Miguel Vázquez Freire

¡¡¡Riiiiinnnggg!!! Suena el timbre del reloj-despertador. Luis alarga la mano. Pulsa el botón y el timbre se calla. Luis se gira en la cama, suelta un pequeño pedo que hace ¡peef! y, sin abrir los ojos en ningún momento, vuelve a quedarse dormido. —¡Luisito!, ¿qué haces todavía en cama? Date prisa, que vas a llegar tarde al colegio —gritó su madre, que había entrado en la habitación para ver si se había levantado.

María Xosé é unha rapaza de catorce anos que vive na Coruña e estudia nun instituto da cidade. Pesa uns cantos quilos de máis e é moi intelixente. Na súa mesma clase está Viri, outra rapaza da mesma idade, moi afeccionada as novelas de pandas.Viri monta unha panda, xunto con varios nenos e outras duas rapazas da clase. Maria Xose decide gastarlles unha broma que acabe, dunha vez por todas, coas ganas de aventura que teñen. Failles chegar unha mensaxe anonima que os invita a entrar nun asunto misterioso. Para lle dar mais veracidade o asunto, unese os da panda cando estes comezan a investiga-la pista, que empeza nunha casa abandonada.A partir de aqui iniciase unha complexa aventura cun asunto de espionaxe de sistemas informaticos como pano de fondo, onde se suceden tiroteos, carreiras e sustos a esgalla. Toda a historia culmina nas ruinas do Pasatempo, o fermoso monumento de Betanzos, coa oportuna intervencion da policia, xusto cando os da panda estaban mais apurados, poñendo asi fin a un asunto que, a partir dunha broma de rapaces, rematara por se converter en algo de vital importancia para a orde estratexica mundial.

Os distintos estilos escénicos a través dos estudos de estética e teatro. Ainteracción entre estética e teatro deu lugar, ao longo da historia, a un amplo abano de reflexións e realizacións prácticas. Delas derivan os estilos escénicos que trazan diferentes camiños para configurar os mundos dramáticos. Desde Aristóteles ás últimas vangardas do século XX, esta relación foi sumamente fructífera, como mostra Miguel Vázquez Freire nun estudo no que se espoñen os principios básicos da estética teatral.

Recientes noticias ponen de manifiesto la creciente pérdida de valores esenciales que sufre nuestra sociedad...

Arno ó baixar do aerobús, de volta da escola, atopou ós vehículos da policía e a dúas ambulancias aparcadas diante da súa casa, unha inmensa torre de oitenta e cinco andares, habitada por duascentas familias. Arno soubo con total seguridade que a traxedia ocorria na sua casa e que nela os seus pais desempeñaban un papel sobranceiro e doloroso. Na mesma porta, un equipo mobil de television tomaba imaxes, mentres o comentarista, co microfono na man, discutia cun policia que se negaba a deixalo pasar o interior. Comprendo como te sentes, -dixolle o inspector Lesoto-, pero seguramente teras interese en que descubramos os culpables deste crime.Arno ó baixar do aerobús, de volta da escola, atopou ós vehículos da policía e a dúas ambulancias aparcadas diante da súa casa, unha inmensa torre de oitenta e cinco andares, habitada por duascentas familias. Arno soubo con total seguridade que a traxedia ocorria na sua casa e que nela os seus pais desempeñaban un papel sobranceiro e doloroso. Na mesma porta, un equipo mobil de television tomaba imaxes, mentres o comentarista, co microfono na man, discutia cun policia que se negaba a deixalo pasar o interior. Comprendo como te sentes, -dixolle o inspector Lesoto-, pero seguramente teras interese en que descubramos os culpables deste crime.

As esculturas de Ermelinda eran todas pezas dun tamaño semellante, de un metro de alto aproximadamente.Todas respresentaban a figura dun home. O home, que manifestamente non sempre era o mesmo (habíaos gordos e fracos, con barba e sen ela, etc.), tiña en todolos casos un enonne pene que, como era tamen manifesto, a duras penas podia soster. O pene -ou "pollon", como pronto dixeron as xentes-, sempre xigantesco, presentaba diferentes posicions: caido ata o chan, teso cara adiante, teso cara arriba, mesmo dobrado sobre o lombo e decendo polas costas. Pero sempre obrigaba o propietario a un visible esforzo por soporta-lo seu peso.

María Xosé é unha rapaza de catorce anos que vive na Coruña e estudia nun instituto da cidade. Pesa uns cantos quilos de máis e é moi intelixente. Na súa mesma clase está Viri, outra rapaza da mesma idade, moi afeccionada ás novelas de pandas. Viri monta unha panda, xunto con varios nenos e outras dúas rapazas da clase. María Xosé decide gastarlles unha broma que acabe, dunha vez por todas, coas ganas de aventura que teñen. Failles chegar unha mensaxe anónima que os invita a entrar nun asunto misterioso. Para lle dar máis veracidade ó asunto, únese ós da panda cando estes comezan a investiga-la pista, que empeza nunha casa abandonada. A partir de aquí iníciase unha complexa aventura cun asunto de espionaxe de sistemas informátícos como pano de fondo, onde se suceden tiroteos, carreiras e sustos a esgalla. Toda a historia culmina nas ruínas do Pasatempo, o fermoso monumento de Betanzos, coa oportuna intervención da policía, xusto cando os da panda estaban máis apurados, poñendo así fin a un asunto que, a partir dunha broma de rapaces, rematara por se converter en algo de vital importancia para a orde estratéxíca mundial.

Unha rapaza e tres rapaces morren na madrugada dun sábado nun accidente de automóbil. Moncho, irmán de Anxós, a rapaza falecida, non quere aceptar as explicacións oficiais sobre a causa do accidente. Moncho entra no cuarto da sua irma. Pasa de novo a ollada polo cuarto. Pero agora e diferente. Agora sabe que esta a buscar algo. E coma un investigador, si, coma un detective que anda na procura de pegadas. Pero, en certo modo, coma un detective o reves, porque o que Moncho busca non son as pegadas dun crime, senon pegadas dunha inocencia.

Contos de Reis e de Nadal, libro escrito por Miguel Vázquez Freire e ilustrado por Xosé Tomás, contén na súa primeira parte catro contos de Reis ("A mañá do monstro", "A Noite de Reis da Princesa", "Marquiños quería un balón", "Xandro e Tomé") e, na segunda, outros tres de Nadal ("A viaxe de Fátima", "O home que reconstruía a súa casa" e "O señor Scrooge tiña razón"). Nos do ciclo de Reis aparecen nenos aos que os Magos nunca lles traen o que piden; nenas que cando chegan os Reis Magos aínda están espertas, e nenos, coma Xandro, que pese a que os de Oriente si lles traen o que lles piden, só son felices cando comparten os xoguetes con outros nenos que teñen menos. Nos contos do ciclo de Nadal, hai mulleres que foxen da guerra e da fame e queren que o seu fillo naza en Europa; e hai homes que constrúen de novo a súa casa cada vez que unha bomba as destrúe. Sete contos, escritos co clasicismo narrativo do conto emotivo, sete portelos para construír un mundo máis solidario e feliz dende a infancia.

Un libro para coñecer a lix galega universalUnha ollada galega e orixinal da historia da literatura infantil e xuvenil. Por que o lobo debe seguir comendo á Carapuchiña?Era Alicia unha nena burguesa

Nun souto moi grande, moi escuro e moi perigoso vivían un lobo moi grane, moi negro e moi perigoso, tamén vivía un oso moi moi grande, e moi moi negro, e moi moi pero que moi perigoso e un coello moi pequeno, moi branco e moi pero que moi pouco perigoso.Nun souto moi grande, moi escuro e moi perigoso vivían un lobo moi grane, moi negro e moi perigoso, tamén vivía un oso moi moi grande, e moi moi negro, e moi moi pero que moi perigoso e un coello moi pequeno, moi branco e moi pero que moi pouco perigoso.

Doroteo Acuña, policía xubilado, recibe na cidade da Coruña, onde reside, unhas enigmáticas postais enviadas desde Roma polo seu vello amigo e antigo xornalista Francisco Bouzón. Acuña e Bouzón forxaran a sua amizade moitos anos antes, en pleno franquismo, mentres indagaban un escuro suceso nunha vila mariñeira da costa galega. Radia Ludescu, un profesor romanes refuxiado en España e protexido da Falanxe, o cego Luis Ruzo e o falanxista Paco, que tiveran algo que ver naquel suceso, reaparecen case corenta anos despois en Roma para abrir un novo caso no que se mesturan o achado dun vello papiro, crenzas esotericas e unha posible conxura politico-relixiosa. Doroteo Acuña, coa insolita colaboracion dunha singular monxa, vaise ver envolto nese enredo, malia estar seguro, desde o primeiro momento, de que a sua solucion esta fora do alcance dun tranquilo policia xubilado.Doroteo Acuña, policía xubilado, recibe na cidade da Coruña, onde reside, unhas enigmáticas postais enviadas desde Roma polo seu vello amigo e antigo xornalista Francisco Bouzón. Acuña e Bouzón forxaran a sua amizade moitos anos antes, en pleno franquismo, mentres indagaban un escuro suceso nunha vila mariñeira da costa galega. Radia Ludescu, un profesor romanes refuxiado en España e protexido da Falanxe, o cego Luis Ruzo e o falanxista Paco, que tiveran algo que ver naquel suceso, reaparecen case corenta anos despois en Roma para abrir un novo caso no que se mesturan o achado dun vello papiro, crenzas esotericas e unha posible conxura politico-relixiosa. Doroteo Acuña, coa insolita colaboracion dunha singular monxa, vaise ver envolto nese enredo, malia estar seguro, desde o primeiro momento, de que a sua solucion esta fora do alcance dun tranquilo policia xubilado.

María Xosé é unha rapaza de catorce anos que vive na Coruña e estudia nun instituto da cidade. Pesa uns cantos quilos de máis e é moi intelixente. Na súa mesma clase está Viri, outra rapaza da mesma idade, moi afeccionada as novelas de pandas.Viri monta unha panda, xunto con varios nenos e outras duas rapazas da clase. Maria Xose decide gastarlles unha broma que acabe, dunha vez por todas, coas ganas de aventura que teñen. Failles chegar unha mensaxe anonima que os invita a entrar nun asunto misterioso. Para lle dar mais veracidade o asunto, unese os da panda cando estes comezan a investiga-la pista, que empeza nunha casa abandonada.A partir de aqui iniciase unha complexa aventura cun asunto de espionaxe de sistemas informaticos como pano de fondo, onde se suceden tiroteos, carreiras e sustos a esgalla. Toda a historia culmina nas ruinas do Pasatempo, o fermoso monumento de Betanzos, coa oportuna intervencion da policia, xusto cando os da panda estaban mais apurados, poñendo asi fin a un asunto que, a partir dunha broma de rapaces, rematara por se converter en algo de vital importancia para a orde estratexica mundial.María Xosé é unha rapaza de catorce anos que vive na Coruña e estudia nun instituto da cidade. Pesa uns cantos quilos de máis e é moi intelixente. Na súa mesma clase está Viri, outra rapaza da mesma idade, moi afeccionada as novelas de pandas.Viri monta unha panda, xunto con varios nenos e outras duas rapazas da clase. Maria Xose decide gastarlles unha broma que acabe, dunha vez por todas, coas ganas de aventura que teñen. Failles chegar unha mensaxe anonima que os invita a entrar nun asunto misterioso. Para lle dar mais veracidade o asunto, unese os da panda cando estes comezan a investiga-la pista, que empeza nunha casa abandonada.A partir de aqui iniciase unha complexa aventura cun asunto de espionaxe de sistemas informaticos como pano de fondo, onde se suceden tiroteos, carreiras e sustos a esgalla. Toda a historia culmina nas ruinas do Pasatempo, o fermoso monumento de Betanzos, coa oportuna intervencion da policia, xusto cando os da panda estaban mais apurados, poñendo asi fin a un asunto que, a partir dunha broma de rapaces, rematara por se converter en algo de vital importancia para a orde estratexica mundial.

Cuatro jóvenes fallecen en un accidente de tráfico. Moncho no acepta las explicaciones oficiales sobre la muerte de su hermana y empieza a investigar.