Libros de Literatura en gallego, página 12 de 244

Comedia

Ismael, o coxiño, o fillo da Rosaura da casa dos Boullosas, pasou aos catorce anos da escola de Andrade á de Santomé, onde aprendeu o manexo da tesoira e da agulla, habilidades propias do oficio de xastre. O enterro do seu avo, a quen lle preparou o primeiro traxe, foi o escaparate que lle permitiu comezar a contar con clientes na sua parroquia e despois tamen nas aldeas limitrofes. A cousa non empezaba mal. Poren, a division da herdanza familiar, obrigouno a coller outro camiño. O 5 de agosto de 1955, saiu do porto de Vigo a bordo do transatlantico Santa Maria rumbo ao porto da Guaira de Caracas. Iniciaba asi Ismael o seu percorrido emigrante que o levaria despois a Brasil e Arxentina e, mais tarde, de regreso a outra beira do Atlantico, a aquela primeira Suiza dos galegos.Nunha prosa gozosa e vibrante, labrada cunha lingua de inequivoca estirpe popular, e cunha presenza constante dun humor sutilmente retranqueiro, Bautista Alvarez reconstrue nesta sua novela alboral os vieiros da emigracion galega da segunda metade do seculo XX, unha epopea colectiva merecente de ser rescatada do esquecemento.Ismael, o coxiño, o fillo da Rosaura da casa dos Boullosas, pasou aos catorce anos da escola de Andrade á de Santomé, onde aprendeu o manexo da tesoira e da agulla, habilidades propias do oficio de xastre. O enterro do seu avo, a quen lle preparou o primeiro traxe, foi o escaparate que lle permitiu comezar a contar con clientes na sua parroquia e despois tamen nas aldeas limitrofes. A cousa non empezaba mal. Poren, a division da herdanza familiar, obrigouno a coller outro camiño. O 5 de agosto de 1955, saiu do porto de Vigo a bordo do transatlantico Santa Maria rumbo ao porto da Guaira de Caracas. Iniciaba asi Ismael o seu percorrido emigrante que o levaria despois a Brasil e Arxentina e, mais tarde, de regreso a outra beira do Atlantico, a aquela primeira Suiza dos galegos.Nunha prosa gozosa e vibrante, labrada cunha lingua de inequivoca estirpe popular, e cunha presenza constante dun humor sutilmente retranqueiro, Bautista Alvarez reconstrue nesta sua novela alboral os vieiros da emigracion galega da segunda metade do seculo XX, unha epopea colectiva merecente de ser rescatada do esquecemento.

Un arrepiante suceso acontecido durante a II Guerra Mundial en Vigo -cidade daquela ateigada de espías nazis e aliados- ten dramáticas consecuencias setenta anos despois, cando o rico nonaxenario Eliseo Sandamil Bentraces teme ser vitima dunha vinganza e contrata o detective Nivardo Castro, que actua, coma outras veces, acompañado polo xornalista Carlos Conde.A novela acolle personaxes reais e imaxinarios e desenvolve unha densa intriga internacional, que comeza en Galicia co trafico de volframio e o aprovisionamento de submarinos alemans -co porto de Vigo convertido nunha via de escape de xudeus e de nazis-, e que termina no ano 2013 na Arxentina patagonica. A vinganza do defunto, quinta entrega da serie de novelas iniciada por Crime en Compostela e protagonizadas polo detective Nivardo Castro, e unha impactante, orixinal e profunda viaxe ao corazon do mais grande drama belico do seculo XX e as suas demoradas consecuencias.Un arrepiante suceso acontecido durante a II Guerra Mundial en Vigo -cidade daquela ateigada de espías nazis e aliados- ten dramáticas consecuencias setenta anos despois, cando o rico nonaxenario Eliseo Sandamil Bentraces teme ser vitima dunha vinganza e contrata o detective Nivardo Castro, que actua, coma outras veces, acompañado polo xornalista Carlos Conde. A novela acolle personaxes reais e imaxinarios e desenvolve unha densa intriga internacional, que comeza en Galicia co trafico de volframio e o aprovisionamento de submarinos alemans -co porto de Vigo convertido nunha via de escape de xudeus e de nazis-, e que termina no ano 2013 na Arxentina patagonica. A vinganza do defunto, quinta entrega da serie de novelas iniciada por Crime en Compostela e protagonizadas polo detective Nivardo Castro, e unha impactante, orixinal e profunda viaxe ao corazon do mais grande drama belico do seculo XX e as suas demoradas consecuencias.

Arroupada por unha constelación de voces amigas, a palabra celebra a plenitude do amor e do sexo, evoca os momentos atrapados e os obxectos marcados, recoñece a impotencia ante o abandono e a perda, reclama a memoria, contempla as identidades esgazadas, abraza quizais a esperanza. Entoa, en suma, un canto a gallardia.Arroupada por unha constelación de voces amigas, a palabra celebra a plenitude do amor e do sexo, evoca os momentos atrapados e os obxectos marcados, recoñece a impotencia ante o abandono e a perda, reclama a memoria, contempla as identidades esgazadas, abraza quizais a esperanza. Entoa, en suma, un canto a gallardia.

Naceu en Vilalba no ano 1947. Mestre e licenciado en Ciencias da Educación, desenvolve a súa actividade profesional no ensino. Despois de exercer o maxisterio en diversos centros escolares, traballou no gabinete de estudos para a Reforma Educativa e, na actualidade, e coordenador docente de Lingua Galega na cidade de Vigo.

Para celebrar o 55 aniversario da súa vida, Xavier Queipo presenta 55, unha colección de 55 relatos (56 se contamos o limiar, sempre evocador). A pegada do mar e dos océanos, o abraio diante das marabillas da natureza, as viaxes e as aprendizaxes que veñen prendidas tras dos ollos, as experiencias e soños dunha vida xa non curta. Xavier Queipo experimenta desde que comezou a sua andaina como escritor coa forma e cos contidos, sempre baixo a sombra tutelar da fascinacion e do xogo, da alteralidade e da celebracion da palabra. Este libro configura un mosaico de historias en alquimia perfecta de realidade e ficcion, de espellos deformantes, a medio camiño entre a erudicion e a lembranza de vidas pasadas ou posibeis. Queipo presenta un libro que non vai deixar indiferente a quen se mergulle na sua prosa engaiolante. Un longo percorrido de innovacion, de prosa mil veces renovada. Un libro para gozar.Para celebrar o 55 aniversario da súa vida, Xavier Queipo presenta 55, unha colección de 55 relatos (56 se contamos o limiar, sempre evocador). A pegada do mar e dos océanos, o abraio diante das marabillas da natureza, as viaxes e as aprendizaxes que veñen prendidas tras dos ollos, as experiencias e soños dunha vida xa non curta. Xavier Queipo experimenta desde que comezou a sua andaina como escritor coa forma e cos contidos, sempre baixo a sombra tutelar da fascinacion e do xogo, da alteralidade e da celebracion da palabra. Este libro configura un mosaico de historias en alquimia perfecta de realidade e ficcion, de espellos deformantes, a medio camiño entre a erudicion e a lembranza de vidas pasadas ou posibeis. Queipo presenta un libro que non vai deixar indiferente a quen se mergulle na sua prosa engaiolante. Un longo percorrido de innovacion, de prosa mil veces renovada. Un libro para gozar.

Os derradeiros momentos da vida dunha muller. As lembranzas agroman no leito entre a doenza, a febre e a dor. Comezan a desfilar, entón, os feitos relevantes da súa vida. Amores, desamores, pensamentos, libros, viaxes, soños...Lembranzas entrecortadas, nunha neboa que as vai enterrando no definitivo esquecemento... A traves dunha obra de absoluta ficcion que recrea a dramatica loita entre a vida e a morte, a confusion entre o real e o soñado, asi como as lembranzas, temores e aspiracions dun horizonte historico nunha Compostela de soños liberais e romanticos, de arelas esgazadas e rotas.

Na súa nova novela, Miguel Anxo Fernández reivindica o dereito á lembranza cun sorriso nos beizos, porque tamén somos as películas que vivimos, as que nos deixaron pegada e ás que regresamos de cando en vez.Recordos de infancia, de mocidade e de madureza, nutridos na inmensidade da sala escura mentres a pantalla nos amosaba secuencias inesquecibles, personaxes memorables, tramas asombrosas Mudaron os vellos cines, de olores singulares, de carteleiras coloreadas, de programa dobre e sesion continua, de cine dominical e festivo. Pero non mudou a capacidade do cine de provocar emocions.En O espido de Gina, Miguel Anxo Fernandez, escritor e cinefilo, servenos un coctel peculiar no que, usando dunha voz en off coma a de Fernando Rey en Bienvenido Mr. Marshall, un xornalista da ben identificable vila galega de Valdesantos, relata unha cronica na que se pode rastrexar o misterioso motorista de Amarcord, a mala relacion entre o proxeccionista Alfredo e o crego Adelfio en Cinema Paradiso e o proxeccionista Luigi e o exhibidor Jordan en Splendor.Atilano, don Nemesio, Manfredo, Valboa, Lambon, Marivi e o peculiar taberneiro Dousreas, forman o universo de Valdesantos, que ve alterada a sua paz de vila galega da decada de 1960 cando os do cine Central anuncian a proxeccion da pelicula Espida fronte ao mundo, protagonizada por Gina Lollobrigida. Ademais, a novela achega un retrato socioloxico dunha epoca onde unha boa maneira de fuxir da intolerancia, do conformismo, da rutina e dos "25 anos de Paz" da propaganda oficial, eran as peliculas do Central e a television en branco e negro do cafe Moderno.Atilano, don Nemesio, Manfredo, Valboa, Lambon, Marivi e o peculiar taberneiro Dousreas, conforman o universo da ficticia Valdesantos, que viu alterada a sua compracencia da vila na decada de 1960, cando os do cine Central anunciaron Espida fronte ao mundo, con Gina Lollobrigida de protagonista.O autor ofrece o retrato dunha epoca na que unha boa maneira de fuxir da intolorancia do conformismo e dos "25 anos de Paz" da propaganda oficial eran as peliculas do Central e a television en blanco y negro do cafe Moderno...Miquel Anxo Fernandez reinvindica a lembranza cun sorriso, porque tamen somos as peliculas que vimos. Usando unha voz en off, coma Fernando Rey en Bienvenido Mr. Marrshall, un xornalista relata a cronica humoristica da mala relacion entre as miraxes do cinema e os milagros da igrexa. A Virxe Branca...

Tres días despois do comezo da rebelión militar no Protectorado de Marrocos, Liberto, un obreiro anarquista comprometido coa loita sindical, intégrase na columna de mineiros que intenta parar o golpe de estado en Galicia.Ante o fracaso desta desesperada accion, so lle quedaran duas saidas para salvar a vida: entobarse entre os outeiros da serra ou fuxir nun dos vapores que saen do peirao de Vigo cara a Buenos Aires. A inesperada aparicion dunhas cartas, que descobren unha historia de amor oculta, condicionara o seu destino. Asi e o argumento desta novela que destaca pola precision da sua trama, a destreza amosada na descripcion dos personaxes e o retrato que se realiza dunha epoca marcada pola violencia.

Lengua Española y Literatura.Lingüística. Literatura. Filología;Enseñanza secundaria. Educación Secundaria Obligatoria.

Un texto clásico de comienzos de siglo XIV traducido por vez primera a la lengua gallega desde el italiano medieval por Darío Xohán Cabana, e ilustrado por Darío Basso. As floriñas de san Francisco reune la vida y actos de san Francisco de Asis y sus discipulos y en el se recoge tambien la peregrinacion del santo a Santiago de Compostela. Un delicioso libro de cuentos piadosos y a menudo acompañdados de gracia y humor, y siempre llenos de profunda emocion religiosa, mistica y fraternal. Las figuras de san Francisco y de sus compañeros y seguidores surgen de estas paginas con una extraordinaria capacidad de seduccion, llenas de vida y de verdad y, por que no decirlo, de simpatia personal (D. Xohan Cabana, en el Prologo).

Nun cabaré, a medio camiño entre a realidade e a fantasía, asistimos á desesperada metamorfose de Juliette como a única saída ao tedio da existencia. Unha fuxida cara a ningunha parte que Casandra, guiada so polo que ve nos soños que a asedian cada vez con mais frecuencia desde hai algun tempo, intentara deter para evitar unha traxedia tan irremediabel como previsibel, e que, talvez precisamente por iso, nos fai sentir un abismo baixo os pes. Asi, cun no de vertixe no estomago, ficamos a ollar o espectaculo -denigrante e tenro asemade- dunhas personaxes imposibeis que tecen e destecen neste inframundo os seus soños mais intimos, que ensaian cada noite ousados pasos de ballet na corda frouxa da loucura, por veces flirteando inxenuamente coa morte, en canto finxen outras vidas para esqueceren as propias. E, sempre, de fondo, as bonecas de plastico que observan con noxo -recreandose morbosamente na dor allea-, o devir da traxedia.

Esta edición está patrocinada pola Área de Cultura da Deputación de Lugo Xosé María Díaz Castro é autor dunha obra máis ampla do que adoita considerarse, pero durante moito tempo a prevalencia creat

As pedras da tribo é unha emocionada homenaxe á nosa cultura milenaria, perdurábel na obra pétrea e sublimada na lingua. Aqueles que ignoran, magoan ou fan de menos os nosos sagros sinais de identidade non merecen ser considerados fillos da Galiza. Ende ben, os bispos son efemeros, as catedrais, eternas.Este volume continua o traballo comezado nO codigo da vincha, dentro da coleccion Cerdedo in the Voyager, unha viaxe pola historia e cultura milenarias de Cerdedo.

A principios do século XVII a vila de Cangas do Morrazo faise célebre porque varias das súas veciñas son levadas diante do tribunal da Santa Inquisición en Santiago de Compostela acusadas de bruxaría. Entre elas esta Maria Soliño, unha muller con facenda e negocios que andaba polos sesenta anos cando foi xulgada. Cangas gozaba dunha economia boiante baseada na pesca e no comercio local e internacional, ate que no ano 1617 sufriu o ataque dunha frota de piratas berberiscos que cambiou a sua historia. Reunions de bruxas en lascivos aquelarres nas praias, delacions entre veciños ou abusos de poder, alimentaban sermons moralizantes dende os pulpitos e ansias xusticeiras en boa parte da sociedade. Maria Soliño, ou Soliña, converteuse nunha personaxe lendaria para a sociedade galega, difuminada polo paso do tempo e cantada polo gran poeta Celso Emilio Ferreiro.A principios do século XVII a vila de Cangas do Morrazo faise célebre porque varias das súas veciñas son levadas diante do tribunal da Santa Inquisición en Santiago de Compostela acusadas de bruxaría. Entre elas esta Maria Soliño, unha muller con facenda e negocios que andaba polos sesenta anos cando foi xulgada. Cangas gozaba dunha economia boiante baseada na pesca e no comercio local e internacional, ate que no ano 1617 sufriu o ataque dunha frota de piratas berberiscos que cambiou a sua historia. Reunions de bruxas en lascivos aquelarres nas praias, delacions entre veciños ou abusos de poder, alimentaban sermons moralizantes dende os pulpitos e ansias xusticeiras en boa parte da sociedade. Maria Soliño, ou Soliña, converteuse nunha personaxe lendaria para a sociedade galega, difuminada polo paso do tempo e cantada polo gran poeta Celso Emilio Ferreiro.

Este non é un libro que se lea dun tirón (ou si). Cómpre ler e andar por el a modo, como se paseásemos por un xardín sen présa, parándonos a cada paso un pouco aquí, a rente dun arona, un pouco máis

''''Liña azul cumpre as esixencias da práctica narrativa e dun xeito destacado domina as técnicas da literatura contemporánea. Trátase dunha creación metaliteraria sobre o proceso de construción da propia novela, na que se mesturan os xeneros ata confundirense. O ensaio, a novela negra, de intriga e incluso humoristica forman unha trama mesta na que se confunden realidade e ficcion.'''' (Fragmento da Acta do IV Premio de Novela Curta ''''Cidade Centenaria de Riveira'''').Esta e a unica pista externa polo de agora, abondo para introducirse no caso. Hai que confiar na intuicion. Calquera outra cousa, contacten ipso facto: ocasodavidpobra.wordpress.com''''Liña azul cumpre as esixencias da práctica narrativa e dun xeito destacado domina as técnicas da literatura contemporánea. Trátase dunha creación metaliteraria sobre o proceso de construción da propia novela, na que se mesturan os xeneros ata confundirense. O ensaio, a novela negra, de intriga e incluso humoristica forman unha trama mesta na que se confunden realidade e ficcion.'''' (Fragmento da Acta do IV Premio de Novela Curta ''''Cidade Centenaria de Riveira'''').Esta e a unica pista externa polo de agora, abondo para introducirse no caso. Hai que confiar na intuicion. Calquera outra cousa, contacten ipso facto: ocasodavidpobra.wordpress.com