Libros de Poesía en gallego

Despois de catro décadas de ollada e atención ás músicas e líricas dun pobo, este cancioneiro é una pequena pinga no tempo, sen lugar a dúbida. Chamámoslle “serodio” xa que o seu ámbito temporal pon

«De catro a catro» é un dos libros máis abraiantes da literatura galega e converteu o seu autor nun referente ineludible das vangardas europeas.Publicado en 1928, «De catro a catro», de Manuel Antoni

Levamos un tornasol de receo nos ollos e no corazón unha ferida aberta que non estiña nunca. Quizais porque fomos nenez nun cuarto cego para os afectos diferentes, quizais porque fomos voz amordazada por unha culpa salvaxe que nos era impropia, quizais porque non houbo espello de corpo enteiro no que mirarnos xuntas nin ruas que nos acollesen sen censurarnos.

Con Aplicación instantánea, a poesía conecta de modo inmediato co sistema operativo das túas emocións. Se decides descargar este programa no teu menú de lecturas, terás acceso ilimitado ao universo afectivo de catro avatares que entran na vida co furor da irreverencia: contra a orde exacta dos armarios, contra o balbordo das atraccions de feira, contra o monocultivo cerebral dos eucaliptos, contra a ferruxe dos discursos que ignoran o movemento das dunas. Atrevete a entrar e descubriras que a poesia ofrece sempre un perfil inesperado. Siguenos en Instagram: @aplicacion_instantanea

Unha das obras claves para entender a literatura galega contemporánea.Longa noite de pedra (1962) é unha das obras claves para entender a nosa literatura contemporánea: libro emblemático e referencia obrigada de toda unha epoca e de hoxe.Celso Emilio Ferreiro (Celanova, 1912-Vigo, 1979) acada nestas paxinas alguns dos seus momentos mais intensos, brillantes e conmovedores. A eficacia da comunicacion poetica, a forza da sua palabra, a autenticidade do sentimento e a procura en cada caso da expresion mais directa e sentida para o corazon humano fan que estes poemas atesouren un valor universal e, a vez, sexan unha cronica intransferible dun tempo decisivo.Longa noite de pedra (1962) e unha das obras claves para entender a nosa literatura contemporanea: libro emblematico e referencia obrigada de toda unha epoca e de hoxe.Celso Emilio Ferreiro (Celanova, 1912-Vigo, 1979) acada nestas paxinas alguns dos seus momentos mais intensos, brillantes e conmovedores. A eficacia da comunicacion poetica, a forza da sua palabra, a autenticidade do sentimento e a procura en cada caso da expresion mais directa e sentida para o corazon humano fan que estes poemas atesouren un valor universal e, a vez, sexan unha cronica intransferible dun tempo decisivo.

Notas sobre a extinción nace da capacidade de asombrarnos e descubrirmos a fermosura das pequenas cousas, de comprobar, unha vez máis, que a poesía é quen de borrar os límites do tempo e o espazo e de fixar, coma unha alfaia imprescindibel, cada unha das palabras que nos construiron e nos negamos a perder. Poesia-antidoto. Poesia-paz.Contemplar e reconciliarnos coa vida. Descubrir que a beleza ainda e posibel. Retela canda nos.

Con“Feliz Idade”, Olga Novo tende unha mechadesde a xeración que a precedeu á que lle segue;entre o onte e o mañá da estirpe, alén do pasamento do paie da nenez da filla. Nese punto, no territorio pu

O poemario máis emblemático da vangarda galega, un exercicio de modernidade que nos anos vinte levou á nosa poesía máis lonxe do que nunca antes chegara. Manuel Antonio deu ao prelo en 1928 un dos libros capitais da poesia galega. No seu momento supuxo o maior pulo para a renovacion da nosa lirica. Escrito durante duas travesias maritimas do autor nos anos anteriores, o mar e protagonista dun poemario que rompe coas formas e estilos mais tradicionais das nosas letras. De catro a catro, o unico libro que publicou en vida, e a obra cume do seu autor e un dos exercicios poeticos mais influintes na literatura galega posterior.

"A poeta observa o mundo. A poeta esculca co ollo apegado ao telescopio os misterios do universo. A poeta contempla a través do microscopio a harmonía e o caos das moléculas. A poeta mira e escribe. Estibaliz Espinosa proponnos en Curiosidade que cambiemos o punto de vista sobre as cousas para encontrar unha nova ollada. A relacion entre literatura e ciencia. O pulso da vida e a experiencia destiladas ate dar coa palabra, co verso perfecto.Curiosidade e a primeira obra da coleccion Fina Rei, que reune obras de poesia escritas por mulleres."

Foron creadoras e transmisoras de arte e beleza malia a vida difícil que lles tocou vivir.

Penélope tece e lembra. E os fíos do seu recordo cóntannos unha historia onde a nostalxia e a beleza van construíndo un tapiz cheo de cor. María Besteiros toma o mito homérico como punto de partida para compor un poema ilustrado por Bea Gregores. Unha celebracion literaria do amor e da resistencia.

Celaxe é neboeiro mais tamén esperanza, anuncio, fulgor. En Celaxe esfiáñanse ceos, corpos, mapas. Celaxe propón un rexistro de voces líquidas, de linguas-paxaro, de silencio pedernal. Celaxe é, s

Poemario inédito de Celso Emilio Ferreiro, escrito en Venezuela, e prohibido en España na ditadura por ir contra o franquismo. Neste proxecto participa o fillo de Celso Emilio, Xabier Ferreiro, que tiña no seu poder o orixinal da obra e que fai unha ampla explicacion do contido e o contexto no que nace este libro.

Segundo poemario en galego de César Antonio Molina.O autor recupera as palabras da tribo a través das augas do Eume, no que se reflicten todos os ríos do mundo. O fluír da vida con Galicia como centro: desde a fraga de Caaveiro ao Ganxes, do Eufrates ao Moldava, do Brahmaputa ao Hudson. O rio como patria da palabra, cambiante e sinuosa, extensa e contida nas suas marxes, ruido e rumor ao tempo. Da experiencia viaxeira do poeta mana unha obra de depurada expresion, na que lugares, lembranzas e emocions abrollan como literatura en perpetuo movemento.

Palabra exclusivamente oteriana, Bocarribeira é a verba-cifra do universo poético de Ramón Otero Pedrayo. Poemario, Bocarribeira, publicado por primeira vez no ano 1958 na colección Brais Pinto, os poemas estan transidos de reverente emocion cosmica. E terra no tempo, paisaxe. Un enreixado de camiños que van do ledo ao triste, do presente ao pasado, polos que avanza o xogo da vida e da morte nun latexar vibrante de luces e sombras. A obra dun gran poeta, imprescindible a hora de valorar a poesia galega do seculo XX.

A memoria histórica e os clarescuros da renuncia á maternidade forman esta poderosa proposta poética na que cadaestado da materia se expresa nun propio ton. Premio Nacional de Poesía 2023.Legados, relacions e ata proxeccions familiares: velai a materia da que estamos feitas. Tanto na sua liquida version capaz de humectar as raices antepasadas, coma na solidez do que hoxe nos conforma mesmo se so asoma unha parte, ata a volatilidade gasosa dun futurible familiar. Dende a memoria historica aos clarescuros da renuncia a maternidade se tratan nesta poderosa proposta poetica de Yolanda Castaño na que cada estado da materia se expresa nun propio ton.Legados, relacions e ata proxeccions familiares: velai a materia da que estamos feitas. Tanto na sua liquida version capaz de humectar as raices antepasadas, coma na solidez do que hoxe nos conforma mesmo se so asoma unha parte, ata a volatilidade gasosa dun futurible familiar. Dende a memoria historica aos clarescuros da renuncia a maternidade se tratan nesta poderosa proposta poetica de Yolanda Castaño na que cada estado da materia se expresa nun propio ton.

Este poemario recolle unha selección de poemas escritos nun lapso de case catro décadas, de 1985 a 2022.

Narrativa en gallego

A liña do tempo desdebúxase nos seus extremos entre a esperanza e a devastación e, suspendida no centro dese arame de funambulista, a vítima do maltrato tenta aínda unha última reflexión. Dos días de anguria e soidade, escuros, xorden as preguntas e albiscase o xerme do naufraxio pero tamen a paixon para afrontar a loita.A resistencia non e de balde, con todo, e sempre quedara o sinal de cada negacion, dos ollos indiferentes que non quixeron ver, da man desafecta que non acudiu, da suplica silenciosa que ninguen escoitou... Nunca a reconstrucion sera completa.A liña do tempo desdebúxase nos seus extremos entre a esperanza e a devastación e, suspendida no centro dese arame de funambulista, a vítima do maltrato tenta aínda unha última reflexión. Dos días de anguria e soidade, escuros, xorden as preguntas e albiscase o xerme do naufraxio pero tamen a paixon para afrontar a loita.A resistencia non e de balde, con todo, e sempre quedara o sinal de cada negacion, dos ollos indiferentes que non quixeron ver, da man desafecta que non acudiu, da suplica silenciosa que ninguen escoitou... Nunca a reconstrucion sera completa.