Libros de Poesía en gallego, página 3 de 71

El poeta gallego Emilio García Portosín llevaba desde los 8 años trabajando en el mar «primeiro por afección e logo por obrigación», según nos dice. Por este motivo, sus poesías tienen una fuerte vin

Poesía, música e Caneiro en estado puroNeste novo libro-disco Xosé Carlos Caneiro, axudado pola voz de Emilio Rúa, agasállanos cunha viaxe poética moi singular. Nas súas propias palabras, tiradas do prologo do libro, contanos: Queria cambiar o mundo: velaqui a razon da miña poesia. O mundo concreto e sensible, cercano: aquel que doia, levantaba, acariñaba ou cuspia. Queria cambiar o mundo, prometo. (?) Creo que a poesia e o que fai mover o silencio. Non encontro definicion mais certa para este libro de versos e cancions. Poema e canto. Para os gregos eran a mesma cousa; en realidade, cantor e poeta resultaban identica voz. Orfeo congregaba coa sua lira a homes e mulleres, tamen a ninfas e deuses e musas inspiradoras, para que contemplasen o movemento invisible do silencio. As veces choraban os seres reunidos, arrancadas as bagoas polo silencio. As veces repousaban a sua alma e deixaban correr entusiasmo: naufragos de ventura, felices. Como escritor non encontrei ainda maior felicidade que un poema que emocione a quen o escoita (creo que a poesia sen emocion e unha mentira mais; unha acrobacia intelectual, hermetica, criptica e voraz: carcome a literatura). Recito. Sempre. Camiño por diante, asfalto, nubes, quilometros, verso por verso. (?) Con Despois de ti, a chuvia so pretendo mover o silencio. Emilio Ru...

Este é un disparatado intento de explicar o Universo e a vida. Tiven a desvergonza de poñelo en verso, marabillado polo incesante brillo dos astros e a estupefacción elemental que supón estar vivo. Alguns foron inspirados por nenos e nenas que me contan cousas do seu dia a dia; outros xurdiron da chistera do ilusionista nada. So pretendo prender a faisca da alegria, ainda que tamen dispon dun oco para a tristeza, porque ambas son irmas que van collidas da man. Un poema levarache a unha illa perdida no oceano do noso interior, onde te agardo. Supoño que quereras saber algunha razon pola que considero que o debes mercar. Non a hai. Iso depende de ti. Abre o libro ao chou. Le uns versos. Se algun che fai sorrir, dareime por satisfeito. Coidado!, debes ver cos ollos do primeiro neno que ergueu a cabeza cara ao firmamento.

Uno de los manuscritos inéditos más esperados de la literatura gallega. En edición facsimilar y respetando fielmente el formato original en el que fue creado. De catro a catro, escrito por Manuel Antonio (Rianxo, 1900-1930) entre los años 1926 y 1927, es uno de los libros de poesia gallega mas relevantes de todos los tiempos. Esta considerado ademas como una de las cimas universales de la poesia vanguardista. El cuidado de esta edicion, que incluye la transcripcion del texto con la identificacion de sus variantes, y la reproduccion de fotografias e ilustraciones, corre a cargo del catedratico de Filoloxia Galega y Portuguesa de la Universidade de Santiago de Compostela, Anxo Tarrio Varela.

Unha aguia alza o voo desde unha aldea Nuosu na montañaA poesía de Jidi Majia está fondamente alicerzada na tradición oral da minoría nuosu, pobo do suroeste da China. Evoca o pasado máis tamén fala con elocuencia do momento actual. Coa textura da cultura local, os poemas deste libro son unha maneira requintada de entrar ao mundo nuosu; neles resoa a voz dos devanceiros. Son presenzas que acompañan a vida e andaina do poeta tan preto coma calquera compañeiro.

O Cantar de Valtario é unha das máis grandes obras da literatura latina medieval. Conta as fazañas de Valtario de Aquitania, heroe godo do reino de Tolosa. O máis importante desta obra non é a historia epica que relata, senon o ambiente e o ton maxico no que esta envolta.A partir da materia heroica xermanica, entre os seculos IX e X e nalgun mosteiro do imperio carolinxio, componse o Waltharius, un breve poema epico en latin de 1456 elegantes hexametros que fan resoar outra vez a Eneida de Virxilio para narrar a aventura de Valtario de Aquitania.

“Rodolfo Alonso fíxome chegar un proxecto que me parece magnífico sobre o noso país visto literariamente por un fillo de emigrantes. Apoio incondicionalmente esta idea, porque non a propón calquera,

Xardín de Inverno nace do drama da morte. A partir da perda, empréndese un intenso percorrido por distintos escenarios cargados de símbolos. É unha viaxe introspectiva cara ao lugar máis puro e máis desolador: o propio eu. Como superar a dor da ausencia? A obra vai tecendo os fios necesarios para soster a alma cando esta a piques de se precipitar ao baleiro mais absoluto. Xardin de Inverno e un canto ao recordo, a permanencia dos seres queridos mais ala da morte.

O poema é unha inscrición na época. Non renuncia ao rumor do mundo. Nin á violencia de todas as cousas. Pero é provisional, inútil, precario, tatexo, rebelde, desenfocado. ruído de fondo ensaia unha achega a consignar o nome e o enderezo dos criminais e aproximase a este tempo salvaxe, ferido, cunha lingua rota. O poema funciona non como espello, senon como testemuño.

Para conmemorar o segundo centenario do nacemento do poeta Francisco Añón, Editorial Galaxia publica, en colaboración coa Consellería de Cultura e Educación, unha antoloxía da súa obra poetica acompañada por unha introducion biografica. Ramon Blanco e o autor do relato biografico e tamen se encargou de seleccionar e editar os textos desta nova edicion da obra do poeta de Outes. Francisco Añon e un dos autores fundamentais na historia da poesia galega do seculo XIX. A obra seleccionada nesta antoloxia inclue as diferentes facetas ou rexistros liricos do poeta, que non publicou libro ningun en vida, polo que agrupar a sua obra ten unha grande importancia de cara ao seu maior coñecemento e difusion. Francisco Añon (Outes, 1812 - Madrid, 1878) foi revestido dunha sona de poeta romantico, aventureiro e bohemio que contribuiu a ocultar un gran talento para a versificacion, un amplo dominio linguistico e unha fonda cultura. O paso polo seminario e pola universidade torceron o camiño de quen nacera labrego para convertelo, entre o popular e o libresco, nun dos primeiros e senlleiros escritores galegos no seculo XIX. Para gañar a vida foi profesor, libreiro, tradutor, arquiveiro e mesmo secretario. De ideoloxia progresista, uniuse ao movemento provincialista e chegou a militar no fede