Geografia intimo bat da. Ez dago inon, egilearen begien barnean ez bada. Baina irakurleak, hala ere, izango du makina bat pertsonaia, makina bat izen eta leku eta gorabehera mundu ttiki horren berri zehatz emango dionik. Sortu bezala suntsituko da Altzeta, ezerezetik ezerezera doan bidaia noragabean. Hondamendia iritsi bitartean, ordea, gauza asko gertatuko da bertan: Zooaren sorrera, Goiko Bentako ibilera isilekoak, tren ttikiaren ibilaldiak, eskia… Atzera eta aurrera mugituko ditu kontalariak hariak, noiz umorez, noiz ukitu tragikoz edo lirismoz, noiz errealitateak eskaintzen duen magiaren lurrinez; baina zuhur beti ere. Eta borobilduko da azkenean zirkulua eta patuaren esanera errendituko da hemen ere, agian amets polit bat besterik izan ez zen mundu koloretsua.
Saiakera honen sarrera gisako lehenengo atalak J.M. Lekuonaren bizitzaren eta lanaren arteko uztarketaz dihardu; bigarren atalean, olerkari oiartzuarraren aurreneko poema liburuaz eginiko ikerketa aurki dezake irakurleak; hirugarrenean, Ilargiaren eskolan fresko barrokotzat eta Mimodramak eta ikonoak artisau lan enblematikotzat hartu izan ditugu, hurrenez hurren. Zatiak zati eta egileak egile, Leiho oihalen mugetan elkarlanaren emaitza osoa dela aitortu beharrean gaude.
