Libros de Narrativa en gallego, página 4 de 155

«Nus» é un retrato sobre a historia do nudismo na Galicia de comezos da década de 1980 vista a través das aventuras sexuais de Toño, un crápula tan cínico como tenro.Na madurez, Toño Figueroa, descen

Avanzar na vida consiste en enfrontar o medo, ás veces mesmo con humor, con moito humor. Medo a un accidente, ao dentista, á culpa, aos pesadelos, ás propias lembranzas, á enfermidade, a nós mesmos... As veces, temos medo daquilo que nos ameaza, pero outras tememos precisamente o que pode liberarnos.Coa lectura destes relatos de Hector Carre descubrimos que os nosos medos poden ser ridiculos e ata comicos; pero outros son tan aterradores que nos impiden abrir os ollos. As veces temos tanto medo que nos falta o aire para respirar e cremos que non seremos quen de soportar a situacion e, asi e todo, conseguimos o valor necesario para tirar adiante e seguir enfrontando a vida. A fin de contas, temos medo porque ainda non estamos mortos.Avanzar na vida consiste en enfrontar o medo, ás veces mesmo con humor, con moito humor. Medo a un accidente, ao dentista, á culpa, aos pesadelos, ás propias lembranzas, á enfermidade, a nós mesmos... As veces, temos medo daquilo que nos ameaza, pero outras tememos precisamente o que pode liberarnos.Coa lectura destes relatos de Hector Carre descubrimos que os nosos medos poden ser ridiculos e ata comicos; pero outros son tan aterradores que nos impiden abrir os ollos. As veces temos tanto medo que nos falta o aire para respirar e cremos que non seremos quen de soportar a situacion e, asi e todo, conseguimos o valor necesario para tirar adiante e seguir enfrontando a vida. A fin de contas, temos medo porque ainda non estamos mortos.

Esta obra á o debut literario de Lito Vila BaleatoUnha trepidante novela en que non temos tempo para respirar. Iago Miranda, profesor compostelán en Alemaña, recibe unha inquedante mensaxe dun amigo da infancia que indaga a morte dunha estudante Erasmus acontecida quince anos atras. O protagonista volve a Santiago procurando resolver un misterio que o levara de volta a Compostela de finais dos noventa e principios do milenio, ao tempo das esmorgas no Campus, aos amores da mocidade mal solucionados e a mortes que semellan non ter relacion entre si. Pola novela cunha Compostela tamen protagonista, desfilan persoas que poderian ser os nosos veciños, os nosos familiares, incluso os nosos amores. Todos cunha cara B inconfesable. Todos, chegado o caso, dispostos a matar.

A descuberta dun escritor que na súa obra unía a tradición literaria moderna coa raiceira popular. A Biblioteca de autor que Galaxia dedica ao autor lugués inclúe este libro que é fundamental para entender a evolucion da literatura galega do seculo XX. A cuberta do libro reproduce un cadro de Carlos Maside e conserva o limiar que para a primeira edicion fixera Salvador Lorenzana. Publicado no 1953, A lus do candil e unha coleccion de quince relatos nos que a imaxinacion e o humor xogan un papel importante a hora de desenvolver as sorprendentes historias de misterio que xorden da vida cotia. Coma os contos que se comparten o caron da lareira, as narracions de Fole conservan toda a frescura e espontaneidade, toda a graza e lixeireza que autores coma Italo Calvino consideran unha das virtudes fundamentais das obras literarias. Este libro foi unha contribucion esencial ao rexurdimento da narrativa galega de posguerra. A descuberta dun mundo maxico que se confunde co real, onde por tras das aparencias xorden historias insospeitadas, contos de aparecidos, de lobos, de premonicions e soños fantasticos... Un libro que hoxe continua a ofrecer aos lectores e lectoras toda a intensidade e toda a forza de seducion da gran literatura.

Unha historia tenra e conmovedora que invita a reflexionar sobre a discapacidade e propón unha percepción da realidade máis inclusiva e máis respectuosa.Lúa Lóngora é unha pianista recoñecida e admirada no mundo enteiro. Coa musica como eixe sobre o que se vertebra toda a sua existencia, goza dunha vida plena e afortunada rodeada de seres que a queren e que a axudaron a desenvolverse como profesional e como persoa. Lua e cega de nacemento, unha condicion que non lle impediu avanzar no seu camiño, erguendose despois de cada tropezo coa axuda imprescindible de quen a rodea. Mais chega un momento en que a vida a pon diante dos seus medos, das suas dubidas, do seu futuro... Os cambios sempre asustan, tamen a Lua, que ata agora se atreveu con todo.Cunha historia tenra e conmovedora, Irene Montero invita a reflexionar sobre a discapacidade e a relatividade do propio termo. En Lua Nova proponse unha percepcion da realidade cunha ollada diferente, mais aberta, mais inclusiva e mais respectuosa.Lua Longora e unha pianista recoñecida e admirada no mundo enteiro. Coa musica como eixe sobre o que se vertebra toda a sua existencia, goza dunha vida plena e afortunada rodeada de seres que a queren e que a axudaron a desenvolverse como profesional e como persoa. Lua e cega de nacemento, unha condicion que non lle impediu avanzar no seu camiño, erguendose despois de cada tropezo coa axuda imprescindible de quen a rodea. Mais chega un momento en que a vida a pon diante dos seus medos, das suas dubidas, do seu futuro... Os cambios sempre asustan, tamen a Lua, que ata agora se atreveu con todo.Cunha historia tenra e conmovedora, Irene Montero invita a reflexionar sobre a discapacidade e a relatividade do propio termo. En Lua Nova proponse unha percepcion da realidade cunha ollada diferente, mais aberta, mais inclusiva e mais respectuosa.

«Que farías se non che quedase nada de vida?» Esta é a pregunta á que se dispón a responder un profesor diagnosticado de cancro terminal. Comeza así a súa procura do esencial da vida, unha investigac

Durante as decadas de 1980 e 1990, moitos mozos descubriron simultaneamente o amor e a droga. As consecuencias desa vivencia marcáronos para sempre, a algúns de xeito dramático. Este libro e un reencontro con ese tempo, coa sua presenza proxectada no futuro. Un futuro que xa non pode ser perfecto mais e esperanzado.

Ó hobbit Bilbo Bulseiro gústalle a vida cómoda e tranquila do seu burato-hobbit, onde almorza, merenda e cea varias veces ó día. Pero a inesperada visita do mago Gandalf fai espertar no seu interior o espirito aventureiro dos seus devanceiros. Deste xeito ve trascadeada a sua vida cotia e, sen saber moi ben como, emprende unha longa viaxe con trece ananos barbudos en direccion as Montañas para recuperar un tesouro roubado polo dragon Smaug, esquecido hai moito tempo.

Os superviventes de Apocalipse Z. O comezo da fin conseguen finalmente chegar ás illas Canarias, unha das últimas zonas libres de Non Mortos. Porén, o que alí van atopar é un estado militar nun ambiente de pre-guerra civil e cunha poboacion sen apenas recursos para sobrevivir.Os altos mandos deciden por en marcha unha mision case que suicida: voar ate Madrid para se fornecer de medicinas no hospital La Paz,un dos primeiros Puntos Seguros en caer e onde se almacenan por milleiros. Para levar a cabo esta mision deberan contar coa habilidade de Pritchenko como piloto.O avogado protagonista, ao verse na obriga de acompañar o impredicibel ucraino para garantir o exito da mision, tera que deixar atras a sua querida Lucia e o seu gato Luculo. Daquela abandonara asi a relativa seguridade da illa para volver a se enfrontar aos zombis ataviado novamente co traxe de neopreno.

Nos debuxos de Castelao, os nenos foron sempre tratados cun exquisito coidado formal.

A comedia desenvólvese no cuarto dunha c asa cunha ventá a través da cal se pode ver o peirao dunha vila mariñeira.Don Miguel é un mariñeiro, xa retirado, que volveu adiñeirado da emigración no Brasil. Encargalle a un pintor que lle faga un retrato, no que aparece a fiestra. No cadro vese o ambiente mariñeiro da vila, mais a sua muller prefire que apareza de fondo unha paisaxe mais señorial, coma o dos xardins dun pazo. Ela quere renegar do pasado mariñeiro do home para aparentar unha riqueza vedraña e facilitar as relacions sociais da sua filla, mais don Miguel sentese orgulloso das suas orixes.

Dos arquivos do trasno publicouse no ano 1926.Desde aquela data, o libro non cesou de medrar na consideración dos lectores e da crítica. Con el, a arte do conto acada modernidade para amosar as pegadas do imaxinario galego cunha brillantez inusitada. Un mundo narrativo no que o misterioso e o extraordinario se mestura de xeito indisoluble co popular e cotian. A obra literaria de Dieste fai lostregar a realidade cunha luz que atrae e engaiola.

A obra orixinal na que se basea A néboa amarela é unha canción titulada Black Diamond Bay, escrita xusto na metade da segunda metade do século pasado por un cantante/poeta (Bob Dylan) e por un poeta/dramaturgo (Jacques Levy). Tamén é unha obra de teatro, malia que fora pensada nese caso para ser cantada.Resumir aquí a historia de A néboa amarela sería absurdo, porque toda a graza da desgraza está en ila coñecendo. Logo, para entretemento de filólogos e outros viciosos, suxerimos escoitar a canción –unha das cincocentas mellores cancións de Dylan– e entreterse descubrindo o ben pouco que –din eles– «os presuntos autores engadimos á idea e o moito que botamos a perder da desgraza (hard-luck story) que Dylan e Levy escribiron».

Gladys, Helena e Laura arrastran vidas moi difíciles. Ningunha delas elixiu o pesado lastre dunhas circunstancias provocadas pola escravitude sexual, polo maltrato familiar ou pola precariedade laboral que sofren atadas de pes e mans. Seran os fios de apoio que a avogada Maria Xose Muradas e as suas compañeiras van tecendo dende o xermolo da "Fundacion Libelula" de axuda as mulleres en situacion precaria os que lles permiten enxergar a posibilidade de comezar unha nova vida. Mais, a pesar das esperanzas acuñadas deberan seguir loitando, xa que as cousas as veces empeoran antes de mellorar.Gladys, Helena e Laura arrastran vidas moi difíciles. Ningunha delas elixiu o pesado lastre dunhas circunstancias provocadas pola escravitude sexual, polo maltrato familiar ou pola precariedade laboral que sofren atadas de pes e mans. Seran os fios de apoio que a avogada Maria Xose Muradas e as suas compañeiras van tecendo dende o xermolo da "Fundacion Libelula" de axuda as mulleres en situacion precaria os que lles permiten enxergar a posibilidade de comezar unha nova vida. Mais, a pesar das esperanzas acuñadas deberan seguir loitando, xa que as cousas as veces empeoran antes de mellorar.

A obra, coeditada por Sotelo Blanco Edicións e o Servizo Galego de Igualdade, forma parte da colección ?As Letras das Mulleres? e o seu obxectivo é o de divulgar obras fundamentais de autoría feminina, tanto de ficción como ensaísticas, e fomentar o recoñecemento do labor intelectual co que as mulleres teñen contribuído á cultura universal ao longo da Historia. Esta obra conta con un prólogo de Jorge Figueroa Dorrego e tradución de Mª.Fe González. Eliza Haywood. Foi unha escritora moi prolífica e popular na Gran Bretaña do século XVIII. Actriz, dramaturga, novelista, tradutora e editora de xornais, podemos afirmar que é difícil atopar algunha muller da época con máis actividade no mundo das letras. A dama solitaria e Fantomina son dous bos exemplos da narrativa que Haywood escribiu durante a década de 1720. A primeira é unha historia de sedución e abandono que reivindica o desexo feminino e apela á solidaridade entre mulleres. Fantomina é unha fantasía de liberdade feminina que xoga co carácter performativo das relacións interpersoais, presenta unha alternativa á literatura de sedución e abandono, e explora as complexidades do amor.

Tempos de racionamento, de represión e de precariedade que Neira Vilas recrea con man maxistral neste emotivo monólogoSara, unha mestra rural, recorda a Tomás, o seu amor de adolescencia, que marchou para o Brasil con dezanove anos e nunca mais soubo del. Nos dias de agosto, sen a compaña dos nenos da escola, doese da sua soidade e evoca o tempo ido. Son os anos da guerrilla antifranquista, do contrabando do wolfram

Café só. En cunca. En vaso de nocilla. Con azucre e conversa. Ou amargo como a vida. O baleiro. As esperanzas. O mundo do outro lado do teléfono. Café. E soa. E o tempo a pasar...