Luísa Villalta

En concreto, obra que ve a luz en edición póstuma, foi o libro gañador da XII edición do Premio de Poesía Espiral Maior.

"Como un deses xogos cuxos xogadores van involucrando a outros e estes a outros e así sucesivamente, continuamente. As razóns para facelo ou o tema en xogo son o de menos. Un mero intercambio de cartas ou de fotografías desde diferentes lugares, unha cadea de oracións que hai que continuar baixo ameaza de condenación eterna, anatema e desgracia. O esencial vén a ser a capacidade de cada un dos xogadores para romper o elo, romper a cadea deixando aos demais abocados ao absurdo...".Teoría de xogos é unha novela envolvente onde a autora narra con sutileza e mestría as sensacións e acontecimentos íntimos dun grupo de cinco personaxes cuxa despreocupada relación cotidiana entra en correspondencia coas grandes transformacións sociais da Galiza recente.

A peza O incerto señor Don Hamlet, Príncipe de Dinamarca foi ate o de hoxe moi pouco estudada e analisada. Çlvaro Cunqueiro ten manifestado que a sua obra dramática e produto dos moitos anos que pasou a matinar na traxedia de Shakespeare, intentando explicar-se a si mesmo a cuestion: quen e Hamlet? Eis a incognita dunha ecuacion que se formula exclusivamente en termos teatrais.

Luísa Villalta acada en 2004 o Premio Espiral Maior de Poesía con En concreto, publicado pos tumamente. Este poemario eríxese sobre o pavimento da cidade hercu lina, ao redor da que xira toda a obra, a sua Cidade Alta, e mesmo toma corporeidade formal en poe mas como Obelisco. Nestes versos Luisa Villalta acada o cume da sua madurez poetica, onde a vontade conceptual e refle xiva e o pouso comprometido e po litico que caracterizan toda a a sua producion chegan a sua expresion mais depurada. Unha homenaxe a sua cidade, coa que se sente profundamente identificada: O meu nome e o da Cidade Alta, escribe a poeta. Esta edicion de Editorial Galaxia acompañase das fotografias de XUR XO LOBATO e dun limiar de ESTIBALIZ ESPINOSA, tamen coruñeses, que con textualiza e explica a obra.

Henrique Rabuñal estuda e edita a obra dramática de Luísa Villalta, incluída a peza inédita "Os pasos contados". O teatro ocupa un lugar moi relevante na súa biografía. Lectora e espectadora de teatro, estudosa do "Hamlet" de Cunqueiro, editora e tradutora, complice de autores e autoras, actores e actrices. O seu teatro evoluciona desde o simbolismo e expresionismo a textos onde o feminismo, e tamen a ollada critica sobre a sociedade, estan moi presentes e seguen a ser actuais.

Unha colección destinada a acoller traballos xornalísticos, reportaxes, entrevistas e mesmo edicións de grandes publicacións que marcaron momentos fundamentais do xornalismo galego.

Esta obra recupera os catro títulos que Luísa Villalta dispuxo en vida para a súa publicación: Música reservada (1991), Ruído (1995), Rota ao interior do ollo (1995) e En concreto (2004). Estes versos converteron a autora nunha das voces máis importantes da poesía galega do noso tempo e consagrárona como unha creadora singular e inimitable.

Relación entre ambas as artes da historia da literatura galega Publicouse nos solpores dos anos noventa abeirado polo contexto da escrita poética e ensaística declaradamente musicais da súa autora, e

Recóllese nesta compilación a obra xornalística publicada por Luísa Villalta nas súas columnas do semanario "A Nosa Terra" entre o 4 de xaneiro de 2002 e o 4 marzo de 2004, tan só dous días antes do seu falecemento.Son escritos de variada temática, mais en todos eles están presentes as liñas de forza que percorren a súa obra, dende o compromiso coa lingua e a cultura galegas, a militancia cidadá, a denuncia social e a loita contra a indulxencia e a conivencia co poder establecido.Di Luísa Villalta que, entre outras moitas cousas, os libros serven para levar as contas pendentes, para poñer ao ar as feridas. E así o seguen a facer hoxe estas "colunas" súas, malia os vinte anos que transcorreron. Palabra de Luísa.

Edición facsímile dun poemario inédito da escritora Luísa Villalta que agora se exhuma, acompañado dun estudo introdutorio que contextualiza a obra no conxunto da produción da autora e dá razón das principais claves literarias que a sosteñen. O texto recuperado forma parte do Legado Luísa Villalta que se custodia no Centro Ramón Piñeiro e constitúe a primeira entrega da Biblioteca Luísa Villalta.

Este libro foi publicado por Luísa Villata en 1992 en Edicións Laiovento, unha editora que daquela tiña pouco mais dun ano de existencia. De feito, o volume que agora reeditamos foi o número 9 da súa colección xeral.A peza O incerto señor Don Hamlet, príncipe de Dinamarca, a pesar da sua transcendencia tanto social como literaria, foi pouco ou case nada estudada até o momento en que Luísa Villalta abordou a sua análise, unha peza esquecida nos sotos do inmenso edificio que é a obra de Álvaro Cunqueiro.Nacida baixo o signo da polémica, o autor confesa-nos en diversos lugares que esta obra é produto dos moitos anos que pasou a matinar na traxedia de Shakespeare intentando explicar-se a si mesmo a cuestión: quen é Hamlet? Eis a incógnita dunha ecuación que se formula única e exclusivamente en termos teatrais e cuxas raíces se perden nas mais remotas tradicións nórdicas.Con este estudo, Luísa Villata procedeu a despexar brillantemente esa incógnita e moitas outras que envolven tan suxestivo tema co único propósito de explicar a xénese e elaboración da marabillosa solución que Cunqueiro soubo dar a esa pregunta.

Unha nova edición dunha das obras máis comprometidas e feministas da autora homenaxeada no Día das Letras Galegas 2024. No ano 2001, o barrio coruñés do Papagaio, espazo tradicionalmente dedicado á prostitucion, foi derrubado vitima da especulacion inmobiliaria. Durante o proceso de demolicion, a fotografa Maribel Longueira captou coa sua camara as maquinas, as paredes dos edificios e os cascallos, asi como alguns obxectos, testemuñas do que aquelas vivendas acolleran durante anos. Convidada por Maribel, a escritora Luisa Villalta puxo voz a estas imaxes con 19 poemas. Neles mostrase reivindicativa, directa, rotunda e ao mesmo tempo solidaria ao proxectar unha ollada que deixa en evidencia a violencia patriarcal e o estigma sufrido polas mulleres que exercen a prostitucion. A hipocrisia, o oprobio, o abuso, a deshumanizacion ou o anticlericalismo son outros temas presentes nesta obra escrita pouco tempo antes do inesperado falecemento da autora, que se converteu nunha sorte de testamento literario que revela a singularidade dun pulso poetico unico; dunha ollada critica e reivindicativa moldeada pola autoesixencia que sempre se impuxo como creadora.

Narrativa reunida (1991-2001) recupera os tres títulos que Luísa Villalta deu ao prelo: Silencio, ensaiamos (1991), Teoría de xogos (1997) e As chaves do tempo (2001).Estas tres obras, fulcrais na construción da personalidade intelectual e creativa de Luísa Villalta, son unha mostra do seu compromiso coa escrita e a sociedade que lle tocou vivir, onde, como ela dixo, "as palabras son enerxía contra o tempo e o único depósito fiábel para a esperanza".

Palabras desatadas, palabras dadas coma beixos, palabras atadas que nos fican dentro, palabras torcidas, palabras de conformidade, palabras sen esquinas, palabras desfeitas, palabras definitivas, palabras insultantes? Todas estas e mais, conforman este volume da Poesia inedita e dispersa de Luisa Villalta, que pecha o fresco poliedrico dunha poeta que converte o seu proceso creativo nun constante madurar, onde, devagar, nas suas polas agroman, cal froitos, a musica e as palabras.

Neste volume compílase a narrativa inedita e dispersa de Luísa Villalta, agrupada arredor de cinco bloques: & x0201C;Preludios e fugas& x0201D;, & x0201C;Cartas de amor& x0201D;, &