que agranda o territorio conquistado polas letras galegas. Unha regalia para os lectores.

Unha monxa, unha puta, unha moza colombiana e unha funcionaria de prisións comparten o módulo de mulleres dun cárcere e viven xuntas encerro, rebelións, lembranzas e emocións.Así o relata Inma, a escritora que compartiu cela con elas e que non se resiste a vencer a sua incapacidade para escribir contando a vida de cando foron malas, unha historia que, pouco a pouco, se converte na confesion e testamento literario da autora. Aqueles dias en que eramos malas e unha novela axil e emocionante que transita entre a traxedia e a comedia. O carcere como un mundo descoñecido, situado nas marxes da sociedade e da vida, no que existen victimas, verdugos e, sobre todo, historias vitais fascinantes. A novela mais ambiciosa de Inma Lopez Silva.

Nunha imprevista viaxe a Galicia para recoller unha herdanza, o detective Frank Soutelo, coa axuda da investigadora Dalia Maxino, enfróntase inesperadamente a un enigma: a aparición dun dente humano sen dono e de orixe descoñecida.Ambos os asuntos -familiares e forenses- han acabar confluindo nun complexo caso no que a violencia de xenero, a explotacion sexual, a man de obra inmigrante e os escuros intereses inmobiliarios se mesturan con personaxes sinistros, coas mans emporcadas de sangue. Novamente, coa axuda do sarxento da municipal Franeiras, o sempre indignado ex-garda civil Poncio e a forzada colaboracion do estricado funerario Sugar Jones, Soutelo descubrira tamen un doloroso pasado vinculado co seu pai. Miguel Anxo Fernandez retorna ao detective mais singular do panorama literario galego.

Un dobre do rei de Marrocos, Hong Kong nos últimos días de contraol británico, unha alfonbra que conta un xenocidio...As historias desde libro están tomadas da realidade pero aparecen filtradas pola sensibilidade do escritor. Nas suas paxinas, polas que tamen transcorre a barba de Tutankhamon, a cabeza de Goya ou a figueira de Rosalia, o lector atopara explicacions a preguntas tales como cal e a unica persoa cuxas cinzas repousan na lua, como soan as cancions dos Rolling Stones en latin, como se pode que deduciran sobre a nosa Europa uns hipoteticos arqueologos do futuro a partir da distribucion das moedas de euro. Son historias, a fin de contas, que pretenden"sobrevoar os temas do dia para, a base de darlñles unha volta, facelos mais complexos e non mais simples".

Imaxinas unha sociedade na que o goberno che impoña como vestir, que nova lingua falar, como actuar, como pensar? En 1984 esa sociedade existe, chámase Oceanía e comparte o dominio da Terra con outras duas superpotencias coas que adoita estar en guerra alternativamente: Eurasia e Oriasia. Londres e a principal cidade da Aeropista Un e na sua cerna esta instalado o centro do poder do estado totalitario liderado polo Irman Grande, ser omnisciente que controla a vida social e privada dos cidadans grazas a un sistema de telepantallas instaladas por todas as partes. Ilustracion de portada: Adria Fruitos

«A viaxe por Galicia» constitúe unha parte do libro The Bible in Spain, escrito por George Borrow, aventureiro inglés que vendía biblias polos camiños do mundo. Publicado na Inglaterra de 1842, o lib

Por encargo do arcebispo de Compostela dous homes novos e un mozo parten de Pisa cara a Iria para construír unha nave de guerra. O piloto e mestre Fuxón Bonincontro, o carpinteiro de ribeira Stefano Bagnoli e o aprendiz Francesco Nuti atravesan a peninsula polo camiño como tantos outros peregrinos, inda que eles non o sexan. O que non saben e que esa viaxe os vai transformar radicalmente. Deixado o amparo da rutina, o Mundo, o Demo e a Carne asexan os viaxeiros cos seus galanos. A viaxe, nas suas novidades e encontros, supora unha via de autocoñecemento de consecuencias traxicas. Fuxon vai ser o mais afectado. O lado escuro da propia sexualidade e o descubrimento de certas propiedades dalgunhas plantas provocaran nel unha fascinacion irreparable. Co decorrer das xornadas mudaran as relacions entre Fuxon e Stefano, que deixaran de ser quen eran. A galera, sombra esvaecida na conciencia de Fuxon, tornara en grave obriga para Stefano.Co pano de fondo da loita polo poder relixioso e politico, os tres viaxeiros apenas gustaran de canto lles ofrece o camiño: a presenza islamica, as novidades liturxicas, as vilas rebuldeiras, as feiras..., para eles todo semella espectaculo antes que realidade. Tan so Francesco, coa sua inocencia, sera quen de evitar os perigos nos que naufragan os seus compañeiros e conseguira adaptarse no novo pais.Escrita cun estilo coidado que fai desta novela unha magnifica peza literaria, Xabier Paz retorna para ofrecerlles aos seus lectores e lectoras a mellor narrativa.Por encargo do arcebispo de Compostela dous homes novos e un mozo parten de Pisa cara a Iria para construír unha nave de guerra. O piloto e mestre Fuxón Bonincontro, o carpinteiro de ribeira Stefano Bagnoli e o aprendiz Francesco Nuti atravesan a peninsula polo camiño como tantos outros peregrinos, inda que eles non o sexan. O que non saben e que esa viaxe os vai transformar radicalmente. Deixado o amparo da rutina, o Mundo, o Demo e a Carne asexan os viaxeiros cos seus galanos. A viaxe, nas suas novidades e encontros, supora unha via de autocoñecemento de consecuencias traxicas. Fuxon vai ser o mais afectado. O lado escuro da propia sexualidade e o descubrimento de certas propiedades dalgunhas plantas provocaran nel unha fascinacion irreparable. Co decorrer das xornadas mudaran as relacions entre Fuxon e Stefano, que deixaran de ser quen eran. A galera, sombra esvaecida na conciencia de Fuxon, tornara en grave obriga para Stefano.Co pano de fondo da loita polo poder relixioso e politico, os tres viaxeiros apenas gustaran de canto lles ofrece o camiño: a presenza islamica, as novidades liturxicas, as vilas rebuldeiras, as feiras..., para eles todo semella espectaculo antes que realidade. Tan so Francesco, coa sua inocencia, sera quen de evitar os perigos nos que naufragan os seus compañeiros e conseguira adaptarse no novo pais. Escrita cun estilo coidado que fai desta novela unha magnifica peza literaria, Xabier Paz retorna para ofrecerlles aos seus lectores e lectoras a mellor narrativa.

Publícase O viaxeiro radical, unha novela de Xerardo Quintiá na que este poeta e narrador conta a historia dun home extraordinario que, encirrado pola busca do inalcanzable, decide vivir á marxe de calquera convencionalismo ou imposicion, en permanente conflito consigo mesmo e coa sociedade. Unha obra de ficcion que volve poñer de actualidade os logros artisticos da primeira literatura moderna da Nova Heloisa de Rousseau ao Wilhelm Meister de Goethe e os achados do pensamento idealista do seculo XIX.O viaxeiro radical e unha novela baseada na figura de Manfred Gnadinger, artista aleman que en 1962 chegou a vila de Camelle despois dunha longa viaxe cruzando boa parte de Europa. Nese momento comeza a historia dun home extraordinario que, encirrado por un pulo de liberdade, decidiu vivir a marxe de calquera convencionalismo ou imposicion, en permanente conflito cos que o rodeaban. Un artista ceibe e solitario, marxinal por convencemento e necesidade, que transformou a sua propia existencia coa finalidade de que Vida e Arte se fundisen ata formar un todo indisoluble.A novela indaga nos aspectos que, en determinados momentos da vida do protagonista, o empurraron a tomar decisions controvertidas, e pretende achegarse a cerna do personaxe para comprender a razon da sua radicalidade existencial. Ao mesmo tempo, a ficcion leva a quen le a facer unha reflexion sobre aspectos fundamentais que determinan a existencia, tales como o amor, a amizade e a busca do sentido da vida.

Amor é unha palabra coma outra calquera... ou non.Carla, a protagonista desta novela, organiza a vida arredor do amor, do seu amor, do amor co que vive, do amor que soña, do amor que lle falta. O amor aprendido nas peliculas rosa, nas cancions melodicas, nas novelas cursis. Carla, en definitiva, organiza a vida arredor de seu home, pero, que acontece cando ese centro de gravidade un dia colle a porta e marcha?, e que acontece se, ademais, un cadaver aparece dentro da casa para acabar de darlle a volta a todo? Unha novela de amor contra o amor. Porque amor e unha palabra coma outra calquera. Ou non.

O roubo en 1906 na basílica compostelá da cruz de Afonso III, unha cruz grega do século IX de ouro e xemas, nunca se resolveu. A prensa apenas tratou o sucedido, malia supoñer a perda da ofrenda máis antiga ao apostolo Santiago e a mais venerada polos peregrinos. En 1921, o misterio aumentou ao arder o retablo de onde desaparecera. Foi un feito insolito e non aclarado e, coma o roubo, axiña esquecido.So alguen en Santiago, un xornalista, querera respostas, non tanto por afan profesional como polo xeito en que estes sucesos condicionaran, sen piedade, a sua vida. Esta busca levarao a cruzarse, de traumatico xeito, con outras buscas non menos determinantes. Procuras que aos cen anos do roubo volveran con insospeitadas consecuencias. A clave estara na viaxe metaforica e real ao finis terrae mais mitificado polos europeos a traves dos seculos.

Nesta obra, o autor reuniu unha combinación de temas diversos iluminados por unha reflexión sobre os ritos da vida e da morte.Son artigos concibidos como evocacións e lembranzas contadas coa fidelidade que xorde da erudicion e cunha migalla de humor. Unha maneira de escribir inspirada pola curiosidade intelectual e a alternancia das ciencias da natureza e das humanidades, polas homenaxes constantes a creacion artistica; un xeito de concibir o libro como"lecer nos traballos e compañeiro nas horas de señardade". como fonte de aprendizaxe e divertimento.

Historia do nobre Ponto, que foi rei de Galiza e de Bretaña conta a historia de Ponto, fillo do rei de Galiza, tras a toma da Coruña polos musulmáns e a morte do rei Tiber. Un grupo de rapaces galegos son salvados e embarcados nun navio que naufraga nas costas de Bretaña; ala son acollidos polo rei e criados por nobres bretons. Sidonia, a filla do rei, e Ponto namoranse, mais diversas desventuras poñen en perigo a sua felicidade. Finalmente, Ponto reconquistara o seu pais e casara con Sidonia, sendo rei de Bretaña e de Galiza, ao tempo que o seu curman Polido se ha converter en rei de Inglaterra.Tratase dun relato en prosa que bebe na literatura cabaleiresca e na materia de Bretaña. A obra situa a lector nunha Galiza coñecida na Europa medieval, por mor dos intercambios comerciais coa Bretaña e da peregrinaxe a Compostela. Ainda que a finais do seculo XIV Galiza xa non era un pais independente, o autor escolle como protagonista ao fillo do rei de Galiza porque na derradeira metade do seculo XIV o pais estaba no primeiro plano de actualidade europea e tiñan lugar negociacions a alto nivel sobre o titulo de rei de Galiza.

Poesia

O velorio é un tempo de recollemento, de asumir o dó mediante os recordos dun pasado que axudan a levar a perda. Só que a mirada atrás se bota desde un presente que dá conta dunha traxectoria chea de medo, de represion, de fuxida ou o de conformismo polo que non puido ser. Na sala, nunha fria noite de xeada de febreiro, catro mulleres acompañan a ultima noite de Isolina, a finada. Nas longas horas debullan os momentos pasados que as uniron e que delatan a procura dunha vida mellor. Reencontranse tras moitos anos logo de que, a raiz dun incendio, as suas vidas transcorresen por camiños diferentes. Durante o velorio non estan soas, a aldea eterna enfrontase unha vez mais a morte coa sua propia idiosincrasia, mais esta vez algo alterada pola desaparicion dun veciño, un feito novo, incomprensible para o que ten que ser. O velorio e un momento onde a comunidade dividida ten a derradeira oportunidade para se redefinir nun exercicio de recoñecemento mutuo. Compartese o que separa sen deixar fluir o mais profundo antes de que chegue a luz do dia e devolva a cada unha ao mundo cotian en que habita. Cara ao leste propon unha reflexion incomoda sobre o punto de partida e o dilema que leva a procura de novos territorios.O velorio é un tempo de recollemento, de asumir o dó mediante os recordos dun pasado que axudan a levar a perda. Só que a mirada atrás se bota desde un presente que dá conta dunha traxectoria chea de medo, de represion, de fuxida ou o de conformismo polo que non puido ser. Na sala, nunha fria noite de xeada de febreiro, catro mulleres acompañan a ultima noite de Isolina, a finada. Nas longas horas debullan os momentos pasados que as uniron e que delatan a procura dunha vida mellor. Reencontranse tras moitos anos logo de que, a raiz dun incendio, as suas vidas transcorresen por camiños diferentes. Durante o velorio non estan soas, a aldea eterna enfrontase unha vez mais a morte coa sua propia idiosincrasia, mais esta vez algo alterada pola desaparicion dun veciño, un feito novo, incomprensible para o que ten que ser. O velorio e un momento onde a comunidade dividida ten a derradeira oportunidade para se redefinir nun exercicio de recoñecemento mutuo. Compartese o que separa sen deixar fluir o mais profundo antes de que chegue a luz do dia e devolva a cada unha ao mundo cotian en que habita. Cara ao leste propon unha reflexion incomoda sobre o punto de partida e o dilema que leva a procura de novos territorios.

Durante os preparativos da festa dos Sheridan, Laura, a filla menor, sabe da morte dun veciño, un carreteiro apelidado Scott. A rapaza dá por sentado que a súa nai anulará a festa como mostra de respecto, pero equivocase. Esta aguda descricion da vida britanica atopase no conto Festa no xardin, que da titulo a este volume.Nestes relatos atopamos nenos que miran sen comprender o mundo dos maiores, personaxes que non acaban de atopar o seu lugar no mundo e familias que vagan perdidas cargando co seu medo a vivir. Pola sua sutileza poetica, Katherine Mansfield e considerada un referente da literatura modernista en lingua inglesa e foi comparada con Chekhov e os realistas rusos.

Castelao pintou os animais non como son, senón como a el lle parecía que debían ser. Mellor dito, como a todos nos parecen. Niso, como en tantas outras expresións do seu xenio creador, o artista bebe na fonte da cultura do seu pobo. Do que se trata, no fondo, e de volver a aquel tempo en que os animais ainda falaban e dician tantas cousas. Xuntas constituen un verdadeiro tratado de filosofia popular, na que a burla e a picardia, elementos basicos do humor, atopan unha expresion feliz.Podese dicir que, en boa parte, a obra de Castelao consiste nunha fabula.